Ή καλύτερα ''παραμύθια"αγάπης;
-Σε λατρεύω. Δε θα χωρίσουμε ποτέ!
-Ορκίσου το !
-Στο ορκίζομαι φως μου , λατρεία μου....
Δέχεσαι λοιπόν να με παντρευτείς;
- Yes , I do! ( Πάντα ήθελε να το πει!)
Κι ύστερα έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Μπα! Κανείς δεν μας είπε τη συνέχεια του παραμυθιού!
Κανείς δε συνέχισε πίσω από την πόρτα που έκλεισε
μετά τους πριγκιπικούς γάμους.....
Ο νοών νοείτω....................
Δέχεσαι λοιπόν να με παντρευτείς;
- Yes , I do! ( Πάντα ήθελε να το πει!)
Κι ύστερα έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Μπα! Κανείς δεν μας είπε τη συνέχεια του παραμυθιού!
Κανείς δε συνέχισε πίσω από την πόρτα που έκλεισε
μετά τους πριγκιπικούς γάμους.....
Ο νοών νοείτω....................
@iris
συνήθως αγαπημένη μου @iris δεν μας λένε την συνέχεια γιατί μετά που κλεινή η πόρτα παύει να είναι παραμύθι... αρχίζουν οι τρομακτικές ιστορίες με ελάχιστες εξαιρέσεις..τα φιλιά μου και να έχεις ένα καλό σκ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο τρομακτικά πρόσκαιροι είναι οι όρκοι αυτοί της αιώνιας αγάπης. Αυτά τα "θα σ'αγαπω για πάντα"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα διάβαζα στα βιβλία της Μάρως Βαμβουνάκη που τόσο γλαφυρά και ταυτόχρονα αληθινά τονίζει την ματαιότητα τέτοιων όρκων.
Και συνάμα σκέφτομαι το ότι ο Θεός χαρίζει το τώρα. Αυτό είναι μονάχα που γνωρίζουμε. Αυτό που βλέπουμε, που "ελέγχουμε", που βιώνουμε.
Άρα, να λέμε "τώρα σ'αγαπώ". "Τώρα, αγάπη μου, είμαι εδώ για σένα". "Τώρα θα προσπαθήσω".
Πόσο πιο αιώνιες προοπτικές έχει το "τώρα" σε σχέση με την ασυλλόγιστη χρήση του άγνωστου "για πάντα"...
υγ: Συγχώρεσέ μου τη φλυαρία, Iris...
precious dreams! Έχω εμπειρία τι γίνεται μετά το τελος του παραμυθιού! ;-) Και δεν μας τα έμαθαν καθόλου καλά όταν ήμασταν μικρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!
Εγώ μόλις γύρισα από θάλασσα!
Σεβάχ! Αχ! Πόσο δίκιο έχεις! Τώρα σ΄αγαπώ! Τώρα θα προσπαθήσω! Πιο καλά δεν θα μπορούσες να το είχες θέσει! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ΣΚ σου εύχομαι!
Αν και δεν κάνω μεγάλες δημοσιεύσεις συνήθως (για να μην κουράζω) είμαι αρκετά φλύαρη και η ίδια! Δε κουράζομαι να"επικοινωνώ"!