Έχει μια ιστορία να σου
διηγηθεί, από αυτές που δεν διαβάζεις πουθενά.
Που δεν εξομολογούνται.
Πάνε δυο ώρες που είναι
κλεισμένη στο μπάνιο της. Καρφωμένη στο ίδιο σημείο. Κουλουριασμένη σε στάση εμβρυική.
Με τα μάτια πρησμένα από το κλάμα.
Στο κενό κοιτάζει. Νιώθει
πως χόρτασε από άδεια παράθυρα. Έχασε και το νούμερο πια.
Πόσο είχε πεθυμήσει να
ροζίσει. Κι ας μισούσε το ροζ.
Προσευχές και τάματα. Να δει ένα
ροζ παράθυρο. Αυτό που θα την έκανε να ελπίζει πως το όνειρο δεν ήταν άπιαστο.
Ένα παράθυρο. Μια ροζ
γραμμή. Τι ζητούσε;
Προσεύχεται στο θεό να είναι ψέμα. Πόσο άλλο να αντέξει.
Χρόνια τώρα άδεια παράθυρα. Χωρίς γραμμές.
Κι όσο σκέφτεται άλλες στη
θέση της που μια ροζ γραμμή θα τις είχε σκοτώσει. Θα έκλαιγαν κι αυτές. Πόσο
διαφέρει αλήθεια ένα κλάμα. Πόσο αλλιώτικα μπορεί να αντικρίζει κανείς μια τόσο
δα μικρούτσικη γραμμή:
Μια κάθετη ροζ γραμμή σου
δίνει το εισιτήριο. Να γίνεις μάνα. Για άλλες ισοδυναμεί με θάνατο. Τι να το
κάνει το παιδί μια που δεν το θέλει;
"Γιατί; Γιατί θεέ μου
είσαι τόσο άδικος;
Γιατί είσαι τόσο
σκληρός;"
Σκέφτεται όλη την
ταλαιπωρία... Όλα πάλι από την αρχή.
Εξετάσεις, ενέσεις,
υπερηχογραφήματα, αγωνία, τρέξιμο, άγχος, ερωτήσεις... "τι έγινε κόρη; το
έκανες το τεστ; σου ήρθε η περίοδος; ...δεν πειράζει κορίτσι μου ! Τον άλλο
μήνα. "
Και βλέπει τότε την
απογοήτευση στα μάτια τους!
Την ακύρωση!
Δεν είναι ικανή.
Ίσως είναι η δική σου
ιστορία τελικά. Εσύ η ανίκανη.
Και πνίγεσαι!
Κανείς δεν ρωτάει εσένα.
Πώς είσαι, τι νιώθεις, τι θέλεις!
Κανείς. Γίνεσαι μόνο αυτή
που δεν μπορεί. Αναρωτιέσαι γιατί τιμωρείσαι. Αν αξίζει κανείς τέτοια
τιμωρία.
Και μένεις εκεί καρφωμένη. Σε στάση εμβρυική. Δεν έχεις κουράγιο να βγεις , να τους αντιμετωπίσεις. Να ξεκινήσεις καινούργιο
ανήφορο. Πονάς. Θυμώνεις. Θες να ουρλιάξεις.
Γολγοθάς. Ένας ακόμα το
ξέρεις πώς θα αρχίσει.
Ξανά τα βλέμματα. Οι
αναστεναγμοί. Οι σιωπές. "Δεν πειράζει κόρη μου!"
"Ναι ρε πούστη μου! Πειράζει. Πείτε το καθαρά. Αφήστε στην άκρη τα προσχήματα! Ναι, σε βλέπουμε σαν μηχανή παραγωγής! Πείτε το καθαρά να ξέρω να βρίσω. Να μπορώ να θυμώσω με κάποιον. Να ξεσπάσω!
Στεγνώνεις τα μάτια. Πάνε δυο ώρες που ξεροστάλιασες στο παγωμένο μάρμαρο. Τι θα αλλάξει; Θα σου κάνει τη χάρη στα ξαφνικά να πάρει άλλο χρώμα; Δεν γίνονται θαύματα ....
Βγαίνεις και ξέρεις πως
ένας νέος γύρος ξεκινά...
Χάπια, ενέσεις, εξετάσεις,
τρέξιμο, βλέμματα, αναστεναγμοί, ερωτήσεις, αγωνία, προσμονή, αναμονή, σφίξιμο,
τσακωμοί, σιωπές, ερωτηματικά...
Ας είναι!
Τούτος ο ανήφορος
κατήφορο θα φέρει, μονολογείς αποφασιστικά. Έχεις ανάγκη να το πιστέψεις.
Με την άκρη του μανικιού
σου σκουπίζεις όπως-όπως τις τελευταίες βλέννες και βγαίνεις "σαν έτοιμος
από καιρό , σαν θαρραλέος", που λέει κι ο ποιητής, να αντιμετωπίσεις το
θίασο, εσύ η πρωταγωνίστρια!
Η Ιστορία αυτή ήταν η συμμετοχή μου
Η υποχρεωτική φράση είναι σημειωμένη με κόκκινο στο κείμενο μου.
Η ιστορία σημειωμένη βαθιά μέσα μου για πάντα!
Ευχαριστώ θερμά όλους όσοι
τη ψήφισαν και την έφεραν στη δεύτερη θέση!
Τα θερμά σας λόγια για μένα ήταν η καλύτερη ψήφος!
Η ιστορία είναι αφιερωμένη σε όλες τις γυναίκες που ταλαιπωρήθηκαν
λίγο ή πολύ
έγιναν ή δεν έγιναν μάνες,
στις ανώνυμες,
στις αγωνίστριες,
στις γυναίκες που μόχθησαν για αυτό που για τις περισσότερες
ήταν δώρο της φύσης!
Καλή σας μέρα!
Καλό Σαββατοκύριακο!
@ριστέα
___________________________________
ΥΓ1: Μια σημείωση για τον τίτλο:
Χρησιμοποίησα τη λέξη "περιοδεία" επειδή μιλούσα
για θίασο και πρωταγωνίστρια
κάνοντας λογοπαίγνιο από τη λέξη-τζηζ "περίοδος".
ΥΓ2: Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο, εγώ απλά τις επεξεργάστηκα
_______________________________________________________________
Για το Διαγωνισμό Γέλιου ενημερωθείτε κι εδώ
αλλά και δίπλα στα αριστερά του μπλογκ, πατώντας την εικόνα του σκύλου!
Απαντώ πάντα σε όλα τα mail που λαμβάνω,
επομένως αν περάσει μία μέρα και δεν έχετε λάβει απάντηση
ενοχλείστε με ξανά!
Η σύνδεση εξακολουθεί να μου κάνει μικρές ατασθαλίες
αλλά ευτυχώς για την ώρα είναι μικρές!
Πολύ δυνατή η ιστορία σου Αριστέα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, έχω γνωρίσει και υπάρχουν γυναίκες δίπλα μου, που προσπαθούν κι αγωνίζονται για να φέρουν στον κόσμο ένα μωράκι και κάνουν τα πάντα γι΄αυτό...Η διαδικασία, οι εξετάσεις, η αγωνία όλα ψυχοφθόρα κι επώδυνα...
Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου...
Καλό μήνα Αριστέα!Εύχομαι να΄ναι ανέφελος, χρωματιστός και γελαστός! (Και με καλή σύνδεση!!)
Πολλά φιλιά...
**Αννιώ**
Αννιώ μου, σε ευχαριστώ πολύ. Γνωρίζω κι εγώ αρκετές περιπτώσεις. Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις. Το μόνο που δεν μπορούμε να ακυρώσουμε είναι το πόσο ψυχοφθόρο είναι για τη γυναίκα αυτό !
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλό μήνα!
σγχαρητηρια Αριστεα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήξεχωρισα την ιστορια αυτη αμεσως!
παντα τετοια ευχομαι!
φιλακια πολλα πολλα!
να εχεις ενα τελειο σκ!
Σε ευχαριστώ πολύ Κικίτσα μου!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Τα φιλιά μου! :)
Εγώ δεν σε ψήφισα. Όχι επειδή δεν ήταν όμορφη η ιστορία σου. Ήταν καλογραμμένη και ζωντανή. Δεν έχω επιδιώξει ποτέ να να γίνω μάνα. Δεν ξέρω γιατί. Μάλλον εγώ δεν έχω καμπανάκι μητρότητας. Δεν θέλω να μειώσω την ανάγκη και την επιθυμία των γυναικών που προσπαθούν, αλλά κάνοντας εμμονή κάτι τέτοιο θεωρώ ότι το αντίθετο αποτέλεσμα έχουμε. Οτιδήποτε δλδ γίνετε εμμονή δεν βγάζει σε καλό. Είχα μια φίλη παλιά που το επιθυμούσε τόσο πολύ, σχεδόν εγωιστικά, με αποτέλεσμα να κάνει ένα γρήγορο, αποτυχημένο γάμο μόνο και μόνο για αυτό. Επίσης έχω τώρα μια φίλη που το προσπαθεί απεγνωσμένα, για να κρατήσει κοντά της έναν απαίσιο σύντροφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν λέω ότι το ίδιο ισχύει με αυτό που περιγράφεις στην ιστορία σου. Η μητρότητα είναι το υπέρτατο αγαθό αλλά δεν είναι κάτι επιτακτικό, κάτι που πρέπει να γίνει, κάτι που γίνετε για άλλους όλους πέρα από την ολοκλήρωσή μας ως άνθρωποι.
Το να αποκτήσω παιδί για μένα είναι μια πρόκληση. Μια πρόκληση για να με κάνει καλύτερο άνθρωπο, για να φτιάξω έναν άνθρωπο σωστό και χρήσιμο για την κοινωνία, έναν άνθρωπο που θα προσφέρει. Αν θεωρώ ότι δεν μπορώ να το κάνω, καλύτερα ας μείνω άτεκνη.
Σκεφτόμαστε όλοι να κάνουμε έναν κόσμο καλύτερο για τα παιδιά μας, αλλά δεν σκεφτόμαστε να κάνουμε καλύτερα παιδιά για τον κόσμο μας.
Εύχομαι λοιπόν σε όλες τις γυναίκες πάνω απ΄όλα να αγαπήσουν τον εαυτό τους από μόνες τους, χωρίς την απόκτηση ενός παιδιού. Η αυτοεκτίμηση και ο αυτοσεβασμός είναι απαραίτητα στοιχεία μιας καλής μαμάς.
Επίσης εύχομαι σε αυτές που προσπαθούν καλή δύναμη.
Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ για τα λεγόμενά μου. Η πρόθεση ήταν αγνή, χωρίς ίχνος κακίας.
Καλημέρα.
Μαρία μου δεν υπάρχει θέμα . Κατέθεσες την άποψη σου και κάθε άποψη είναι σεβαστή. Τις θέσεις σου τις συμμερίζομαι κι εγώ. Συμφωνώ απόλυτα ως προς το λόγο ( ή τους λόγους ) που πρέπει να κάνει κανείς παιδί. Οι περισσότεροι τεκνοποιούν γιατί έτσι είθισται -αφού παντρευτείς- , από λόγους καθαρά εγωιστικούς, κατά τύχη ( και δεν υπάρχει χειρότερο)!
ΔιαγραφήΓια μια γυναίκα που επιλέγει την υποβοήθηση θέλω να πιστεύω πως είναι ξεκάθαρο μέσα της το γιατί.
Φυσικά και υπάρχει πάντα η περίπτωση να γίνεται για λάθος λόγους. Στην ιστορία τη δική μου επικεντρώθηκα στα συναισθήματα. Στο μπάχαλο που μπορεί τελικά να επικρατήσει μέσα σε μια τέτοια γυναίκα. Που στο τέλος δεν μπορεί ίσως να ξεχωρίσει την επιθυμία από το θυμό. Που ίσως νιώσει μέρος ενός θιάσου. Δεν εξέτασα το σωστό, το λάθος, πώς θα μπορούσα εξάλλου, δεν έγραφα δοκίμιο...για μια ανώνυμη ηρωίδα έγραφα , μια πλευρά της ιστορίας που μπορεί να έχει πολλά παρακλάδια...
Εκείνο που δεν μπορούμε να αναιρέσουμε είναι η ακύρωση που μπορεί να εισπράξει από τον περίγυρο και πόσο ψυχοφθόρο μπορεί να είναι όλο αυτό. Που μπορεί λέω! Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν πολλές άλλες ιστορίες, πολλές διαφορετικές αντιμετωπίσεις....
Χαίρομαι πολύ για τους προβληματισμούς που έθεσες!
Από τα θέματα που δεν συζητιούνται ανοιχτά, παλαιότερα καθόλου! Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα πάψει να είναι το θέμα εξωσωματική θέμα ταμπού!
Φιλιά πολλά! :))
Αριστέα μου, την ξεχώρισα την ιστορία σου, γιατί είχε τέτοια αμεσότητα η αφήγηση, που μ' έκανε να μπω στη θέση αυτής της γυναίκας, παρόλο που δεν έχω τέτοιο προσωπικό βίωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά και να θυμάσαι ότι ο θίασος πάντα έχει πάσης φύσεως απαιτήσεις από τους πρωταγωνιστές και ιδιαίτερα από τις πρωταγωνίστριες!
Φιλιά!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Σοφία μου! Χαίρομαι που στάθηκες στον θίασο :))) Έδωσα κι εγώ εκεί πολύ βάρος.
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Φιλιά!
Καλημέρα Αριστέα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την ιστορία σου, ήταν μια δυνατή συμμετοχή. Στο σχόλιο μου έγραψα πως αν είχα άλλη μία ψήφο θα την ψήφιζα.
Φιλάκια!
Να'σαι καλά Ελένη μου! Σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου :)
Καλημέρα βραβευμένο καρδουλάκι μου!!!! Συγχαρητήρια καταρχήν για την ιστορία σου ως θέμα και φυσικά για την διάκρισή σου στο παιχνίδι μας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγραψα και στης Φλώρας ότι από σημάδι τζίφος!!! Καμιά σας δεν πέτυχα αλλά απόλαυσα και πάλι όλες τις ιστορίες που γράφτηκαν!! Τόσο ξεχωριστές κι αξιόλογες!!
Μπράβο σου μπουκλί μου γιατί δεν είναι και λίγο το θέμα που αναμετρήθηκες... Πονάει και καίει κόσμο και το αντιμετώπισες με σεβασμό ..
Η γραφή πολλές φορές αν το επιτρέψουμε κι εμείς μπορεί και να είναι λυτρωτική για τα αγκάθια της ψυχής μας! Το ξέρεις ήδη όμως αυτό! ;)))
Αλλη αξία έχουν τα μελάνια όταν στεγνώνει πάνω τους το δάκρυ!!!
Συγχαρητήρια και πάλι Αριστάκι μου και σου εύχομαι ένα ξεκούραστο και δημιουργικό σ/κ!!! Μάκια κι εννοείται και σε ευχαριστώ πολύ πολύ για το σημάδι σου!!!! :)))) ♥
Μαρλέν μου, σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου ! :)))
ΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ για το σχόλιο σου ( ότι αντιμετώπισα το θέμα με σεβασμό). Είναι η καλύτερη επιβράβευση αυτή.
Να'σαι καλά!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου ♥
Μπράβο , Αριστουλα μου !!!!!!! ΥΠΕΡΟΧΗ η ιστορία σου - την ξεχώρισα αμέσως - μια απλή καθημερινή ιστορία, με το ταλέντο σου στο γράψιμο,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην απογείωσες !!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Νίκη μου! Να'σαι καλά!
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Καλημέρα και καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατάφερα να παρακολουθήσω αυτή τη φορά το παιχνίδι... η ιστορία σου όμως που διάβασα τώρα είναι πολύ δυνατή και αληθινή και μιλάει στην ψυχή. Δικαίως έλαβε αυτή τη θέση, συγχαρητήρια!
Φιλάκια και καλό Σ/Κ!
Να'σαι καλά Έλλη μου και σιδερένια κιόλας :)
ΔιαγραφήΠώς θα μπορούσες να το παρακολουθήσεις ..είχες τα δικά σου εσύ!
Φιλάκια πολλά και σε ευχαριστώ για όλα!
Αριστάκι μου καλο δεν σε πέτυχα αυτή τη φορά και πολύ στεναχωρήθηκα γιατί η ιστορία σου είναι πολύ συγκινητική και αληθινή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρολο που δεν εχω νιωσει ολα αυτα τα συναισθηματα μιας γυναικας που παλευει να γινει μανα ενω σε μενα ηρθαν τα πραγματα ευκολα, εχω αγαπημενη μου φιλη και κουμπαρα που παλευει 10 χρονια και ξερω καλα τι εχει περασει συναισθηματικα καιι σωματικα.
Να εισαι παντα καλα να μοιραζεσαι μαζι μας την μοναδικη σου γραφη.
Ξεχασα να σου δωσω τα συγχαρητηρια μου για τη διακριση στο διαγωνισμο!!!! Τοσο αληθινη ιστορια με τοσα πολλα συναισθηματα, δεν γινοταν να μην ξεχωρισει.
ΔιαγραφήΦιλαρες πολλες
χεχε δεν πειράζει Δημητρούλα μου! Αρκεί που σου άρεσε ! Με έχεις πετύχει τόσες άλλες φορές :))
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά πολλά!
Αριστάκι μου καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια καλό μου...εσύ δεν γράφεις
απλά αλλά βιώνεις με όλα τα κύτταρα σου την
όλη διαδικασία της γραφής!!!!
Η Ιστορία σου υ π έ ρ ο χ η κι όπως είπες ήταν ό,τι
πιο αληθινό έχεις γράψει έως τώρα κι αυτό την κατατάσσει
όλο και πιο ψηλά!!!!
Να είσαι καλά και να μας προσφέρεις τις ομορφιές της ψυχούλας σου κι εμείς θα προσπαθούμε να αποδραματοποιούμε ό,τι δυσάρεστο θελήσει να σε πλήξει!!!!
Φιλάκια πολλά ♥♥♥♥♥♥
Ελένη μου, το σχόλιο σου με συγκινεί και με τιμάει αφάνταστα!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ από καρδιάς :)
Συγχαρητήρια και πάλι για τη δική σου πρώτη θέση !
Την αγάπη μου και τα φιλιά μου ♥♥
Καλημερούδια Αριστέα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυνατή η ιστορία σου.. λυπάμαι που δεν είχα τον χρόνο να τη διαβάσω και να την ψηφίσω!
Πολλά και θερμά συγχαρητήρια, ότι περισσότερο και να θέλω να γράψω μου φαίνεται λίγο μπροστά σε αυτό το κείμενο!
Να είσαι καλά! ♥
Φιλάκια!
Σε ευχαριστώ πολύ Κωνσταντίνα μου!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Φιλάκια πολλά!
Μου άρεσε πάρα πολύ γιατί έχω περάσει ξυστά από τη θέση αυτή. Ξυστά γιατί προσπαθούσα για λίγους μήνες στη πρώτη μου εγκυμοσύνη και η αγωνία ήταν απίστευτη! Φαντάσου με εξωσωματική κιόλας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Αριστέα μου, να μας δίνεις πάντα τέτοια!
Φιλάκια!
Σε ευχαριστώ πολύ Δέσποινα! Είχα δει πως είχες ξεχωρίσει την ιστορία μου :)) Χαίρομαι που τόλμησες κι εσύ πρώτη φορά και σου εύχομαι καλή συνέχεια στο Παιχνίδι μας!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!
καλημέρα Αριστέα μου, ενδιαφέρουσα ιστορία και αληθινή
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχαρητήρια
Σε ευχαριστώ πολύ Νικόλα μου!
ΔιαγραφήΦιλιά !
Το θέμα που έθιξες, τόσο "δυνατά", καθηλωτικά, είναι μια από τις κατάρες των γυναικών. Τόσες ιστορίες με γυναίκες που βασανίζονται για να γίνουν μάνες... Κι όταν το καταφέρουν, συχνά δεν τους έχει μείνει ίχνος αγάπης για τπν εαυτό τους, το σύντροφο, το παιδί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εγώ σε ψήφισα, γιατί δεν έχω πάρει χαμπάρει αυτό το παιχνίδι!
Καλό μεσημέρι!
Υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις που αναφέρεις Αλεξάνδρα μου! Είναι πια τόσο συχνό το φαινόμενο της εξωσωματικής, όλοι λίγο πολύ θα έχουμε ακουστά κάποια γνωστή. Κάθε περίπτωση φυσικά και είναι μοναδική αλλά υπάρχουν κοινά συναισθήματα και η ταλαιπωρία επίσης ...
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και σε ευχαριστώ !
ήμουν από την άλλη γραμμή όταν ειδα τη ροζ γραμμούλα στα δίδυμα....έκλαιγα γιατί δεν τα ήθελα....επικρατεί ένας ''ρατσισμός'' για όσες δεν μπορούν ή αρκούνται στο ένα παιδί : 1 = κανένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο για τη διάκριση,εξαιρετικός ο τρόπος που το έγραψες!
φιλάκια!
Χαίρομαι που είπες και για το ρατσισμό του ενός παιδιού,όπως και το να μην κάνει κανείς παιδί θεωρείται κατάρα!
ΔιαγραφήΤώρα εσύ με τα δίδυμα , τσάμπα έκλαιγες ..έκανες δυο πανέμορφα αντράκια που σου έχουν κλέψει την καρδιά τελικά :)))
Φιλιά πολλά και να χαίρεσαι όλους τους άντρες σου! Άξια!
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου :)))
Καταχάρηκα όταν είδα πως εσένα πέτυχα κατακέφαλα με το 3άρι. Επιτέλους και μια φορά που σε πέτυχα. Χε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' την πρώτη κιόλας σάρωση των συμμετοχών, η δική σου έμενε ακατέβατα στην πρώτη θέση, με μια σκέψη που ήθελα να την μοιραστώ στο σπιτικό και μόνο: πολύ γουστάρω όταν οι λέξεις γίνονται κοφτερές και κόβουν σα σπασμένα γυαλιά και εξομολογούνται τόσο υπέροχα αυτά που κρύβουν μέσα τους.
Το πήρες και το τερμάτισες το θέμα, σεβαστικά και δυνατά.
Χίλια μπράβο, ξωτικούλι μου!!!
Την άξιζες και με το παραπάνω την διάκριση!!!
Φιλί τιτανομεγιστοτεράστιο. ♥
Καρδούλα μου κι εγώ ένιωσα το ίδιο όταν είδα ότι εσύ ήσουν η ιστορία του παλιάτσου που τη ψήφισα κιόλας! :)))
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα όμορφα λόγια σου . Με συγκινείς απίστευτα! :))))
Να'σαι καλά μάτια μου!
Φιλάκια πολλά πολλά ♥
Καλημερα πριγκιπεσσα μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικα δεν περιμενα να εισαι εσυ πισω απο αυτη την ιστορια.. ΚΑι θα πω την αληθεια μου..
Την προσπερασα αδιαφορα. Δεν ξερω γιατι. Ισως γιατι ηταν το νουμερο ενα.
Εδω που την διαβαζω ξανα, σιγουρα μου φαινεται πολυ αλλιωτικη και συγκλονιστικη..
Συγχαρητήρια για την 2η θεση.!
Φιλακια και Καλο ΣΚ !
Πολλα μακια!
χεχε το είχα γράψει πέρυσι κάπου στον Μάη ...Ιούνιο ήταν ( πάντως μετά τη γιουροβίζιον θυμάμαι) ότι η ιστορία στη θέση 1 είναι λίγο σε δύσκολη θέση ...καίγεται εύκολα αν δεν είναι πολύ δυνατή και καολογραμμένη . Όπως και στη γιουροβίζιον δηλαδή ... τα τραγούδια που πάνε καλά είναι συνήθως από τη μέση και μετά! αχαχα! Να γελάσουμε και λίγο γιατί βαριά έπεσε σήμερα η ιστορία αυτή
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :)
Όταν άρχισα να διαβάζω, η ιστορία σου (ήταν και πρώτη) με συνεπήρε, με συγκλόνισε!!..το μολύβι μου τη σημείωνε ήδη στις αγαπημένες μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να μην ήμουν στη θέση της γυναίκας, αλλά ήταν η μάνα μου πριν χρόνια και μετά έκανε εμένα (άσχετο, αλλά γέλασα πολύ με φίλο που του έλεγα κάποτε τις περιπέτειες των γονιών μου να αποκτήσουν παιδί και γυρνά και μου λέει "και βγήκες εσύ?"..σα να έλεγε και σιγά τι κατάφεραν...εντάξει πλάκα έκανε, αλλά γελάσαμε πολύ τότε)
Όταν λέω πως παραλίγο να σε πετύχω, λοιπόν κυριολεκτώ!
Έχασε η ιστορία σου τους βαθμούς μου για μια φράση που μου γκρέμισε ξαφνικά όλη τη συγκίνηση...
"Μηχανή παραγωγής" έγραψες και κατανοώ πως γράφτηκε για να εκφράσει έναν θυμό, αλλά καμιά γυναίκα που επιθυμεί διακαώς και το παλεύει δε χρησιμοποιεί τέτοια έκφραση...κάπου εκεί ένιωσα πως ίσως το παιδί ήταν μια επιθυμία ακόμα και εγωιστική...
Δεν ξέρω και δε λέω πως έχω δίκιο...λέω τι ένιωσα όταν έφτασα σε αυτή τη φράση...
Όπως και να έχει όμως η ιστορία σου ήταν καλογραμμένη και χάρηκα που πήρε τη δεύτερη θέση!
Λυπήθηκα όμως, που για δυο λεξούλες δε σε πέτυχα!
Πάντα διακρίσεις εύχομαι!!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια.
ΔιαγραφήΚαταλαβαίνω γιατί σε ενόχλησε η φράση αυτή. Κατανοώ απόλυτα τη σκέψη σου. Δεν εξέτασα στην ιστορία τους λόγους... έδωσα το μπέρδεμα σε αυτή τη γυναίκα .... το θυμό της , την ανάγκη της να ξεσπάσει. Έδωσα αυτό που εισπράττει ίσως σε μια τέτοια περίπτωση η γυναίκα , την ακύρωση , την πίεση, τα βλέμματα, τα λόγια, τις προσδοκίες.
Φυσικά και είναι λάθος να υιοθετεί μια τέτοια σκέψη. Πόσο σίγουροι είμαστε ότι στο τέλος δεν γίνεται μια σαλατοποίηση μέσα της; Ειδικά αν έχει περάσει καιρός, αν έχουν γίνει πολλές αποτυχημένες προσπάθειες...
Χαίρομαι όμως που σου άρεσε η γραφή ...
Να'σαι καλά και συγχαρητήρια κι εδώ για τη διάκρισή σου για τρυφερή ιστορία που μας έδωσες :)))
Φιλιά!
Πολύ δυνατή ιστορία Αριστέα μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον τελευταίο καιρό δεν έχω καιρό να διαβάσω εγκαίρως τις ιστορίες, οπότε δε πρόλαβα πάλι να ψηφίσω!!!
Θα τη διάλεγα όμως σίγουρα γιατί είνα όπως πάντα καλογραμμένη και με άγγιξε το θέμα!!!!!
Έχω ζήσει απο κοντα τις αγωνίες φίλων μου για παιδιά και πόνεσα κι εγώ μαζί τους!
Να είσαι καλά και βάλε κι εσύ πρόγραμμα να ανέβεις στη Κοζάνη τον Οκτώβρη για τη γενική "συνέλευση"!!!!!!
Πολλά φιλιά!!!!!
Ρένα μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά μάτια μου!
Όσο για την Κοζάνη πόσο πολύ θα το ήθελα!
Φιλάκια πολλά!
Αριστέα ξέρω πως για να γραφτεί αυτή η μαρτυρία, θέλει περίσσιο θάρρος και σκάψιμο ψυχής. Σα να ξεριζώνεις ένα κομμάτι από μέσα σου, να το βάζεις σε λέξεις, να ζυγιάζεσαι μαζί του και να του λες "Σε νίκησα". Πέρασα και προσωπικά απ' το στάδιο αυτό και στα λόγια σου "είδα" τον εαυτό μου πριν χρόνια. Βαθιά συγκινημένη σου στέλνω μια σφιχτή αγκαλιά και όλη μου την αγάπη. Αν και μας χωρίζουν αποστάσεις, νιώθω πως οι κοινές εμπειρίες μας, γίνονται γέφυρες και μας φέρνουν κοντά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά και μπράβο σου!
(Υ.Γ. Ο τίτλος σου με ενθουσίασες απ' την πρώτη ανάγνωση!)
Μαρία μου τα λόγια σου με συγκίνησαν όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Σε ευχαριστώ μάτια μου για όλα!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που ενθουσιάστηκες με τον τίτλο γιατί τον παίδεψα πολύ μέσα μου και μου άρεσε όπως βγήκε!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου! ♥
Με ποια λογια μπορεις να ακουμπησεις μια τετοια γυναικα, τι χαδι θα της εδινε κουραγιο να ξανασυνεχισει το αγωνα της για την κατακτηση ενος ποθου. Ψαχνω αλλα πως να βρω αυτο, εκεινη ψαχνει και να της το δωσω; Θελω μονο να πω οτι οι δυσκολοι αγωνες εχουν τις πιο υπεροχες νικες. Αν ποτε κερδισει αυτη τη μαχη, θαναι η καλυτερη ΜΑΝΑ του κοσμου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχολια παρατηρητη που αυτηχουν οι εικονες στη σκεψη του μεσα από τα γραμμενα της Αριστεας. Ποσο αναλαφρα τις χαραζω στο χαρτι; Κι οπως λενε οι σοφοι διπλανοι μας..." Τι ειναι 40 ξυλιες σε ξενο κ@λο; "
Υπεροχο, ζωντανο, ανθρωπινα απτο!!
Καλο απογευμα Αριστεα!!
Δημήτρη σε ευχαριστώ πολύ πολύ για το υπέροχο σχόλιο σου! Να'σαι καλά!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου ! :)))
Αριστάκι μου, με άγγιξες... Με ταρακούνησες... Με ανατρίχιασες... Με κέρδισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια, κούκλα μου!
Υπέροχη η συμμετοχή σου!!
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ αμέτρητα!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Σε ευχαριστώ πολύ τρελοσυριανάκι μου!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου και την αγάπη μου ♥
Επειδή είμαι περαστική και θα επιστρέψω αργά να απαντήσω σε όλους, ένα σχόλιο στις δυο αγαπημένες Μαρίες : Μαρία Νι & me maria
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τον τίτλο και μόνο "περιοδεία" και τον θίασο που γράφω στο κλείσιμο, περίμενα να γίνω κατανοητή, τι στάση κρατώ επί του θέματος!
Έγραψα μια ιστορία εστιάζοντας στα συναισθήματα. Όλα όσα δημιουργούνται μέσα σε μια γυναίκα που δεν έχει να ζυγίσει ΜΟΝΟ τις επιθυμίες της , τις ανάγκες της και όλα τα δικά της θέματα. Κακώς μόνο! Σηκώνει στις πλάτες της και τις προσδοκίες των άλλων! Κακώς.... αλλά συμβαίνει!
Το θέμα είναι ότι η μηχανή παραγωγής που έγραψα δεν είναι στο κεφάλι της ηρωίδας. Είναι αυτό που εισπράττει! Και δεν είναι άσχημο να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους!
Πιστεύω πως μόνο όσοι το έζησαν από μέσα μπορούν να κατανοήσουν. Θέλησα να δώσω ένα μικρό στίγμα για όσους δεν το έζησαν και δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουν!
Είναι πέρα από ανάγκες, επιθυμίες και προσδοκίες...
Εγώ δεν το έχω ζήσει και φυσικά δεν μπορώ να το καταλάβω. Απλά μια πιο γενικότερη θεώρηση έκανα για το θέμα του παιδιού, ασχέτως αν κάποιος δυσκολεύετε να κάνει ή όχι. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό δεν είναι αυτή, καθ΄αυτή η ιστορία, χωρίς να θέλω να την μειώσω, αλλά η συζήτηση που προκύπτει. Και όπως λες και συ δεν είναι άσχημο να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, εφόσον έτσι νιώθουμε.
ΔιαγραφήΕλπίζω να μην σε πείραξαν τα λόγια μου.
Φιλιά.
Και αυτό που λες για τις προσδοκίες των άλλων το ζω και εγώ. Ο πεθερός μου θέλει να του κάνω κληρονόμο και όχι εγγόνι.
ΔιαγραφήΜαρία, νομίζω ότι ήσουν πολύ σαφής και ειλικρινής και συμφωνώ με τις απόψεις σου πάνω στο θέμα.
ΔιαγραφήΝομίζω και η Αριστέα δεν λέει πολύ διαφορετικά πράγματα στο κείμενο και στο σχόλιο παραπάνω.
Μάλλον παρεξήγηση έχει γίνει από γρήγορη ανάγνωση!
Δεν έγινε παρεξήγηση, έτσι δλδ το ένιωσα εγώ. Ούτε δήλωσα ότι διαφωνώ. Μίλησα περισσότερο κοινωνικά και πήρα ως αφορμή το κείμενο για να ανοίξει ενδιαφέρουσα συζήτηση, αν και δεν το ψήφισα. Θα μπορούσα να μην μπω καν στο κόπο εφόσον δεν ήταν ένα από τις προτιμήσεις μου. Δεν είμαι άνθρωπος που μένω σε μια απλή φιλοφρόνηση και η Αριστέα δεν νομίζω πως είναι άνθρωπος που της αρέσει να τις λένε μόνο μπράβο.
ΔιαγραφήΕπίσης το ότι δεν το έχω ζήσει δεν σημαίνει πως δεν με απασχολεί. Είναι ένα κοινό θέμα για όλες τις γυναίκες, είναι θέμα που με ενδιαφέρει ως άνθρωπο, ασχέτως αν το ζω ή όχι.
*της λένε
ΔιαγραφήΤο θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον και αγγίζει βαθιά όλες τις γυναίκες.
ΔιαγραφήΔεν νομίζω ότι με τα λεγόμενά σου θα μπορούσες εδώ να ενοχλήσεις κανέναν.
Σ' αυτά που λες στο πρώτο σου σχόλιο συμφωνώ κι επαυξάνω. Τα λέω και παρακάτω στο δικό μου σχόλιο.
Η ίδια η Αριστέα θα σου μεταφέρει φυσικά τη θέση της στα λεγόμενά σου. Σίγουρα δεν είναι άτομο που της αρέσουν οι φιλοφρονήσεις. Ευτυχώς!!
Αριστέα μου κατάλαβα καλά...και τον τίτλο από την πρώτη ανάγνωση κατάλαβα γιατί τον έβαλες...
ΔιαγραφήΑυτό που εννοώ εγώ είναι πως η συγκεκριμένη γυναίκα είχε τις ίδιες προσδοκίες με τους "άλλους"...μια τέτοια έκφραση θα ταίριαζε μόνο σε περίπτωση που η δική της επιθυμία ήταν άλλη κι αυτό λέω και στο αρχικό μου σχόλιο...ίσως δεν έγινα κατανοητή!
Ξέρω πως υποτίθεται πως αυτό εισπράττει...δεν της το έχει πει κανένας όμως....αυτή το αποκρυπτογράφησε έτσι, όπως ίσως το είχε στο δικό της κεφάλι...
@ Μαρία Νι όντως η συζήτηση που προέκυψε ήταν πολύ πολύ σημαντική και σε ευχαριστώ πολύ γιατί έσυρες αυτόν τον χορό. Βγήκαν πολύ καλοί προβληματισμοί κι εύστοχοι. Για να μην επαναληφθώ επειδή ήδη απάντησα στο πρώτο σχόλιο σου σε παραπέμπω εκεί.
Διαγραφή@ Γλαύκη μου όντως δεν ενόχλησε η Μαρία, άνοιξε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση :))
@ me maria μου, αν προσέξεις υπάρχει μια μικρούτσικη ξεχωριστή παράγραφος που είναι γραμμένη η φράση αυτή. Είναι το ξέσπασμα της. Είναι το κομμάτι που που μπλέκεται μέσα της όλο αυτό, που θέλει να ξεσπάσει το θυμό της που δεν την αφήνει ο περίγυρος να είναι ελεύθερη στις δικές της αποφάσεις. Θεώρησα απαραίτητο να δοθεί κι αυτή η διάσταση. Θα μπορούσα να το είχα αποφύγει. Έχοντας δει σε τέτοιες περιπτώσεις τον περίγυρο δεν ήθελα να το αφήσω έξω από το χορό. Αναρωτιέμαι πόσες άραγε γυναίκες πιέστηκαν ή αναγκάστηκαν να συνεχίσουν για να ικανοποιήσουν άλλους...Δεν εξετάζω πρόσεξε εδώ το σωστό ή το λάθος...αναρωτιέμαι μόνο!
Το ότι συμφωνούμε για το ότι η επιθυμία πρέπει να είναι καταδική της δεν χρειάζεται να το τονίσω κι άλλο ε;
Φιλιά σε όλες :)))
Το κείμενό σου συγκλονιστικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μια πραγματικότητα σκληρή που την έζησα "βήμα-βήμα" πλάι στη φιλενάδα μου, η οποία μετά από πολλών χρόνων κόπου και τεράστιας υπομονής έκανε τελικά δύο παιδιά.
Εγώ αρχικά δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα να κάνω παιδιά, γιατί σκεφτόμουν τον "βλαμμένο" κόσμο που θα το έφερνα. Δεν επηρεαζόμουν από τις κουβέντες κανενός. Κοινώς τους είχα γραμμένους. Η ζωή ήταν, είναι και θα είναι δική μου!
Φυσικά και δεν το μετάνιωσα ποτέ που έκανα την κόρη μου, γιατί είναι ένα δώρο πραγματικά.
Όμως κάθε γυναίκα που αντιμετωπίζει προβλήματα τεκνοποίησης και θα πρέπει να υποστεί τις μουρμούρες και την απαξίωση του κοινωνικού περίγυρου, να θυμάται ότι η ζωή και το σώμα της είναι μόνο δικά της!!!!
Επίσης, κάτι που το είχα σκεφτεί κι εγώ, υπάρχουν εκατοντάδες παιδάκια που περιμένουν μια ζεστή αγκαλιά, την οποία τους στέρησαν...
Πολλά φιλιά, Αριστάκι!
Αχ αυτός ο ¨βλαμμένος" κόσμος... Αυτός είναι ο πιο σοβαρός λόγος να μη θέλει να κάνει παιδιά.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου :)))
Η σκέψη σου περί υιοθεσίας υπέροχη αλλά να σημειώσω ότι στη χώρα μας δεν είναι καθόλου εύκολο !
Φιλάκια πολλά μάτια μου!
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι εγώ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα τεκνοποίησης, όμως και κάθε γυναίκα που θα αποφασίσει να μην κάνει παιδί, γιατί δεν το επιθυμεί για δικούς της λόγους, θα πρέπει να είναι σεβαστό από τους άλλους κι εκείνη να μην επηρεάζεται από τις προσδοκίες των υπόλοιπων μελών της ευρύτερης οικογένειας, κάνοντας βεβιασμένες κινήσεις σε βάρος πρώτα του εαυτού της, του παιδιού κι έπειτα όλων. Μόνο δυστυχία μπορεί να επιφέρει κάτι τέτοιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γυναίκα δεν είναι μηχανή παραγωγής.
Συμφωνώ κι επαυξάνω :)))
ΔιαγραφήΑριστέα, απλά υποκλίνομαι στην ιστορία σου.... Πολλά γλυκά φιλιά! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Πετρούλα μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια! ♥
Πολύ δυνατή η ιστορία σου. Εύγε Άιρις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά δεν ήξερα ότι είναι τζιζ η λέξη περίοδος. Ωστόσο το περιοδεία ήταν ευφυέστατο!
Καλό Σαββατοκύριακο!
αχαχαχα! Χαίρομαι που σου άρεσε και η ιστορία και ο τίτλος Αθηνά μου! Σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά ! :)))
Κατ' αρχάς συγχαρητήρια για την β' θέση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα "τεκνοποίηση" για μένα είναι ότι σοβαρότερο...
Ήθελα απεγνωσμένα ένα παιδί όταν βρέθηκα παντρεμένη στα 21 μου σε ξένη χώρα και μακριά απ΄ τους γονείς μου, έτσι "τα κατάφερα" και έμεινα έγκυος αλλά το έχασα στον τρίτο μήνα, (ήταν ένα σοκ!) από κείνη τη μέρα, άλλαξε εντελώς και ο σύζυγος και αυτός 21 ετών και ήθελε να χωρίσουμε... αλλά η ίδια είχα άλλα "σχέδια" ήθελα ένα παιδί και το γέννησα μόνη και μόνη το μεγάλωσα...
Η "αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι" δεν με άφησε να δω και να καταλάβω τον απίστευτο μου εγωκεντρισμό... το αποτέλεσμα, έφυγα και βρέθηκα στην Ελλάδα μ' ένα μωρό 8 μηνών.... (η συνέχεια στο βιογραφικό μου στο blog μου).
Πολλές φορές η ζωή μας πετάει ένα πετραδάκι, αν δεν το πάρουμε είδηση, μας πετάει ένα τούβλο...πιστεύω πια στα σημάδια της ζωής!
ΑΦιλάκια Αριστέα μου και ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία...
Καλημέρα Στεφανία μου και σε ευχαριστώ πολύ και για τα καλά σου λόγια και για το μοίρασμα της προσωπικής σου ιστορίας!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά !
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου ♥
Οσο εγωκεντρισμό εχει
ΑπάντησηΔιαγραφήνα επιθυμείς διακαως να κανεις παιδι
Αλλα τοσο εγωκεντρικό
είναι να βρίσκεις χιλιες προφασεις να μην το κανεις
Προτιμω εκεινους τους γονεις που γινονται γονεις
χωρις να χρειάζονται αυτοανάλυση και ψυχαναλυση
Αλλα κι εκεινες τις μητερες που γινονται μητερες
για τα παιδια ολου του κοσμου
Το παιδι γεννιέται από την ενωση και την αγαπη δυο ανθρωπων
Και είναι το αποτελεσμα ενος ερωτα
Σαν παιδι θα επιθυμούσα να ημουν ο καρπός ενός τετοιου ερωτα
Κι όχι το καπριτσιο μιας γυναικας η επιβεβαίωση ενός ανδρα
ή ένα τυχαιο παραγόμενο προιον που πρόεκυψε
κατά τη διαδικασια
_________________________________
Η Αιρις στην ιστορια που μας εγραψε
μετέφερε ακριβως εκεινα τα συναισθηματα
που ζει κάθε γυναικα
και για καποιο μοιραίο γεγονος
δεν εχει την δυνατοτητα να γινει μητερα
Συναισθήματα που μονο μια γυναικα που τα εχει ζησει
μπορει να τα καταλαβει
Εγω παντως θα ελεγα σε αυτή την γυναικα της ιστοριας
οτι μητερα δεν γινεται μονο η κάθε γυναικα που γενναει παιδια
αλλα μητερα είναι κι αυτή που προσφερει την αγαπη της
στα παιδια ολου του κοσμου
Velvet χάρηκα πολύ με το σχόλιο σου! Ενδιαφέρουσες όλες οι θέσεις σου, τις οποίες κι ενστερνίζομαι!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ επίσης απόλυτα για τις μητέρες της καρδιάς. Μακάρι να υπάρχουν τέτοιες για τα παιδιά που βρίσκονται στα αζήτητα!
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Πραγματικά επικεντρώθηκα στα συναισθήματα. Δεν στάθηκα σε αναλύσεις, ούτε ασχολήθηκα με το σωστό ή το λάθος στη σκέψη της ηρωίδας μου.
Να'σαι καλά!
Την καλημέρα μου!
Δεν έχω λόγια... Μπορώ μόνο να φανταστώ ή να υποθέσω ακόμη και για εκείνες που είναι κοντά μου. Το μόνο που ξέρω είναι αυτό που βλέπω στα μάτια τους. Δεν έχει σημασία ποια είναι, αύριο μπορεί να είμαι και εγώ και όλες μας! Η ιστορία σου ήταν μοναδικά δοσμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά βρε Αριστέα μου και ας μη κατάφερα να διαβάσω καμιά ιστορία και να ψηφίσω...
Πολλά φιλιά!
Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Εύχομαι όλα να σου πάνε κατ'ευχήν και αβίαστα!
Φιλάκια πολλά!
Καλή Κυριακή εύχομαι!
Απολογούμαι: Παρότι είχες ειδοποιήσει εσύ και άλλοι έγκαιρα για το συγκεκριμένο παιχνίδι, δεν το θυμήθηκα και ξέχασα και να ψηφίσω. Αυτός/η που ψηφίστηκε ως η καλύτερη ιστορία τι έγραψε; Παπάδες;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ ότι δεν σε περίμενα σε κάτι τέτοιο. Όχι πως δεν το ‘χεις, κάποιες λέξεις σου με ξένισαν. Φαίνεται όταν είσαι σε άλλα λημέρια … απελευθερώνεσαι!
Πάω τώρα να διαβάσω και τις άλλες ιστορίες.
(μου άρεσε πολύ και ασυζητητί θα την ψήφιζα)
ΥΓ: Μια παρόμοια ιστορία γυρόφερνε συνέχεια τον τελευταίο καιρό στο μυαλό μου. Μπορούσα να καταπιαστώ μαζί της όμως, μόνο από εμπειρίες άλλων που έχω ακούσει. Είναι όμως πολύ δύσκολο θέμα και (νομίζω) καθαρά γυναικείο θέμα για να πλάσω γύρω της μια φανταστική ιστορία. Καλύτερα που διάβασα τη δική σου.
ΔιαγραφήΑυτος/η που ψηφιστηκε ως καλυτερη
Εγραψε ένα πραγματικά πολύ ομορφο ποιημα
Παπαδες μαλλον γραφεις εσυ εδω
Θα μπορουσε να βρεις ένα άλλο τροπο να σχολιασεις
κι όχι να απαξιωνεις τις υπολοιπες δημιουργιες
χωρις να τις εχεις διαβασει
Στο μπλογκ της Αριστέας σχολιάζω μόνο την δική της ιστορία.
ΔιαγραφήΑμέσως μετά από την Αριστέα πήγα και διάβασα και τις άλλες συμμετοχές. Το έγραψα και στο σχόλιο άλλωστε. Πράγματι το πρώτο βραβείο το κέρδισε μια υπέροχη δημιουργία της Ελένης.
(Ούτε καν πως είναι γυναίκα δεν ξέρεις)
Επειδή ούτε σε γνωρίζω ούτε και θέλω τα κόμπλεξ σου να τα βγάζεις αλλού. Εκτός και αν το κάνεις για να πιάσουμε κουβέντα. Αλλά εγώ βαριέμαι τους αγενείς και τους ξερόλες. Γι’ αυτό μίλα μόνος σου.
Μήπως την επόμενη φορά να σου στέλνω το σχόλιό μου να το ελέγχεις και αν το εγκρίνεις να το δημοσιεύω;
Την απάντηση στον καθρέφτη.
Ειρήνη υμίν!
Διαγραφή@ Velvet Είμαι σίγουρη ότι ο Πέτρος έγραψε ό,τι έγραψε χαριτολογώντας κι εκφράζοντας έτσι τη χαρά του ή τον ενθουσιασμό του για τη διάκριση μιας ιστορίας που του άρεσε πολύ!
Χαίρομαι που και οι δυο αναγνωρίζετε την άξια διάκριση του καταληκτικού ποιήματος της Ελένης.
@Πέτρο μου σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Άλλη φορά θα σε τσιγκλάω καθημερινά μέχρι να λήξει το Παιχνίδι ναι;
Από την άλλη όταν λες ότι κάποιες λέξεις μου σε ξένισαν, εννοείς αρνητικά; Αλήθεια πιστεύεις ότι χρησιμοποιώντας "κακές" λέξεις (προκειμένου να δείξω την ωμότητα κάποιων συναισθημάτων ) ίσως προσβάλλω τον αναγνώστη μου; Έτσι, για την ιστορία ρωτώ :)))
Τέλος να πω ότι δεν υπάρχει λόγος να αρπαζόμαστε. Είναι φανερό ότι ο Velvet γνώριζε για το ποίημα. Χρησιμοποίησε τα δικά σου λόγια Πέτρο λέγοντας "Αυτος/η που ψηφιστηκε". Θα σου πρότεινα να επισκεφτείς το χώρο του και να διαπιστώσεις μόνο σου για το αν είναι αγενής ή ξερόλας! Το ίδιο ισχύει και για τον αγαπητό Velvet ...μια επίσκεψη στο χώρο του Πέτρου θα έλυνε τις παρεξηγήσεις!
Εκτιμώ αφάνταστα και τους δύο!
Την καλημέρα μου και την αγάπη μου!
♥
Έγραψα «αυτός/η που ψηφίστηκε» μιας και δεν είχα ακόμη επισκεφτεί την οικοδέσποινα Φλώρα και (εκείνη τη χρονική στιγμή) δεν γνώριζα ποιος ή ποια ήταν. Αυτός που υποτίθεται έχει διαβάσει όλες τις ιστορίες προφανώς και πρέπει να γνωρίζει κάποια περισσότερα πράγματα από εμένα. Κάνω λάθος;
ΔιαγραφήΗ δημιουργία που ψηφίστηκε ως η καλύτερη υπήρξε και - κατά τη δική μου γνώμη – υπέροχη. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα. Θα μπορούσε να μη μου άρεσε (όπως και δεν γνωρίζω αν ψηφίστηκε από όλους ανεξαιρέτως τους συμμετέχοντες ως η καλύτερη). Δεν είναι υποχρεωτικό κάτι που ο καθένας αισθάνεται ως κορυφαίο ή απλά καλό, να έχουν και όλοι οι άλλοι την ίδια αντίληψη!
Έτσι δεν είναι;
Διαφορετικά Αριστέα μου όποιος είναι άξιος κριτής να μας δίνει τη γνώμη του για να ψηφίζουμε και οι υπόλοιποι με τα δικά του γούστα.
Ξέρεις τι λέω εγώ; (και αυτό αφορά τους πάντες): Όταν δεν έχεις κάτι καλό να πεις, μη λες τίποτα. Δεν είναι υποχρεωμένος ο άλλος ούτε να σε ανέχεται ούτε να σου απαντάει.
Φιλιά.
Τουλάχιστον μεταξύ μας (και είμαστε πολλοί!) καταλαβαινόμαστε. Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε…
:))) Κατανοητός!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου !
Πικρό, ανθρώπινο. Ρεαλισμός και ευαισθησία σε επιτυχή συνύπαρξη. Δυνατό κείμενο, μπράβο, Αριστέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκολουθεί email.
Φίλε Άρη, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου και το μήνυμα!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Την καλημέρα μου!
Το ζεις...και το γράφεις Αριστέα μου! Ιστορία γεμάτη συναίσθημα! Εύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Μάκη μου!
ΔιαγραφήΤην καλημέρα μου :)))
Αριστέα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμόλις διάβασα τη δική σου ιστορία
αμέσως σκέφτηκα πως ότι κι αν έγραφα εγώ
θα ήταν εντελώς μάταιο.
Δεν θα είχε να πει τίποτα μπροστά σ' όλο το μεγαλείο
αυτού που διάβασα.
Χαίρομαι που διακρίθηκε αν και ήμουν σίγουρη απ' την αρχή γι αυτό.
Φιλιά πολλά και χίλια ευχαριστώ που βρίσκεσαι πάντα με τόσο αξιόλογες συμμετοχές μέσα στο παιχνίδι μας.
Πασταφλωρίτσα μου με συγκινείς αφάνταστα με τα λόγια σου!
Διαγραφήνα'σαι καλά μάτια μου!
Εγώ σε ευχαριστώ για τις ευκαιρίες που μας έχεις δώσει για δημιουργία και έκφραση συναισθημάτων. Χωρίς το Παιχνίδι τίποτα δεν θα είχε γραφτεί!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!
Με άγγιξες. Σε σημεία που (ακόμα) πονάνε. Σ' ευχαριστώ γι' αυτό ♥♥♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Αγγελική μου!
ΔιαγραφήΥποκλίνομαι για αυτό που φαντάζομαι μάτια μου!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου ! ♥♥♥
Συγχαρητήρια υπέροχα όμορφη ιστορία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου
Καλημέρα Αλέξανδρε και σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά! :))
Αριστέα μου το θέμα της ιστορίας σου πολύ κόσμο πονάει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγωνία να κάνεις ένα παιδί είναι απίστευτο πράγμα και πολύ δύσκολο.
Απλά νομίζω ότι θέλει ψυχραιμία και πολύ υπομονή!
Και αν δεν τα καταφέρουν υπάρχουν και άλλες λύσεις αρκεί να είσαι ψύχραιμος!
Με συγκίνησες πολύ!
Πολλά φιλιά!
Να'σαι καλά Ελενάκι μου!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Φιλιά!
Αριστέα μου θα προσθέσω κι εγω τα δικά μου συγχαρητηρια για τη θαυμάσια ιστορία σου....προσεγγισες ένα δύσκολο θέμα με σεβασμό και εξαιρετικη διεισδυτικότητα. Αποκάλυψες συναισθήματα....περιέγραψες βιώματα συγκλονιστικά με αμεσότητα, με θάρρος,με ενδιαφέρον.....ο τιτλος που επέλεξες..μεγαλοφυής!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα διαβάσει Κλαυδία μου τα καλά σου λόγια όταν ψήφισες :)))
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Χαίρομαι που σου άρεσε κι ο τίτλος!
Τα φιλία μου και την αγάπη μου!
Ποιος ειναι γεματος κομπλεξ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα νευρα του ειναι τσαταλια
Φαινεται από τα σχολια του
Τσαγακι και περαστικα ευχομαι
ΥΓ.
Συγγνώμη αγαπητη μου Αιρις
για την αναστατωση που αθελα μου προκαλεσα
δεν θα επαναληφτει
ΥΓ.
Τωρα αν γνωριζα η όχι την ελενη-ποιω και το ποιημα της
Μαλλον εχει δικο ο ξερολας
Εδώ την ανακαλυψα
:))) Καλή εβδομάδα Velvet!
ΔιαγραφήΤι να προσθέσω .. εγώ Αριστέα μου στα τόσα ενδιαφέροντα που διάβασα εδώ.. με την αφορμή την συγκλονιστική ιστορία σου.. μου άρεσε η στάση της...έτσι ακριβώς θα την σκεφτόμουν.. να παίρνει την ζωη της στα χέρια της....!!! κανείς δεν νομίζω να καταλαβει κάποια γυναίκα... που έχει ένα τέτοιο πρόβλημα..παρα μόνο μια άλλη γυναίκα με το ίδιο.. θέμα.. είναι καλό να κοιτάμε την αλήθεια κατάματα .. καμιά φορά ... μπράβο Αριστέα μου... ο χρόνος μου εξακολουθει να είναι λίγος ριξε ματι στα μεηλ σου..φιλώ σε......
ΑπάντησηΔιαγραφή:)) Να'σαι καλά Ρουλίτσα μου γλυκιά!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Καλή εβδομάδα !
Συγκλονιστική ιστορία Αριστέα μου την έζησα με μια φίλη από κοντά βήμα βήμα, (4 φορές, ώσπου τελικά υιοθέτησε ένα αγοράκι) κι οι λεπτομέρειες που ξεδίπλωνες αντανακλούσαν μόνο αλήθειες. Επίσης ο σεβασμός που προσέγγισες αυτό το θέμα είναι άξιος επαίνου και δικαίως Συγχαρητήρια για την διάκριση! Να είσαι πάντα καλά κοπέλα μου και να έχεις ευοίωνες προοπτικές και στιγμές στη ζωή σου! Φιλιά πολλά με αγκαλιά μεγάλη και ζεστή!❤️
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια :)))
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Αγκαλιές και φιλιά κι από μένα ♥
Ξέρεις άραγε πόσο αληθινό είναι ότι κατέθεσες???????
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο "πληγωτικό" και ζωντανό?
Έχοντας ζήσει μια μακρά τέτοια περιοδεία... θα υποκλιθώ αποχωρώντας από τη σκηνή με τα μάτια βουρκωμένα...
Καλημέρα, μικρουλίτσικό μου κι όμορφό μου.
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ κατάμουτρα!
Κορίνα μου το ξέρω! Για αυτό και το έγραψα αβίαστα στέλνοντας πρώτη την ιστορία μου ! Τώρα θα υποκλιθώ κι εγώ σε σένα! Αυτό τα λέει όλα!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου κατευθείαν στην καρδούλα σου ♥
Όταν κάθε λέξη είναι αποτύπωμα ψυχής και όταν υπάρχει η δύναμη να το καταθέτεις εντέχνως..όταν εγείρεις τόσες πολλές συζητήσεις και καταθέσεις διαφορετικών απόψεων...όταν γύρω σου όλο και συχνότερα συναντάς το ερώτημα για τη ροζ γραμμή, (που δεν πάει εκεί που πρέπει ..)και το συναντάς μέσα σε μάτια πονεμένα και σε χέρια που σε σφίγγουν από αγωνία..τι άλλο να πω από το να εκφράσω τον σεβασμό μου στην πένα και την ψυχή σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεωργία μου σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα υπέροχα ζεστά λόγια σου!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά μάτια μου! Με συγκίνησες!
Τα φιλιά μου ♥