Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε..
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα
Αργύρης Χιόνης,
Συλλογή Λεκτικά τοπία
καλημέρα και καλό μήνα ψυχή μου. ευτυχώς που διαβάζω τις αναρτήσεις. πάντα με αγγίζουν, πάντα με διδασκουν. καλό σαββ/κο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε άγγιξε καλή μου ...Το λατρεύω το ποίημα ...όπως λατρεύω την ποίηση που με ελάχιστα μπορεί να πει ΤΟΣΑ πολλά!
ΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ και σε σένα!
Φιλιά!