Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Το καπέλο


Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους ρυθμισμένα και ήρεμα,
ανάμεσα σε ώρες εργασίας και αμίλητα συζυγικά νεκρόδειπνα.
Λίγος καφές στο τέλος του φαγητού για τη χώνεψη,
λίγα όνειρα για το φόβο της καρδιοπάθειας,
λίγη ελεημοσύνη για τη σωτηρία της ψυχής.
Ώσπου μια νύχτα, σηκώνονται στη μέση του δείπνου ξαφνικά
από συνήθεια, μάλιστα παίρνουν και το καπέλο τους-
και χάνονται. Πού πάνε; Κανείς δεν ξέρει. Μα η δίψα τους καίει
και η απόγνωση μεγαλώνει τους ορίζοντες.

Έτσι σκέφτηκαν, δηλαδή, να κάνουνε για μια στιγμή.

Ύστερα πέρασε. Σκουπίζουνε το λίγο ιδρώτα πλάι στη μύτη
και μπαίνουνε αθόρυβα στην κρεβατοκάμαρα. ενώ στο διάδρομο
μένει μονάχο, πάνω στην καρέκλα το καπέλο
σαν το πικρό ανάχωμα ενός τάφου,
που σκέπασε βαριά και ανέκκλητα
όλη τη ζωή τους.

Τάσος Λειβαδίτης 





9 σχόλια:


  1. Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους ρυθμισμένα και ήρεμα,
    ανάμεσα σε ώρες εργασίας και αμίλητα συζυγικά νεκρόδειπνα.
    Λίγος καφές στο τέλος του φαγητού για τη χώνεψη,
    λίγα όνειρα για το φόβο της καρδιοπάθειας.....τι να πω πόσο μοναδική ανάρτηση.... αυτούς τους ανθρώπους να φοβάσαι.. όταν κάνουν την επανάσταση τους όχι στα όνειρα τους στην πραγματικότητα.... πολύ καλή ανάρτηση από της καλύτερες ανάρτησης που διάβασα... εύχομαι να σαι καλύτερα περνάει η μέρα λίγο ακόμα καλή μου... φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :) Είναι λίγοι αυτοί που τολμούν! Οι περισσότεροι "σκουπίζουνε το λίγο ιδρώτα πλάι στη μύτη
      και μπαίνουνε αθόρυβα στην κρεβατοκάμαρα. ενώ στο διάδρομο
      μένει μονάχο, πάνω στην καρέκλα το καπέλο
      σαν το πικρό ανάχωμα ενός τάφου,
      που σκέπασε βαριά και ανέκκλητα
      όλη τη ζωή τους"
      Ναι και εμένα με συγκλονίζει το ποίημα αυτό!
      Όχι η μέρα δεν είναι καλή και δυστυχώς δεν έχω όρεξη σήμερα (σε ένα μπλογκ που ήθελα να λάμπει από χαρά γιατί "η ζωή είναι ωραία") να κάνω χαρούμενες δημοσιεύσεις!
      Να'σαι καλά που είσαι σήμερα εδώ για μένα! :)

      Διαγραφή
  2. επειδή το δικό μου blog είναι λίγο καταθλιπτικό χαίρομαι όταν είμαι εδώ....στα καλά και στα δύσκολα... έλα πάμε ανεβαίνουμεεεε...και μην χαμογελάς τώρα σε βλεπωωωω... άντε και καλό μεσημέρι φιλιά και να προσέχεις τον εαυτό σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εμένα πάλι δεν μου δείχνει το blog σου αν έχεις καλή ή κακή διάθεση...ούτε και στον precious dreams λαμβάνω κάτι τέτοιο...είναι χώροι έκφρασης γραφής (και μόνο)...αυτό είναι μόνο...κάνω εγώ κάτι χαρούμενα πόστ όταν είμαι λυπημένη άλλο πράγμα...
    εδω μέσα όταν έρχομαι, μου βγαίνει μια ηρεμία...ενα ήρεμο περιβάλλον που με συντροφεύει ωραία σε οτι διαβάζω!!! και είναι το μόνο ιστολόγιο που ενώ βάζει πολλές φορές κείμενα ή ποιήματα από άλλους (αλλού τα κράζω αυτά) βλέπω πως η @iris τα δείχνει γιατι βλέπει μέσα σε αυτά αυτό ακριβώς που έχουν να πούν και πάντα ψάχνει το βαθύτερο νόημά τους....και δεν κάνει απλά μια αναφορά για να γεμίσει απλά την σελίδα της...γι'αυτό αγαπητή μου σας βγάζω το καπέλο για όλα αυτά...
    τώρα για να πω για οτι διάβασα...
    τα σκέπασαν με ενα καπέλο όλα...ναι ετσι έκαναν μερικοί, αλλα δεν κάνει...πρέπει να ξεσκεπάζεται η απόγνωση? η συνήθεια? πολλά...πρέπει να τολμάμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! αυτό δεν με εκπλήσσει για σένα (κάνω εγώ κάτι χαρούμενα πόστ όταν είμαι λυπημένη άλλο πράγμα)
      Ω! ευχαριστώ πολύ για τη ψήφο εμπιστοσύνης!
      Κάποτε κάποιος τόλμησε για μένα! Νιώθω ευγνωμοσύνη γιατί έκανε αυτό που δεν μπορούσα εγώ! Ναι, πρέπει να τολμάμε!
      Το πήρα το μάθημά μου εγώ! Έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή :-ρ
      Καλό μεσημέρι!

      Διαγραφή
  4. ο Λειβαδιτης περιγραφει ευστοχα την μοναξια και την απογνωση της αστικης ζωης.....μενει το θεμα τωρα, τι κανουμε εμεις, γιατι ο ποιητης καλα τα ανακοινωνει για να μας δηλωσει τα θελω που που "καπελωνουμε" ειναι η σειρα μας να δηλωσουμε θεση....."παιρνω το καπελακι μου και φευγω"? ή το λαϊκοτερο "πηγε για τσιγαρα και ελειψε 7 χρονια"?....οποια αποφαση κι αν ειναι να παρουμε..."ας πεσει στο τραπεζι"
    βλεπεις λοιπον οτι γενικα εχουμε πολλες εκφρασεις για το ιδιο θεμα αρα το θεμα "καει" και εχει να κανει με το τι κρυβουμε στο καπελο μας και αν ειμαστε ξεκαθαροι στην επικοινωνια μας με τον αλλον.....κι οχι μονο "γουστο μας και καπελο μας"
    Καλημερα Αiris μου αρεσε το ιστολογιο σου καλη συνεχεια !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι , θα συμφωνήσω : τι κρύβουμε στο καπέλο μας;
      Ας πέσει στο τραπέζι λοιπόν!
      Θα πρόσθετα μόνο: Με αγάπη όλο αυτό ...αν στόχος μας είναι να βγούμε κερδισμένοι από τη μάχη !
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για το πέρασμά σου από τα λημέρια μου! :))
      Καλό απόγευμα!

      Διαγραφή