Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Ένας πίνακας- δυο ιστορίες / Μέρος 2o


στα χέρια του αγαπητού φίλου Δημήτρη Ασλάνογλου που σήμερα φιλοξενώ!

Θυμίζω την ιδέα της Μαριλένας:
Να εμπνευστούμε από έναν πίνακα που σε εμάς "μιλάει", 
να τον συστήσουμε με λίγα λόγια για να τον μάθουν και οι υπόλοιποι 
και να γράψουμε δυο ιστορίες (πεζό ή ποίημα) διαφορετικές:
Πόσο διαφορετικές;
Αυτή είναι και η πρόκληση!

Αντιγράφω από τη Μαριλένα:

α) Αντανάκλαση: Η ιστορία-αντανάκλαση θα είναι μια ιστορία 
που είτε απεικονίζει το θέμα του πίνακα 
είτε αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό που νιώθετε εσείς για τον πίνακα.

β) Παραμορφωτικός καθρέφτηςΗ ιστορία-παραμορφωτικός καθρέφτης 
θα είναι το αντίθετο.. 
Μια ιστορία που είτε θα παραμορφώνει το θέμα του πίνακα 
είτε θα περιγράφει το εντελώς αντίθετο από αυτό που νιώθετε για τον πίνακα.

Ο πίνακας που επέλεξε ο φίλος Δημήτρης :



Γκουέρνικα – Πάμπλο Πικάσο

Η Γκερνίκα (Guernica στα ισπανικά ή Γκουέρνικα, 
με λατινική απόδοση στα ελληνικά), 
είναι το διασημότερο ίσως έργο του Πάμπλο Πικάσο.

Αυτός ο τεράστιος καμβάς (3,54x7,82μ.) 
(μεγαλύτερος από έναν τοίχο ενός συνηθισμένου δωματίου)
περιγράφει την απανθρωπιά, 
τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. 
Ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας 
για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1937. 
Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς, 
στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, 
Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βομβάρδισαν 
την κωμόπολη Γκερνίκα της Χώρας των Βάσκων. 
Στο βομβαρδισμό εκείνο σκοτώθηκαν 1.650 άνθρωποι 
και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 τόνους εκρηκτικά.
Ο Πικάσο απέφυγε να ζωγραφίσει αεροπλάνα, βόμβες ή ερείπια. 
Οι δύο κυρίαρχες μορφές του έργου είναι ένας ταύρος και ένα πληγωμένο άλογο 
με διαμελισμένα κορμιά και τέσσερις γυναίκες που ουρλιάζουν 
κρατώντας νεκρά μωρά. 
Αρχικά ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, 
αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο-μαύρο και αποχρώσεις του γκρι, 
καθώς θεώρησε ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο θέμα. 
Πολλές φορές μετακίνησε φιγούρες και μορφές πριν καταλήξει 
στην οριστική τους θέση. 
«Η αφαίρεση του χρώματος και του αναγλύφου 
αποτελεί διακοπή της σχέσης του ανθρώπου με τον κόσμο: 
όταν διακόπτεται,δεν υπάρχει πια η φύση ή η ζωή»


Τα ποιήματα του Δημήτρη:

Α) Αντανάκλαση


Π Ο Λ Ε Μ Ο Υ    Α Ν Τ Α Ρ Α
Χ Ω Ρ Ι Σ   Ρ Η Μ Α

Αντάρα πολέμου, ψυχών σπαραγμός
Αδιάφορης σφαίρας, ο στυγνός συριγμός
Φαιοπράσινης κάπας, ο μπαρουτοραντισμός
Φρενήρους σειρήνας, ο φριχτός αλαλαγμός
Άλικης Πυθίας, ο ματωμένος χρησμός
Περήφανου Ηνίοχου, ο αιώνιος καϋμός
Μαραμένου φραγκοστάφυλου, ο στυφός χυμός
Εωθινή ψαλμωδία, ο γυρισμός
Μαγική οπτασία, της Ειρήνης το φως.

«Ο πόλεμος μοιάζει μ’ ένα κλάσμα.
Αριθμητής είναι πάντα οι επιζήσαντες και παρανομαστής οι νεκροί.
Στην απλοποίησή του σαν κλάσμα, πρέπει νάχει σαν αποτέλεσμα, 
μιά αιματοβαμμένη ακέραια «Ειρήνη». 
Αν ο παρανομαστής είναι μεγαλύτερος από τον αριθμητή, 
η αξία της Ειρήνης είναι πολύ ευτελής».

Δ.Λ.Α.


Β) Παραμορφωτικός καθρέφτης

Η   Ζ Ω Η    Ζ Ω Γ Ρ Α Φ Ι Σ Μ Ε Ν Η

Μʼ ένα γραιγάλι κι μʼ ένα φύλλο,
βάφω το πρώτο χέρι του καμβά.
Με τον ιδρώτα, που στάζʼ απʼ τον ήλιο,
το χώμα βρέχω, να μοσχοβολά.

Με ένα πινέλο σαν ηλιαχτίδα,
χαράζω της μάνας τη ματιά.
Με κείνο πούναι σαν την ακίδα,
του πόνου στρώνω την πινελιά.

Τη λησμονιά, βάφω με γρίζο,
τον έρωτα με κόκκινο βαθύ.
Τη μοναξιά, με μπλέ φωτίζω,
το μισεμό με κίτρινη ουλή.

Στα πράσινα ντυμένη η ελπίδα,
στα γαλανά το βλέμμα της χαράς.
Με άσπρο βάφεται η καλή μοίρα,
με το μαβί το ρίγος της συμφοράς.

Χρώματα πούθελαν και μπερδευτήκαν,
πάνω σʼ αδέξια πολύχρωμη παλέτα.
Δάκρυ και γέλιο, ένα γεννήκαν,
ζωή με χρώματα, σε άσπρα καβαλέτα.

Δ.Λ.Α.




Ο φίλος Δημήτρης μου επιφύλασσε μια υπέροχη έκπληξη.
Κατά τον ίδιο τρόπο που ζητάει η πρόκληση 
μου έστειλε ακόμα δύο ποιήματα με αφορμή έναν δικό μου πίνακα.
Αυτό θα γίνει μια ξεχωριστή ανάρτηση όμως.

Σας καλημερίζω 
και σας φιλώ 
@ριστέα

Και μην ξεχνάμε το διαγωνισμό γέλιου
περιμένω τις συμμετοχές σας στο μέιλ μου.

65 σχόλια:

  1. Ένα βιαστικό σχόλιο πριν φύγω από το σπίτι ...
    Φίλε Δημήτρη τιμή μου να φιλοξενώ έναν τέτοιο Ποιητή στη σελίδα μου !
    Καλημέρα :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aριστέα σου μπράβο που φιλοξενείς τον Δημήτρη και μας δίνεται η ευκαιρία να τον γνωρίσουμε και εμείς.
    Εχει ένα μοναδικό τρόπο να γράφει που σου περνάει αυτό που θέλει χωρίς να φωνάζει, χωρίς υπερβολές!
    Δεδομένου ότι εγώ είμαι ιδιαίτερα νευρική, ειδικά αν δω κάτι άδικο να γίνεται, τους θαυμάζω πάντα αυτούς τους ανθρώπους που είναι τόσο ουσιαστικοί χωρίς πολλές φωνές!
    Οτι και να πω για τα ποιήματά του θα είναι λίγο.
    Αυτό το «Αν ο παρανομαστής είναι μεγαλύτερος από τον αριθμητή,
    η αξία της Ειρήνης είναι πολύ ευτελής» το κρατάω μέσα μου, είναι πολύ σημαντικό κάποιο καμπανάκι μου χτύπησε όταν το διάβασα.
    Την καλημέρα μου και στους δύο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Ελενα, ευχαριστω για τα ομορφα σχολια και προσθετω οτι πιστευω την υπερβολη σαν υποβολη. Επειδη δεν θελω να υποβαλλω προσπαθω να μην υπερβαλλω. Σπανια το κατορθωνω σαν ασυστολος πολυλογας που ειμαι. Χαιρομαι που το κλασμα της "Ειρηνης" επικοινωνηθηκε σε αυτη την ομορφη αναρτηση και το κυριοτερο μπορει να σε αγγιζει, οπως περιεγραψες.
      Νασαι καλα παντα!!

      Διαγραφή
  3. Η τιμη Αριστεα μου ερχεται πρωτα σε μενα, που φιλοξενουμαι σε μια υπεροχα ζεστη σελιδα, γεματη ομορφα συναισθηματα, αλλα και υπεροχους αναγνωστες φιλους.
    Ναχεις μια τρυφερη συνεχεια σε κάθε σου προσπαθεια!!
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ όμορφα και ουσιαστικά τα ποιήματα του Δημήτρη... Μιλάνε κατ'ευθείαν στην ψυχή...
    Ιδίως το πρώτο, με άγγιξε πάρα μα πάρα πολύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σ' Ευχαριστω Πολυ Σοφια, ειναι φορες που τα λογια ειναι ισως πιο δυνατα, οταν λειπει το "ρημα". Αλλωστε πολλα δωρα, οπως ειναι μερικες δυνατες λεξεις, ειναι ομορφοτερες χωρις περιτυλιγμα. Τι αξια εχει να ντυνεις μια σκεψη οταν ορθανοικτη μιλα. Την αφηνεις στη γυμνια της να δειξει. οτι φαινεται χωρις προβολεις!!
    Καλη σου μερα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα Αριστέα μου. Εξαιρετική η συμερινή σου φιλοξενία. Ο πίνακας που επέλεξε ο Δημήτρης είναι και δικός μου αγαπημένος. Η αντανάκλαση και ο παραμορφωτικός καθρέπτης ήταν και τα δύο εξαιρετικά! Συγχαρητήρια!

    Περιμένω να δω και την ανάρτηση που θα γίνει για το δικό σου έργο!

    Να ειστε και οι δύο καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα!! Είναι ένας μοναδικός πίνακας, που σε κάνει να νοιώθεις ότι θέλεις ν' ανοίξεις τα μάτια να μπεί σαν ηλιαχτίδα και να τα κλείσεις γιά να μπορέσεις να τον δεις»
      Ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου!!

      Διαγραφή
    2. Κικίτσα μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Αριστέα μου και Δημήτρη!!
    Κι όμως η τιμή είναι δική μου, κατά δική μου!!!
    Καταρχήν Αριστάκι μου πάντα είσαι ζεστή στην φιλοξενία σου!! :)))
    Για τα ποιήματα ενός ποιητή Δημήτρη τι να πω;; Σε ευχαριστώ από καρδιάς που μας τιμάς με την έμπνευσή σου! Ο πίνακας δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Ολη η φρικαλεότητα του πολέμου συμβολίζεται στις αποκρουστικές απεικονίσεις, στην απουσία χρώματος...
    Την νιώθω την αντανάκλασή σου.. Απουσιάζει το ρήμα, απουσιάζει η ζωή. Μαράγκιασμα και σπαραγμός.. Και πονά διπλά όταν είναι όλα αλήθεια. Αν γινόταν να χαραχτεί επίγραμμα σε μνημείο: ''Ο πόλεμος μοιάζει μ’ ένα κλάσμα. Αριθμητής είναι πάντα οι επιζήσαντες και παρανομαστής οι νεκροί.'' Τόσο δυνατό..

    Η ζωγραφισμένη σου ζωή!! Χρώμα!! Χρώμα!!
    Ετσι, να καλύπτει την γκριζίλα της ζωής! Να μας υπενθυμίζει πόσος κόπος και μόχθος χρειάζεται κι είναι λεπτές οι ισορροπίες αλλά αξίζει να ναι χρωματιστή για όλους μας!! Αχ πάντα αυτή η ματιά της μάνας, κουράγιο κι ελπίδα!!
    Σε ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για την δική σου κατάθεση Δημήτρη!! Πραγματικά με τιμάς!! :))))
    Να στε καλά!! Εύχομαι καλή συνέχεια!!!
    Φιλάκια πολλά πολλά Αριστέα μου και Δημήτρη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητή Μαριλένα, η πρόκλησή σου ήταν η αιτία της όμορφης ανάρτησης που επιμελήθηκε η Αριστέα με τον ομορφότερο τρόπο. Έχεις λοιπόν μεγάλο μέρισμα και σου αξίζουν πολλά. Λένε ότι ο Βαν Γκογκ έλεγε, ότι, "όταν κοιμάμαι ονειρεύομαι ότι ζωγραφίζω κι όταν ξυπνάω ζωγραφίζω αυτά που ονειρευόμουνα. Πόσο πολύτιμος είναι λοιπόν ο ύπνος γιά μένα". Μας έδωσες ένα υπέροχο ταξίδι ύπνου κι εμείς προσπαθούμε, μέσα από αυτό τον ύπνο, να περιγράψουμε τα όνειρά μας, που πηγάζουν από τις πινελιές ενός πίνακα. Επειδή μιλάμε γιά πόλεμο θα ήθελα να σου αφιερώσω λίγες λέξεις, που βγήκαν κάποτε από μέσα μου και πάντα ψάχνουν εκείνο που δεν μπορεί να δει πίσω από τις εικόνες του πολέμου. Η αφιέρωση προς εσένα, είναι συμβολική και δεν θέλει να υποδείξει τίποτε γιά σένα.
    ΑΧΝΑΡΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ(απόσπασμα)
    Αφιερωμένο στον άνθρωπο...

    Από αμπέλι στέρφας γης,
    τρύγησες τα σταφύλια, που σου μοιάζουν.
    Λαχτάρησες γεράματα να δεις,
    μʼ ακόμα τα κρασιά σου, αίμα στάζουν.

    Γυρεύεις φλούδες στη ζωή,
    την άβυσσο την ξέρεις, δεν σε μέλλει.
    Τους τύραννους μιας ανοιχτής πληγής,
    προστάζεις να μεθύσουνε με μέλι.

    Νάσαι πάντα καλά με τις υπέροχες αιτίες που δίνεις στα όνειρά μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαρλέν μου....είσαι απλά...υπέροχη!!!! ♥

      Διαγραφή
    2. Είναι πολύ συγκινητική αυτή η αφιέρωση Δημήτρη!!!
      Πόσο πολύ σε ευχαριστώ για την σκέψη και την κίνησή σου να ξερες!!
      Μένω σε αυτήν την στέρφα γη κι ας είναι ανοιχτή πληγή.. Με δίψα καταπίνω το μέλι το πικρό της!!!
      Να σαι καλά Δημήτρη!!!

      Διαγραφή
  9. Καλημέρα και στους δύο
    Υπέροχοι οι στίχοι για έναν πίνακα
    που καταδικάζει την απανθρωπιά του
    πολέμου!!!!!!!!!!!!

    πολλά φιλιά Δημήτρη Αριστέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Καλημερα Ελενη!!
      Ευχαριστω για το σχολιο σου. Ειναι φορες που δεν μπορουμε να διακρινουμε ποσο ειρωνικα φερομαστε στις καρδιες μας και τετοιες πινελιες μας το θυμιζουν εντονα.
      Ναχεις καλη συνεχεια!!

      Διαγραφή
  10. Από την wikipedia:
    Λέγεται πως όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας Γερμανός Αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκερνίκα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: “Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε;” Κι εκείνος απήντησε με θάρρος:
    “Όχι, Εσείς!”



    «…Αν ο παρανομαστής είναι μεγαλύτερος από τον αριθμητή,
    η αξία της Ειρήνης είναι πολύ ευτελής».

    Αν μου επιτρέπει ο φίλτατος Δημήτρης έχω μια διαφωνία. Στους πολέμους που έχει δώσει αιώνες τώρα η Ελλάδα, χάθηκαν εκατοντάδες, χιλιάδες, ή δεκάδες χιλιάδες (κάθε φορά) ψυχές. Το αίμα των προγόνων μας δόθηκε χωρίς προαπαιτούμενα. Αυτοθυσιάστηκαν με περηφάνια και αυταπάρνηση.
    Ενδεχομένως ο ελληνικός λαός να μην είναι σε θέση να εκτιμήσει το καλό που μας έχουν κάνει (τουλάχιστον στο σύνολό του). Δεν μπορώ όμως να κρίνω ως ευτελή την αξία της Ειρήνης επειδή οι επιζήσαντες είναι σαφώς λιγότεροι των νεκρών. Καλάβρυτα, Δίστομο, Μανιάκι…, καθώς και δεκάδες άλλες μάχες ή σφαγές Ελλήνων - σε πολλές από τις οποίες οι Έλληνες έπεσαν μέχρις ενός - βοήθησαν με τον δικό τους τρόπο στον απελευθερωτικό αγώνα.

    Ίσως να κάνω λάθος και να μην αντιλαμβάνομαι με ακρίβεια αυτό που εννοεί ο Δημήτρης, ήθελα όμως να καταθέσω την άποψή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητε Πετρο, σε ευχαριστω για τα ομορφα σχολια σου, που μας φερνουν μνημες που χαραξε η δυνη του πολεμου. Αυτο το κλασμα του πολεμου που αναφερω, βλεπει τον πολεμο στο συνολο του και όχι στις επιμερους φρικαλεες στιγμες του. Σιγουρα καποιοι εχασαν στο βωμο του πολεμου περισσοτερους κι καποιοι λιγωτερους. Στο συνολο του ενας πολεμος αφηνει καποιους ζωντανους και καποιους νεκρους. Δεν μπορω να θυμηθω ποιος πολεμος ειχε περισσοτερους νεκρους από τους αναπομειναντες ζωντανους στο συνολο τους. Αν ποτε συμβει αυτο, ποιο θαναι το νοημα της Ειρηνης ; Θελω να πιστευω οτι το "Φως της Ειρηνης" πρεπει να υπαρχει αναμμενο σε κάθε πολεμο σαν οπτασια και να γινεται πραγματικο με το τελος του. Η διαφορα ειναι στη αξια του κλασματος, αν δεν μπορει να απλοποιηθει τοτε η "Ειρηνη" παραμενει "Ευτελης" . Παντα οι επιζησαντες πρεπει να ξεπερνουν τους νεκρους, αλλοιως μιλαμε για αποκαθηλωση του ανθρωπινου γενους κι όχι για Ειρηνη.
    Καλη συνεχεια ναχεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Νομίζω πως και η αντανάκλαση και ο παραμορφωτικός καθρέφτης, αγκαλιάζουν/συντροφεύουν/πλαισιώνουν ιδανικά την Guernica!
    Ο Δημήτρης είναι άξιος συγχαρητηρίων!
    Ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας έδωσες, Αριστάκι να έρθουμε σε επαφή με αυτή την υπέροχη γραφή!
    Φιλιά πολλά!

    *Γιάννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπητή Γιάννα.
    Πολύ χαίρομαι, που μπόρεσαν τα γραμμένα μου, να πλαισιώσουν μέσα σου αυτό το πίνακα με την έννοια της αντανάκλασης αλλά και της παρμόρφωσης. Αισθάνομαι δική μου την ευκαιρία, που μου δίνεται η δυνατότητα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου. Μόλις μου πρότεινε η Αριστέα την φιλιξενία της, αμέσως δέχτηκα. Δεν θάθελα να είμαι από αυτούς, που την ευκαιρία την βλέπουν μεγάλη όταν φεύγει. Θέλω να την βλέπω μεγάλη όταν έρχεται. Μεγάλη ευκαιρία αυτή η μοιρασιά και σ' ευχαριστώ, που την σχολίασες θετικά.
    Νάσαι καλά πάντα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητέ μου Δημήτρη, ο Πικάσο απέδωσε όλο το έρεβος, την κραυγή/απόγνωση, το χάος, και όλα αυτά τα άσχημα που επιφέρει η δίνη του πολέμου, που εντάσσονται στην ομπρέλα "δυσκολοβάσταχτα", που αντικατροπτίζονται υπέροχα μέσα απ' τις γραμμές και τα μουντά του χρώματα. Απέδωσες το ίδιο εύστοχα τις εικόνες της φρίκης και δημιούργησες κοφτερά συναισθήματα, με μόνο εργαλείο το ταπεινό σου μολύβι. Και με το δεύτερο ποίημα, η μαυρίλα έδωσε χώρο στο χρώμα και οι παρουσίες ανακουφίστηκαν.

    Τα θερμά μου συγχαρητήρια.
    Και πολλά μπράβο στο αριστάκι, που σου δίνει κατάλυμα και μπορούμε να σ' απολαμβάνουμε.

    Χαιρετίζω θερμά και τους δυο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Lysippe, όταν με δύο λέξεις αφήνεις λουλούδια πίσω σου, θέλω να σου αφιερώσω μιά ευχή...

      Στέρφες καρδιές, μʼ αγάπη νʼ ανθίσουν,
      τα χείλη όλα, με φιλιά να δροσίσουν.
      Τα χέρια όλα, τη ζεστασιά να απλώσουν,
      τα μάτια όλα, από δάκρυα να στεγνώσουν.

      Δεν μπορώ να περιγράψω διαφορετικά το πως έννοιωσα αφού διάβασα το σχόλιό σου. Ελπίζω να το πέτυχα.
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς!!!

      Διαγραφή
    2. Πόσο με συγκινείς, να' ξερες, Δημήτρη μου.
      Σ' ευχαριστώ τόσο πολύ, μα τόσο πολύ.

      Διαγραφή
  15. Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή: ένας σημαντικός πίνακας, η Γκουέρνικα, ένας σκεπτόμενος ζωγράφος (...ένας Γερμανός Αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκερνίκα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: “Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε;” Κι εκείνος απήντησε με θάρρος: “Όχι, Εσείς!”)...ένας φιλοσοφημένος ποιητής, ο Δημήτρης, κι όλα τα βλέπουμε μέσα από ένα άλλο πρίσμα! Η Τέχνη σε όλες της τις εκφάνσεις! Φίλε Δημήτρη να είσαι καλά, να μας δίνεις πνευματική τροφή! Καλό απόγευμα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητη Πετρα η Τεχνη εξουσιαζει παντα χωρις να βιαζει. Αν το κανει ποτε το κανει για καλο, το κανει για να την απορριψουμε η να την δεχτουμε.Αν την δεχτουμε γινεται χαρμοσυνο βιωμα και τροφη ψυχης οπως την περιγραφεις. Η χαρα μου ειναι απεραντη οταν μπορεσες να αποδειξεις οτι τελικαη τεχνη δεν εξουσιαζει με τις λεξεις η τις πινελιες, επι του προκειμενου, αλλα με τα ματια της ψυχης που βλεπουν και διαβαζουν τα παντα.
      Σε ευχαριστω, που με εκανες να ανοιξω τις παραπανω σκεψεις μου, αλλα το κυριοτερο που ανεχτηκες το πλεξιμο τους μεσα από τα ποιηματα μου!! Νασαι καλα!!

      Διαγραφή
  16. Πίνακας και λέξειςέπλεξαν μια πολύτιμη διαδικτυακή στιγμή, που αφήνει πολλές αποσκευές, γεμάτες συναισθήματα και σκέψεις, να τις κουβαλήσεις όπου θέλεις!
    Δημήτρη, Αριστέα, ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ευχαριστηση ειναι δικη μου, που βρεθηκα σε ένα ζεστο περιβαλλον και μοιρασα τις λεξεις μου με τον απεραντο σε νοηματα, Πινακα του Πικασο. Ειναι φορες που το δεος ενος τετοιου πινακα αφηνει αφωνα στοματα, αλλα όχι και σκεψεις. Η φτωχεια των σκεψεων μου, προσπαθησε να αγγιξει τις πινελιες που δινει ενας πολεμος και μαζι να το νοιωσουμε. Χαιρομαι που θα κουβαλησω το σχολιο σου και θα το κλεισω μεσα μου!!
      Σε ευχαριστω και θελω να πολεμησουμε το πολεμο με πολεμικες κραυγες γεματες αγαπη!!

      Διαγραφή
  17. Δημητρη μου οπιοδηποτε σχολιο και αν κανω θα ειναι ολιγιστο αλλη μια φορα νοιωθω τυχερη που σε γωνριζω καρδια μου ,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατια μου να ρωτησω ποιο ειναι το αντιθετο της πετρας του σκανδαλου; Απαντω, ισως λαθος, το διαμαντι της αγνοτητας. Αυτο εισαι εσυ, αν αναλογιστβ οτι εσυ ξεκινησες να απλωνεις τις σκεψεις μου κι εσυ ησουν η αιτια που γνωρισα αυτες τις τρυφερες σελιδες της Αριστεας. Επειδη δεν μου χρωσταει ποτε κανεις, θελω να σου πω οτι σου χρωσταω αρκετα. Παντα οφειλω σε καποιους και σε σενα αρκετα.Δεν αρκει το ευχαριστω, δεν αρκει η ομολογια οτι χρωσταω.
      Ο πολυλογας παλι ξυπνησε και θελεοι τα χαπια του!!!
      Σε ευχαριστω!!

      Διαγραφή
    2. Σε φιλω !!!!!!! Ναχω χιλια ματια να σε διαβαζω και χιλια αυτια να σε αφουγκραζομαι καλε μου φιλε !!!!!!!

      Διαγραφή
  18. Τα μοναδικα ποιηματα του κ.Ασλανογλου ταιριαξαν απολυτα με αυτο που αποτυπωνει ο εξαιρετος πινακας τον οποιο ομολογω πως πρωτη φορα βλεπω..
    Σου δημιουργουνται απεριγραπτα συναισθηματα διαβάζοντας, .και με..παρεα την ιδιαίτερη μουσικη υποκρουση της Αριστεας..
    Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. I seriously love your blog.. Very nice colors & theme.
    Did you create this web site yourself? Please reply back as I'm hoping to create my own personal website
    and want to find out where you got this from
    or exactly what the theme is called. Kudos!


    Stop by my homepage :: donald tusk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ομορφο απογευμα ναχεις Μαρια. Θ αηθελα αν μπορεις να αφιερωσεις κι άλλο χρονο σε αυτο το πινακα και ξεχασε τα ποιηματα μου!! Αυτος αξιζει μονο, οι λεξεις μου συναντιωνται κάθε μερα αναμεσα μας.
    Νασαι καλα παντα!!! Που κερεις ισως να τις εκλεψα από καπου. Πολλοι μπορει να το πιστευουν αυτο και το σεβομαι απολυτα. Ο πινακας ειναι μοναδικος οομως!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Για το κλεψιμο που ανεφερα παραπανω, θα ομολογησω οτι τις λεξεις μου τις κλεβω και ειμαι περηφανος γιαυτο. Ομως δεν μιμουμαι και δεν θελω να αποτυπωσω κανενα μεσα από τα γραπτα μου. Θελω μονο να αποδειξω οτι τιποτα δεν ειναι ανικητο κι οτι με τις λεξεις μπορεις να το καταστρεψεις και να το υποταξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Δημήτρη . Αυτό είναι και το πιο σημαντικό...να μην μιμούμαστε . Παρθενογένεση δεν υφίσταται αλλά τουλάχιστον να έχει την προσωπική μας σφραγίδα :)
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  22. Πολύ απλά Αριστέα μου, αυτή η ανάρτηση είναι ότι ομορφότερο και ποιοτικό έχω διαβάσει αυτές τις μέρες!
    Δεν έχω τίποτα τα προσθέσω μια και οι παραπάνω σχολίασαν τόσο όμορφα τα ποιήματα του Δημήτριου!
    Ναι Δημήτριε, όταν οι λέξεις βγαίνουν από τη καρδιά μας, μόνο χαρά μπορούν να δώσουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ για τα ομορφα λογια σου Αιναφετς, η ιδεα της Μαριλενας και η Ομορφη Αναρτηση της Αριστεας, ανέδειξαν τα γραπτα μου με των λαμψη του Υπέροχου πίνακα του Πικάσο.
      νασαι παντα καλά! !

      Διαγραφή
    2. Στεφανία μου.... νομίζω ότι καλύτερα λόγια δεν θα μπορούσαμε να διαβάσουμε ! Σε ευχαριστώ από καρδιάς! :)))

      Διαγραφή
  23. Ενδιαφέρον!!!
    Μπράβο πάντως είναι χάρισμα το να μπορείς να χειρίζεσαι έτσι την γλώσσα...!
    Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα Αριστέα μου....!

    υ.γ. σε περιμένει δωράκι εδώ:http://enakathemera.blogspot.gr/2014/05/music-award.html#comment-form

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ομορφο να'ναι και το δικο σου απόγευμα, λυπαμαι που δεν μπορω να σε προσφωνησω, δεν γνωριζω το ονομα σου, αλλα ευχαριστώ για την επιβραβευση του Μπράβο που μας χάρισες!
      νασαι παντα καλά! !

      Διαγραφή
    2. Ωραιοζήλη μου, σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου!
      θα περάσω :)
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  24. Μπραβο Αριστεα για την ομορφη φιλοξενια!
    Δημητρη πολυ δυνατα τα ποηματα σου! Το δευτερο ειδικα, με αφησε με ενα τεραστιο γλυκοπικρο χαμογελο! Συγχαρητηρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο, ομως εχουν δυναμη και τα ματια που διαβάζουν! !!
    Καλό βράδυ! !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Απαντήσεις
    1. Και όμορφος πίνακας, να συμπληρωσω!!!
      Νάσαι καλά Μαρία-Έλενα!! σε ευχαριστώ!!

      Διαγραφή
  27. Δημήτρη νομίζω πως ότι κι αν πέσει στο στόμα σου... και η πιο απλή φράση, μετουσιώνεται σε ποίηση. Τα ποιήματά σου κρύβουν τη δυναμική και την ευαισθησία ενός ανθρώπου που έχει κοφτερό μυαλό, αλλά και ευαίσθητη ματιά. Ο τέλειος συνδυασμός!
    Να'σαι καλά, μας χάρισες μοναδικές στιγμές απόψε, ντύνοντας έναν αγαπημένο πίνακα, με μοναδικούς στίχους!
    Αριστέα μου, επιβεβαιώνεις το γνωμικό "Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι".
    Να'στε καλά ρε παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαρία, με ερέθισες με μιά απόλυτη λέξη "Κοφτερο" και θέλω να σου αφιερώσω μερικούς στίχους που κλείνουν αυτή τη λέξη.
      ΑΝΔΡΟΣ ( απόσπασμα)

      Με γερακιού την κοφτερή κι αλάνθαστη ματιά,
      με του ψαρά την τίμια κι ευλογημένη βάρκα,
      θα προσκυνήσω ευλαβικά, το δώρο πούχω πάρει,
      θα το φυλάω στα σπλάχνα μου, σαν άσβεστο φανάρι.

      ΚΑΙ...
      Ο ΓΛΑΡΟΣ (απόσπασμα)

      Κοφτερές φτερούγες, κοντράρουν τον αέρα,
      ματιά αδιάφορη, κρέμεται πάνω της ο κόσμος όλος.
      Ράμφος μακρόστενο, κεχριμπαριού το χρώμα,
      στήθος κατάλευκο, μαρμάρινος θόλος.

      όσο για το μυαλό μου, έχει πάντα τη διάθεση να είναι ανοιχτό γιαυτό και είναι συνέχεια άρρωστο. Κρυωμένο θάλεγα αφού μπάζει από παντού. Είμαι εκείνος που λέει ότι...."αν θες νάχεις παράθυρο στο κόσμο πρέπει νάχεις ξεκλείδωτη τη πόρτα της καρδιάς σου". Οπότε καταλαβαίνεις ότι μπάζω από παντού!!!

      Νάχεις μιά υπέροχη μέρα!!

      Διαγραφή
  28. πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα... όλα τα απίθανα εδώ τα βρίσκω airis μου!!!
    ωραία γράφει κι ο φίλος Δημήτρης... μπραβο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα Παρασκευή, ευχαριστώ το το καλό σου σχόλιο!!
      Νάσαι πάντα καλά!!

      Διαγραφή
  29. Καλημέρα και στους δύο.

    Πραγματικά υπέροχος ο συνδυασμός του πίνακα με τα ποιήματα. Πολύ δυνατές και ηχηρές οι λέξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όμορφο απόγευμα, σε ευχαριστώ γιά τα όμορφα σχόλια.
      Νασαι πάντα καλά!!

      Διαγραφή
    2. Να'σαι καλά Κάλλια μου!
      Φιλιά! :)))

      Διαγραφή
  30. Έφτασα τόσο κοντά στο να τον δω κάποτε από κοντά, αλλά δεν πρόλαβα...δεν μπορώ να περιγράψω την απογοήτευσή μου.
    Μπορώ όμως να πω πως είναι τιμή μου που τον είδα απόψε μέσα από τα μάτια ενός ποιητή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οταν καποιος βοηθαει τα ματια μας να δουν κατι, λεμε οτι μας εδωσε μια δυνατοτητα. Οταν αυτο που ειδαμε μας αρεσε, λεμε οτι ειναι δωρο. Οταν αφου το δουμε το δωρο, νοιωσουμε οτι θελουμε κατι να δωσουμε, τοτε φτιαχνουμε εμεις ένα δωρο. Νοιωθω οτι εφτιαξες ένα δωρο και ειναι ετοιμο να παραδοθει σε οποιον στο ζητησει. Η χαρα μου ειναι απεραντη και σε ευχαριστω που με εκανες να νοιωσω ετσι.
      Μαρια, Νασαι παντα καλα!!

      Διαγραφή
  31. Δεν ξέρω τι μου κάνει η σύνδεση και δεν μπορώ να φορτώσω εύκολα τις σελίδες φίλων όπως τη δική σου Αριστέα μου, αλλά την είδα καθυστερημένα αυτήν την ανάρτηση.............και χαίρομαι που την είδα!
    Για να πω την αλήθεια ποτέ δεν με εντυπωσίασε ο πίνακας αυτός.......αλλά σήμερα με τα ποιήματα του Δημήτρη ομολογώ πως τον ''ξαναείδα'' αλλιώς!!!!!!!!!!
    Υπέροχα και τα δύο..........πραγματικά τα απόλαυσα.
    Μπράβο και για τον ποιητή αλλά και για την φιλοξενία.
    Λαμπρές αναρτήσεις με αφορμή αυτήν την πρόσκληση-πρόκληση!
    Καλή σας μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω από καρδιας Αννα, χαιρομαι για οτι ομορφο δημιουργηθηκε μεσα σου από αυτη την αναρτηση και ειχα κι εγω τη συμμετοχη μου νασαι παντα καλα!!

      Διαγραφή
    2. Άννα μου καλησπέρα!
      Χαίρομαι που κατάφερες να δεις και να απολαύσεις την ανάρτηση με την υπέροχη Ποίηση του Δημήτρη!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  32. Αριστέα μου, η ζεστή φιλοξενία σου αντανακλά το ηλιόφωτο της καλοσύνης, που ανοίγει διαύλους γνωριμίας με τόσο σημαντικούς και ταλαντούχους φίλους, όπως είναι ο Δημήτρης!
    Συγχαρητήρια και σ’ ευχαριστούμε γλυκιά μου!

    Πολύ δυνατή η επιλογή σου Δημήτρη, με το εμβληματικό έργο “Γκερνίκα” του Πικάσο, όπου αποτυπώνει την βιαιότητα, την απόγνωση και τον απόλυτο τρόμο του πολέμου.
    Με τη δική σου “αντανάκλαση – αντάρα”, περιγράφεις όλα όσα μας “διηγείται” αυτός ο πίνακας, με αριστοτεχνικό τρόπο, με μια μοναδική συνύπαρξη και αρμονία λέξεων, δίνοντας μια ιδιαίτερη χροιά
    στον κύριο κορμό του θέματος! Με κατέπληξες!
    Όσο για τον “παραμορφωτικό καθρέφτη”, με μια πένα σαν ηλιαχτίδα, με δυνατή γραφή, έμπνευση κι έκφραση, φώτισες το μίσος, χρωμάτισες την ελπίδα κι έντυσες τη μοίρα με χαρά!
    Άγγιξες με σεβασμό το θέμα και παραμόρφωσες τη ζωή μ’ αισιόδοξες πινελιές!
    Μ’ ενθουσίασες!
    Να έχεις μια όμορφη και δημιουργική μέρα! Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Αγαπητη Αννα, δεν μπορω να κρυχω το ποσο ομορφα νοιωθω διαβαζοντας το σχολιο σου. Πραγματικα με γεμιζει χαρα , οταν αναλογιζομαι οτι μοιραστηκα μαζι σου τη σκεψη μου κι εσυ ενοιωσες ομορφα.
    Θαθελα με την ευκαιρια να εκθεσω για μια λεξη που γραφω, το αγαπημενο μου "γραιγαλι" που ειναι το παιδι του αγαπημενου μου ανεμου, του "Γραιγου", του βορειοανατολικου ανεμου που πνεει παντα τελευταιος μετα από μια κακοκαιρια. Αυτο βεβαια στο βορειο ημισφαιριο οπου ζουμε. Τη λεξη αυτη την εχω ακουσει από τον πατερα μου, οταν το ακουγα να λεει..."Μπονατσα ειναι ενα γραιγαλι φυσαει, δεν ειναι να φοβασαι". Ο κυκλος μιας κακοκαιριας συνηθως αρχιζει από τον Λεβαντε (ανατολικο) που παντα βρεχει και τελειωνει στο Γραιγο (βορειοανατολικο) που τερματιζει. Αυτος ειναι ο φυσιολογικος κυκλος ενος βαρομετρικου χαμηλου. Δεν κανω μαθηματα μετερεωλογιας, εξηγω τη λεξη, που ισως σε αρκετους να ειναι αγνωστη μιας και δεν υπαρχει ουτε στα λεξικα.
    Σου ευχομαι οτι το καλυτερο, νασαι παντα καλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή