Σε αυτό το μοναστήρι διηγούνται οι βουδιστές μιαν ιστορία.
Έχεις δουλέψει πολύ σκληρά όλη την ημέρα και γυρίζεις καταδικασμένος να πιεις από αυτό το πολύτιμο νερό που ξέρεις ότι δεν πρέπει να το σπαταλήσεις άδικα. Ανοίγεις το βαρέλι, σκύβεις με την κουτάλα σου και βλέπεις μέσα ένα μυρμήγκι. Γίνεσαι έξω φρενών. Του λες: "Πώς τολμάς να βρίσκεσαι μέσα στο βαρέλι μου, κάτω από τη σκιά του δέντρου μου, στο νησί μου, μέσα στο νερό μου;" Και λιώνεις το μυρμήγκι. Εγωισμός!
Και μετά , ο δάσκαλος, πρόσθεσε: "Υπάρχει κι ένας άλλος δρόμος: η μη δέσμευση. Ξέρεις ποιος είναι αυτός; Τη στιγμή που ανοίγεις το βαρέλι σου και βλέπεις το μυρμήγκι δε σκέφτεσαι τι είναι καλό, κακό, σωστό ή λάθος. Αυθόρμητα δίνεις στο μυρμήγκι λίγη ζάχαρη". Αυτό είναι Αγάπη!
(..)Δεν αγαπάς για να σου ανταποδώσουν την αγάπη σου. Αγαπάς για να αγαπάς! Το κάνεις γιατί είναι φυσικό να απλώσεις το χέρι σου και να δώσεις στο μυρμήγκι λίγη ζάχαρη.
Έχασες τίποτα;;;;;;;;;;
Λεό Μπουσκάλια κεφάλαιο "Γέφυρες και όχι φράγματα". "Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις" ( εκδόσεις Γλάρος )
Δυνατό κείμενο, καλή Κυριακή :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να ήσουν διακοπές όσο έλειπες και να πέρασες υπέροχα!!!!!!!! Γιατί για μένα ΔΕΝ έχει διακοπές! :(
ΔιαγραφήΥπέροχο, συγκινητικό, διδακτικό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε..
Ω! Παρακαλώ! Το είχα αντιγράψει κάποτε και το δημοσίευσα στη σελίδα μου στο φέις! Θεώρησα ότι ήταν πολύ όμορφο να το΄έχω και εδώ μέσα! Είναι όλα αυτά που είπες! :)))
Διαγραφήείδες τι άτιμα (τρόπος του λέγειν) είναι τα μυρμηγκάκια? τόσο εκνευριστικά παρά το μέγεθός τους, κοίτα τι μας κάνουν...είναι ξαφνικά μπροστά μας και παντού και εμείς πρέπει να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε... θα τα βγάλουμε απο το νερό μας? θα τους δώσουμε ζάχαρη? θα τα αφήσουμε μέσα στο νερό μας και εμείς θα παιδευόμαστε να πιούμε το πολύτιμο νερό μας (ή την πολύτιμη σταγόνα μας ) προσέχοντας κι όλας μην τα ενοχλήσουμε...αυτά μας κοιτάζουν αθώα αθώα και κάνουν οτι και καλά δεν κατάλαβαν οτι έπεσαν μέσα στο νερό μας...τι "σατανικά" ζωάκια... :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκινητική και διδακτική η ιστορία...αλλά και το μυρμήγκι δεν μπορεί να κάθεται σαν...τζιτζίκι...και να απολαμβάνει την ζάχαρη...αν την δει το μυρμήγκι τζιτζίκι τότε να πάει αλλού να ξεχειμωνιάσει
αυτάαα...και φιλιά!!!
αχαχαχα! Ε ναι! Έτσι είναι!
ΔιαγραφήΘέλει μαγκιά όμως να μη το λιώσεις! Θέλει ακόμα μεγαλύτερη να το ταϊσεις! Δεν ξέρω πολλούς που θα το έκανα!
ααα το παίρνω για πόστ το σχόλιό μου χαχαχαχ
ΑπάντησηΔιαγραφήmarie μου , welcome back!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι είναι ένα από τα αγαπημένα μου αποσπάσματα από το "Να ζεις να αγαπάς και να μαθαίνεις" αυτό! Δυνατό όντως!