Σάββατο 27 Απριλίου 2013

2 σε 1 !


Το 9ο παιχνίδι με τις λέξεις που ξεκίνησε στο TEXNIS STORIES, της αγαπητής μας Φλώρας κι αυτή τη φορά φιλοξενήθηκε στο mytripsonblog, της γλυκιάς μας Μαρίας έλαβε τέλος!

Αυτή τη φορά η χάρη μου σκάρωσε δυο μικρές ιστοριούλες. Τόσα δα μικρούτσικες!
Βλέπετε οι λέξεις που επέλεξε η Μαρία Κανελλάκη ως νικήτρια του προηγούμενου παιχνιδιού ήταν πηγή έμπνευσης για μένα!
Φυσικά και πάλι επατώσαμεν! Κι αυτή τη φορά επατώσαμεν εις διπλούν! Αλλά το χαζό παιδί χαρά γεμάτο το καταδιασκεδάζει και σας παρουσιάζει τις ιστορίες του (με τις σειρά που τις έγραψα κι όχι με τη σειρά που τις έστειλα)!

Να θυμίσω ότι δίνονται πέντε συγκεκριμένες λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιηθούν και οι πέντε - σε οποιαδήποτε πτώση- και να μην υπερβαίνει το κείμενό μας τις 500 λέξεις. Στο 8ο παιχνίδι οι λέξεις που δίνονταν είναι σημειωμένες με κόκκινο χρώμα.



Άλλη μια μέρα Νίκης!

"Έλα αγαπούλα μου, έλα! Μπορείς"!

Δεν ήξερε αν την άκουγε, αφού ο θόρυβος από τις απλωτές, καθώς έσκιζε το νερό, κάλυπτε όλα τα άλλα! Εξάλλου κι άλλα παιδιά που εκείνη την ώρα γδύνονταν να πέσουν στην πισίνα κι αυτά για τις καθιερωμένες τους προπονήσεις δημιουργούσαν θόρυβο με τις φωνούλες τους και τα γέλια τους.

Με τον απόλυτο ενθουσιασμό ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της ακολουθούσε από το πλάι της πισίνας το μικρό της χελιδόνι. Συνέχιζε να το ενθαρρύνει με λόγια, με παλαμάκια, με λόγια από καρδιάς. Με τη φωτογραφική μηχανή στα χέρια απαθανάτιζε τις στιγμές τραβώντας διαρκώς φωτογραφίες.. Δυο γυναίκες από μακριά, μητέρες των άλλων παιδιών κατά πάσα πιθανότητα, την κοίταζαν παράξενα!

-Κάτι μανάδες που υπάρχουν! Κοίτα τη πώς κάνει! Φαντάσου να ήταν και κανένας σούπερ κολυμβητής ο μικρός! είπε η μία κοιτάζοντας με αποστροφή την ξιπασμένη για αυτή μάνα.
-Σιγά το κολύμπι! Κοίτα τη δική μου, πώς κολυμπάει. Έλεος με την κάθε φαντασμένη...Κοίτα τη μικρή μου, κοίτα...τον πέρασ.... 
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση της καθώς το μάτι της έπεσε στα πόδια του μικρού αγοριού. Σε αυτά που δεν υπήρχαν! 
-Ωχ θεούλη μου! Δες Λίζα! Δεν έχει!

Οι δυο γυναίκες κοιτάχτηκαν αμέσως. Ο οίκτος κρεμάστηκε στην όψη τους!




Η μάνα του μικρού αγοριού έπιασε στον αέρα την αλλαγή στα πρόσωπα. Δεν την ένοιαζε! Είχε καιρό δώσει υπόσχεση στον εαυτό της πως δεν θα την πειράξει ποτέ η αντίδραση των άλλων! Είχε δώσει υπόσχεση πως δεν θα άφηνε τίποτα να τη λυγίσει! Ούτε  το παιδί  έπρεπε να καταλάβει. 
Συνέχισε να καμαρώνει το μικρό της ήρωα!

Μόλις τελείωσε πήγε κοντά του με την πετσέτα και τα προσθετικά μέλη. Τον βοήθησε να βγει από το νερό, να ετοιμαστεί και τα μάζεψαν να φύγουν. 

"Είδες μαμά; Τα κατάφερα! Έβγαλα όλη την απόσταση! Είχες δίκιο που έλεγες ότι μπορώ"!
Του χάιδεψε το κεφαλάκι και τον έκλεισε στην αγκαλιά της στοργικά.

Ήταν υπερήφανη. Άλλη μια μέρα νίκης και για τους δύο μόλις είχε περάσει.

(Η φωτογραφία είναι από την πραγματική ιστορία του Dai Guohong, από τους κορυφαίους κολυμβητές της Κίνας στους Παραολυμπιακούς. Περισσότερα μπορείς να διαβάσεις εδώ )


Όλα πάνε καλά στο τέλος

Βρίσκεται ώρες τώρα σε αναταραχή. Δεν έχει όρεξη ούτε να πάει να πιάσει γευστικότατα έντομα με το ράμφος του, ούτε να σκίσει τον αέρα με διπλά και τριπλά λουπ, όπως άλλες φορές. Ο χελιδόνος είναι απέξω από τη φωλιά και περιμένει με αγωνία. Εκείνη τη φωλιά που έφτιαξε πριν λίγο καιρό με τόση μαεστρία μαζί της, βάζοντας ούτε λίγο, ούτε πολύ 1.200 σβώλους λάσπης. 

Είχε μετρήσει τις μέρες. Σχεδόν χτυπούσε κόκκινο. Είχε ήδη περάσει τις δεκαπέντε. Ήταν σχεδόν βέβαιος. Ξαφνικά από τη φωλιά ξεπροβάλλει ένα γνώριμο κεφαλάκι:  Η ομορφιά της ζωής του! Τι όμορφη φωτογραφία αποτυπώνεται στο μυαλό του. Κι ας είναι κουρασμένη και ταλαιπωρημένη. Θα τη θυμάται για πάντα εκείνη τη στιγμή, καθώς και τα λόγια της (τραγουδιστά έφτασαν στα αυτιά του): "Έσκασαν! Και τα πέντε. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά! Είσαι μπαμπάς αγαπημένε μου. Έχουμε πέντε χελιδόνια! Τώρα είναι η δική σου η σειρά καλέ μου. Πάω να ζεστάνω τα μικρά μου".

Τι επόμενες μέρες, ο περήφανος χελιδόνος ακούραστα κουβαλούσε κάμπιες, αράχνες, κουνουπάκια και νερό για την καλή του και τα πέντε του παιδιά.Σιγά σιγά άρχισε να πετάει μαζί του και η αγαπημένη του. Τα στόματα περίμεναν ορθάνοιχτα την επιστροφή των γονιών τους. Πωπω τι φωνούλες πεινασμένες ήταν αυτές. Ξεσήκωναν τη γειτονιά!


via

Οι στοργικοί γονείς επιτελούσαν με ευλάβεια το έργο τους κάθε μέρα. Πετούσαν με μια απίστευτη χαρά, δίπλα δίπλα, όπως είχαν μάθει πάντα να κάνουν και γυρνούσαν έπειτα κατάκοποι να ταΐσουν τα μικρά και να παίξουν μαζί τους. 

Κόντευαν πια τις είκοσι μέρες. Η καρδιά της μάνας είχε αρχίσει να σφίγγεται. Ο καλός της το πρόσεξε. Την κάλεσε να πάνε να καθίσουν απόμερα σε μια αχλαδιά με πυκνό φύλλωμα. 

-Τι σε απασχολεί γλυκιά μου; Μίλα μου, είπε τρυφερά ο αγαπημένος της.
-Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου! κατάφερε με δυσκολία να ψελλίσει εκείνη.
-Το ξέραμε πώς θα γινόταν κάποια στιγμή, δεν το ξέραμε; της είπε προσπαθώντας να κρατήσει σταθερή τη φωνή του.
-Μα είναι τόσο μικρά. Φοβάμαι! 
-Θα δεις γλυκιά μου, όλα θα πάνε καλά. Θα είμαστε δίπλα τους. Θα τους μάθουμε με ηρεμία και υπομονή όλα όσα μας έμαθαν κάποτε κι εμάς, οι δικοί μας. Θυμάσαι; Κάποτε έκανες κι εσύ δειλά δειλά το ντεπούτο σου! 

Της χαμογέλασε. Αυτή έκλεισε τα μάτια και θυμήθηκε την πρώτη της φορά.Άπειρη, διστακτική, μα με μια απίστευτη λαχτάρα να πετάξει μακριά, να νιώσει την ελευθερία.Όλα τα μικρά έχουν την ίδια λαχτάρα, Κι όλα τα καταφέρνουν! Ναι έτσι ήταν. Όλα πάνε καλά στο τέλος. Πόσο την έκανε να αισθάνεται ασφάλεια και σιγουριά κάθε που της μιλούσε. Ήταν ο καλύτερος πατέρας, μα κι ο καλύτερος σύντροφος. Ήταν ευλογημένη!

-Όσο έχω εσένα δεν φοβάμαι γλυκέ μου. Θα σε αφήσω να τα διδάξεις εσύ.
-Όχι εγώ! Μαζί! Υπόσχεση ε;
-Μαζί ! του είπε και έγειρε δίπλα του ευτυχισμένη......


Καλή σας μέρα και καλό Σαββατοκύριακο!
Αν θα το βάλω κάτω ξέροντας πως μια Κανελλάκη σαρώνει σαν τυφώνας; 
(Καλά τώρα στο παιχνίδι μπήκε και μια Πέτρα σαν κοτρόνα και κατά πόδας μια σταθερή αξία, η  Έλλη) Καλέ όχι! Γίνεται να σταματήσω να χαίρομαι;;;
Πάμε για άλλα!

Σας φιλώ
@ριστέα

37 σχόλια:

  1. Καλημέρα καλή μου Αριστέα! Είδες που παίζαμε μαζί στο παιχνίδι και δεν το ξέραμε; Εμπειρία,όμως!
    Και στα επόμενα λοιπόν! Διασκεδαστικό και συνάμα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο και καλήν Ανάσταση εύχομαι! Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα!
      Σε ευχαριστώ πολύ! Θέλω να έρθω κι εγώ από σένα να απολαύσω τα ποιήματά σου, γιατί τώρα είναι τελείως διαφορετικά, στο χώρο τους αποκτούν άλλη σημασία!
      Τελικά αποκτάει πιστούς οπαδούς και φίλους το Παιχνίδι!
      Φιλιά γλυκιά μου και καλό Πάσχα!

      Διαγραφή
  2. Καλή συνέχεια Αριστέα με τις ωραίες ιστοριούλες σου! Η πρώτη με συγκίνησε,αλλά και η δεύτερη ήταν πολύ ωραία. Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ ! Να'σαι καλά!
      Καλό βράδυ χαρά μου!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  3. Τη δεύτερη ιστορία χρειάστηκε να τη διαβάσω και δεύτερη φορά, γιατί την πρώτη φορά δεν κατάφερνα να σταματήσω τα δάκρυά μου από την πρώτη σου ιστορία...
    Αχ, βρε Αριστέα!!!
    Μπράβο σου, κορίτσι μου!!! Και οι 2 ήταν πολύ όμορφες!!!
    Σε φιλώ πολύ!!!
    Καλή σου μέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου, σε ευχαριστώ πολύ! Κι εγώ μπήκα μέσα στην πρώτη ιστορία βαθιά και ένιωθα πολύ τρυφερά! :)
      Φιλάκια πολλά πολλά! ♥

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα αηδόνι του Μωριά! (Άσχετο;;)
    Είμαι πολύ χαρούμενη που επιτέλους επικοινωνούμε ανθρωπινά! Να σου πω την αλήθεια μου, αυτός ο τίτλος "όλα καλά θα πάνε στο τέλος" με είχε..ψιλιάσει λίγο πως μπορεί να ήσουν εσύ(!), λόγω αισιοδοξίας, μα τελικά δεν σε ψήφισα από ότι είδες.(Πολύ..αισιόδοξο βρε μάνα μου, για τα δικά μου δεδομένα! αχαχαχα) Με τόσες ωραίες ιστορίες, χάνεται ο μπούσουλας, πραγματικά! Τώρα που τις βλέπω εδώ, εννοείται πως είναι πολύ πολύ καλύτερες! ΕΥΓΕ!! ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α! Για το διάσημο πλέον "Κανελλάκη" μας, τι άλλο να πω πια εγώ! Μπιζουτιέρα/τσιμινιέρα/ κλπ κλπ Αχαχαχα!!

      Διαγραφή
    2. Καλώς την ξανθομαλλούσα κοπελιά! Τώρα και βραβευμένη!
      Το'χεις!
      χεχε! Όπως εγώ δε σε ψήφισα αν και μου άρεσε η γραφή σου...γιατί πολύ μίσος βρε κορίτσι μου! Εγώ δεν το μπορώ το μίσος! ;-)
      ΥΓ: Το Κανελλάκη να μου το θυμηθείς! Θα κάνει περιουσία από μπιζού χειροποίητα!
      Άξιες και οι δύο σας!

      Διαγραφή
  5. Ηταν πολύ ωραίες όλες οι ιστορίες κορίτσια! Αριστάκι είσαι πολύ τρυφερό κορίτσι.
    Αλήθεια καρκινάκι είσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Έλενα!
      Καρκινάκι είμαι ...κοριτσάκι όμως έπαψα προ πολλού να είμαι ! αχαχχαχα!
      Φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
    2. Α δεν θέλω τέτοια κοριτσάκι και πάλι κοριτσάκι με τέτοια ζωντάνια και βέβαια κοριτσάκι!
      Ωχ δύσκολο το καρκινάκι, είναι και η κόρη μου πολύ ευαισθησία βρε παιδί μου!

      Διαγραφή
    3. Καλημέρα! Μικρούλια ναι, είμαστε ευαίσθητα! Θέλουμε πολύ αγάπη, στοργή και προδέρμ! Μεγαλώνοντας να ξέρεις θα είναι πολύ δυνατή μέσα της! Το εύχομαι ολόψυχα !
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  6. Ολες οι ιστορίες πολύ ωραίες. Απο το πολύ διάβασμα ΄(ηταν και πολλές) και μέχρι να αποφασίσω πέρασε η προθεσμία και δεν πρόλαβα να βαθμολογήσω.
    Την άλλη φορά θα προσέχω.
    φιλιά Αριστέα μου και συγχαρητήρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαρία μου κι εγώ δυσκολεύτηκα , αλλά με βοηθάει κάθε φορά το γεγονός ότι κρατώ σημειώσεις!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Πράγματι όλες οι ιστορίες ήταν υπέροχες .Δυσκολεύεσαι τόσο πολύ να βαθμολογήσεις . Η πρώτη σου ιστορία Αριστέα μου με αγγίζει βαθιά ,βιωματικά..
    Η δεύτερη πολύ αισιοδοξία και τρυφερότητα.
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Νικόλ μου! Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζω κι εγώ κατά τη βαθμολόγηση! Εννοείται πως αφήνουμε απέξω ιστορίες όμορφες αφού βαθμολογούνται μόνο τρεις!
      Σημασία έχει να έχουν κάτι να πουν!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  8. Μη μου στεναχωριέσαι κορίτσι μου....
    Η Κανελλάκη βρήκε την Πέτρα στο καπάκι ακολουθεί και η Funky Monkey... και βέβαια που σειρά για άλλους.
    Όμως νομίζω πως άξια σαρώνουν τα κορίτσια μας...
    Ανεβάζουν τον πήχυ και μας κάνουν να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτερες.
    Οι δικές σου ιστορίες είναι γεμάτες με ευαισθησία και αγάπη για τα παιδιά... Να το ξέρω άλλη φορά πως έχεις αυτό το χαρακτηριστικό...
    Όχι για να σου χαρίσω βαθμολογία, εγώ αυτά δεν τα κάνω.
    Απλά είναι ωραίο υποψιασμένος κανείς να λέει άραγε αυτή η ιστορία είναι γραμμένη από.... ή από.... ή μάλλον από....
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν υπάρχει περίπτωση να στενοχωρηθώ! Περνάω τόσο όμορφα σε όλη τη διαδικασία του παιχνιδιού!
      Όντως άξια σαρώνουν τα κορίτσια! Είναι ταλαντούχες και με φοβερή πένα , ειδικά η Μαρία!
      Η αλήθεια πως δεν έχω κανένα φοβερό συγγραφικό ταλέντο! Απλά το προσπαθώ ! Αλλά ξέρω ότι θα μπορούσα να γράφω για παιδιά! Κάτι που πάντα το ήθελα! Έχω κι ένα παιδικό διήγημα στο συρτάρι!
      ΥΓ: Κι εμένα μου αρέσει να προσπαθώ να βρω ποιος κρύβεται από πίσω!
      Αυτή τη φορά ήμουν σίγουρη 100% για τη Μαρία! Στο είχα γράψει σε σχόλιο αν θυμάσαι!
      Τέλος ούτε εγώ χαρίζομαι! Ψηφίζω αυτή που μου αρέσει πραγματικά!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  9. Να μη σου πω ότι με συγκίνησαν οι ιστορίες σου, αλλά για χάρη της βαθμολογίας κ.λ.π....
    Μεταξύ μας δεν χρειάζονται συστάσεις. Κι ας μη γνωριζόμαστε φυσικά, έχουμε άλλα "κανάλια" επικοινωνίας.
    Θαυμάζω τον αυτοσαρκασμό σου, τη μόνιμα αισιόδοξη διάθεσή σου, το αυθόρμητο χιούμορ σου και την ευαισθησία σου. Κορυφαίο κοκτέιλ ζωής! Μπράβο σου!

    Το "κανελλάκη" σ' ευχαριστεί πολύ. Όχι για την προτίμηση. Που το έχεις κάνει ένα μικρό κομμάτι αναφοράς, που το χαϊδολογάς με τις υπερβολές σου, που το ενθαρρύνεις με τα λόγια σου, που το νταχτιρίζεις με την αγάπη σου και που το μαθαίνεις βήμα-βήμα τι σημαίνει να θέτεις στόχους. Να παλεύεις γι αυτούς. Και πάντα να τους υποστηρίζεις και να τους εξελίσσεις.
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο αυτοσαρκασμός με σώζει Μαρία μου! Με κάνει και περνάω όμορφα! Και δεν με πειράζει μετά το οτιδήποτε!
      Η αλήθεια είναι ότι αρκετά σε έχω χαϊδολογήσει! Αλλά δε φταίω βρε Κανελλάκη! Μου αρέσεις! Εννοώ πώς γράφεις, μην παρεξηγηθούμε κιόλας!
      Κι όταν κάτι μου αρέσει εγώ το λέω και το δείχνω με όλους τους τρόπους που μπορώ!
      Από την πρώτη σου ιστορία, δεν σε ήξερα καν τότε! Μαγεύτηκα!

      Εύχομαι να γράψεις και να εκδόσεις βιβλία Μαρία! Έχεις πολλά να προσφέρεις στη λογοτεχνία μας!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Μην ντρέπεσαι, εκδηλώσου! Αγαπάμε ΚΑΝΕΛΑΚΙ! :Ρ
      Πρώτα-πρώτα, κοίτα πόσες διαφορετικές ονομασίες της έχουμε αποδώσει (χαϊδευτικά, υποκοριστικά, νεολογισμοί, λεξιπλασίες και ό,τι ποθεί η καρδιά σου)! Χαχαχα.

      Όλες οι ιστορίες ήταν ξεχωριστές, νομίζω ότι πλέον αρχίζω και ξεχωρίζω ποιος κρύβεται πίσω από κάθε ιστορία, κι αυτό σημαίνει ότι είμαστε ΟΜΑΔΑ πλέον :) Την αγάπη μου από την μακρινή Μελβούρνη. Σας φιλώ

      Διαγραφή
    3. Αγαπάμε Κανελλάκη και το δείχνουμε! Ναιιιιιιιιιιι!!!!!
      Όχι άδικα! ;-)
      Ναι κι εγώ τελικά έχω αρχίσει κι υποψιάζομαι ποιος μπορεί να κρύβεται από πίσω! Είναι κι αυτό μέρος της μαγείας του παιχνιδιού!
      Στέλνω κι εγώ την αγάπη μου εκεί στα ξένα! ♥
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  10. Ναμαι και εγω η Κατιγκω λοιπόν συγχαρητήρια πολλα πολλα Ομορφια μου οι τρεις ιστορίες τελικά ειναι λίγες ας ήταν να μοιραζαμε 3 σε τρεις 2 σε δυο και 1 σε μια και πάλι δεν θα με έφταναν .... Η πρώτη σου ιστορία πικρό μου βίωμα στα τοιχαλακια της πισίνας η δεύτερη ποίημα τέχνης πόσο μου άρεσαν δεν χρειάζεται να πω μην σταματήσεις να μας χαριζεις έργα γραφής σου είσαι μοναδική σε φιλω καρδούλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Κάτια!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ γλυκιά μου!
      Νομίζω πως οι ιστορίες αυξάνονται η αγαπημένη μας Φλώρα θα πρέπει να σκεφτεί για άλλες δύο βαθμολογήσεις τελικά! Έτσι για να το ευχαριστιόμαστε όλοι περισσότερο!
      Φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Γλυκές και Συγκινητικές οι ιστοριούλες σου Αριστέα μου!
    Πολύ όμορφες!
    Μπράβο σου!
    Δεν έχει καμία σημασία ποιός κερδίζει...όλοι κερδίζετε από την διαδικασία!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Κατερίνα μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Ω, φυσικά και κερδίζουμε από τη διαδικασία! Η χαρά είναι πολύ μεγάλη και μόνο όταν γράφεις κάτι, όσο απλό κι αν είναι!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  12. Το δις πατείν (απαρέμφατο του πατώ, πατώνω) ουκ γυναικός σοφής, τελικά;
    Δεν πειράζει! Πνευματική εγρήγορση να υπάρχει... Πάντως οι 5 λέξεις εν τέλει δεν είναι δύσκολο να δέσουν σε μια ιστορία.
    Και επειδή οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τό εὖ, και πολλοί καλλιτέχνες αναγνωρίστηκαν... μετά θάνατον [:)], μη πτοείσαι καθόλου. Την επόμενη φορά στείλε συμμετοχή εκτός διαγωνισμού! Το παν είναι να διαβαστείς, από το να ψηφιστείς. Η καλλιτεχνία διά της ψήφου φυλλοροεί...
    Καλή Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δις και δεκαδίς πατείν θα μου γίνει στο τέλος αγαπημένη συνήθεια αφού ως τώρα δεν έχω διακριθεί με βράβευση στο Παιχνίδι με τις λέξεις!
      Χαίρομαι όμως γιατί τα κείμενα μου έστω κι απλοϊκά είναι κομμάτι μου και στέκονται αξιοπρεπώς μετά στο μπλογκάκι μου!
      Το είπες τόσο όμορφα:"Το παν είναι να διαβαστείς, από το να ψηφιστείς."
      Καλή σου μέρα!
      Να έχεις μια όμορφη Κυριακή!



      Διαγραφή
  13. Στο 9ο παιγνίδι μας υπήρχαν πολυ όμορφες και αξιόλογες ιστορίες..για πρώτη φορά δυσκολεύτηκα που να δώσω βαθμούς..διαβασα και διαβασα μεχρι να αποφασίσω ποιες και πόσους θα τους δώσω...δυστυχώς μέσα σε αυτές που ψήφισα δεν ήταν οι ιστορίες σου, ειναι πολύ όμορφες και συγκινητικές και οι δυο , η καθε μια με το τρόπο της... η πρώτη μας δίνει και ηθικό δίδαγμα, να μη βιαζούμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα...
    φιλούθκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένο μου Δελφινάκι! Όλοι έχουμε το ίδιο προβληματάκι. Και κάθε φορά αυτό γίνεται ακόμα πιο έντονο , αφού ο πήχης διαρκώς ανεβαίνει! Αλλά έτσι έχουμε την ευκαιρία και διαβάζουμε όμορφα κείμενα!
      Σε ευχαριστώ καλή μου για τα γλυκά σου λόγια!
      Καλή Κυριακή! ♥

      Διαγραφή
  14. Καλησπέρα! Και οι δύο ιστορίες σου ήταν πολύ καλές, αλλά η πρώτη ήταν απίστευτα δυνατή, ανθρώπινη, συγκινητική. Μου αρέσει να σε διαβάζω!
    Το θέμα με τους βαθμούς ας μην το αναλύσουμε, γιατί αν συνεχίσουν να είναι τόσες πολλές οι καλές ιστορίες, με βλέπω να απέχω από την ψηφοφορία την επόμενη φορά... Πολύ δύσκολο αρχίζει και γίνεται, βρε παιδί μου!!! Μην πτοείσαι, οι ιστορίες σου μπαίνουν στην καρδιά μας έτσι κι αλλιώς... Φιλάκια πολλά, καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Έλλη μου !
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Να μην αγχώνεσαι καθόλου με τη βαθμολογία! Εγώ πλέον δεν το σκέφτομαι καθόλου έτσι! Αν θυμάμαι καλά ούτε κι εγώ σε ψήφισα ! αχαχα! Έρχομαι να σε διαβάσω ξανά ή καλύτερα να σε απολαύσω!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  15. Οι ιστορίες σου ήταν και οι δυο υπέροχες και δε θέλω να λες πως πάτωσες...η βαθμολογία είναι το πιο άχαρο κομμάτι του παιχνιδιού και πραγματικά χαίρομαι που αυτή τη φορά τη γλίτωσα..χαχα!!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
      Εγώ δεν αισθάνομαι άσχημα πια. Ψηφίζω τις τρεις πρώτες που μου άρεσαν. Δεν μπορώ άλλες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσαν άλλες! Μη σου πω ότι είναι και εντελώς τυχαίο και κάποιες φορές!
      Αν ξαναψήφιζα είμαι σίγουρη ότι πολλές φορές θα άλλαζα τη βαθμολόγησή μου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή