Η στιγμή σου σε ένα ποίημα: Μια παγωμένη μαργαρίτα......

Θέλω να τα βροντήξω!

Να σηκωθώ και να φύγω

Να σταματήσω το ρολόι

Να αλλάξω την καθημερινότητα

Να τα κάνω όλα τούμπα

Για λίγο έστω

Ίσα να πάρω τις ανάσες μου

Να με κάψει ο ήλιος μέχρι να ροδοκοκκινίσω

και να ψάχνω για ίσκιο μετά απεγνωσμένα 

Να παίξω με το τίποτα 

με τους ίσκιους των κλαδιών 

με τις μπούκλες μου να παίξω

χωρίς να αγωνιώ αν έφθασε το φαξ

αν τα πέρασα όλα σωστά

αν πρόλαβα

Να παίξω με την ασημαντότητα μου

και να μην αγωνιώ για τίποτα

Μονάχα μη λιώσουν τα παγάκια στον καφέ
(και τι θα γένουμε χωρίς παγάκια)

κι αν μπορώ να μείνω λιγάκι ακόμα 

κάτω από τις αχτίδες που γλείφουν το κορμί μου

χωρίς να κινδυνεύσω

(Μια παγωμένη μαργαρίτα δίπλα στο κύμα 
-της Χαβάης, αν είναι δυνατόν!-

επιθυμώ επίσης διακαώς, 

μα δεν το λέω,

γιατί πολύ φοβούμαι ότι θα με περάσετε στο τέλος

για άπληστη γυναίκα!)

@ριστέα

Το παρακάτω βίντεο προστέθηκε αργά το απόγευμα.

Προέκυψε από το δρώμενο της Μαρία Νι  (από το Μια ματιά στον ήλιο)

Η στιγμή σου σε ένα ποίημα

κι ακολουθώ στο An InLinkz Link-up !