Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Κάποτε μισούσα τη βροχή....


Κάποτε μισούσα τη βροχή ! Κάποτε μκρούλα που δεν είχα μάθει να μη μισώ ότι δεν μου κάνει, που δεν είχα μάθει ότι ακόμα και τα άσχημα έχουν μια απίστευτη ομορφιά μέσα τους. Αναγκαζόμουν βλέπετε για 6 χρόνια μέχρι να τελειώσει το σχολείο (γυμνάσιο-λύκειο) να περπατώ γύρω στο 25λεπτο για να πάω κι άλλο τόσο (ίσως και περισσότερο το μεσημέρι μετά από την 6ωρη κούραση ) για να επιστρέψω σπίτι αφού έμενα στην εξοχή. Μέσο μεταφοράς δεν υπήρχε και εγώ παντός καιρού έπρεπε να πάω να μάθω γράμματα! Κάπως έτσι λοιπόν όταν φθινοπώριαζε έτρεμα... Και τελειώνοντας το σχολείο, φαίνεται μου έμεινε η φοβία...
Έλα όμως που ο άνθρωπος αλλάζει τελικά!
Στην πορεία μεγαλώνοντας, έμαθα ό,τι φοβάμαι, ό,τι με ενοχλεί, ό,τι δεν μου κάνει, να το κοιτάζω κατάματα! Να ψάχνω και να βρίσκω κάτι θετικό μέσα σε όλα τα πράγματα (και σε όλους τους ανθρώπους)!
Να βρίσκω έστω κι ένα λόγο για τον οποίο μπορώ να το (ή να τον) αντέξω!

Κι έτσι κάπως έμαθα να μη λέω εύκολα "μισώ"! 
Αγάπησα και τη βροχή. Είναι όμορφα να βρέχει και να κοιτάζεις προστατευμένος πίσω από το τζάμι τις σταγόνες. Να αστράφτει και να βλέπεις τον ουρανό να φωτίζεται στιγμιαία.... Να είσαι τυλιγμένος στα ζεστά σου σκεπάσματα και να ακούς τους ήχους της. Να μελαγχολείς κιόλας πού και πού. Δεν είναι κακό. Λίγη μελαγχολία σε γεμίζει πολλές σκέψεις και συναισθήματα...
Έπειτα όταν τελειώσει η βροχή , όταν τελειώσει και η μελαγχολία και βγει ο ήλιος και πάλι, όλα θα λάμψουν , όλα θα ζεσταθούν και εσύ θα επανεκτιμήσεις τη χαρά, το χαμόγελο , τον κύκλο της ζωής.

Καλημέρα φίλοι μου!
Είμαστε μέρος του κύκλου της ζωής.
Απολαύστε τον!

airis


32 σχόλια:

  1. εκεί ελπίζω και εγώ στον κύκλο της ζωής όταν θα ξαναγυρίσουν οι ευτυχισμένες μέρες γιατί δεν μπορεί..θα ξαναγυρίσουν καλά μου...τα φιλιά μου γι α ένα όμορφο σαββατοκύριακο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα ξαναγυρίσουν precious!
      Συνέχισε να έχεις θετική σκέψη!
      Φιλάκια
      Καλό ΣΚ να έχεις!

      Διαγραφή
  2. Ούτε στο μυαλό μου να ΄σουνα.Τέτοιο θέμα ετοίμασα σχετικό με τη νυκτερινή βροχή.
    Πολύ όμορφες σκέψεις.Από μικρό παιδί μ΄ άρεσε να περπατώ στη βροχή αδιαφορώντας στις φωνές της μητέρας μου.Κάθε εποχή πρέπει ν΄ ανακαλύπτεις κάτι θετικό.Το φθινόπωρο με τα χρώματα και τις βροχές του μου ξυπνούν έντονα το ρομαντισμό.Χαρούμενο σαββατοκύριακο!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! Καλημέρα! Εμένα προέκυψε λόγω καιρού!
      Ξύπνησα υπό τους ήχους της βροχής και με μια απίστευτη δροσούλα... Το κείμενο βγήκε αβίαστα!
      Να έχεις και εσύ ένα υπέροχο ΣΚ Σοφία μου!

      Διαγραφή
  3. Πολύ δυνατή αυτή η ανάρτηση, Αριστέα!
    Άλλο να ζεις το νερό σαν το χρυσόψαρο στο προστατευμένο νερό της γυάλας και άλλο να'σαι μόνος σου στον απέραντο ωκεανό...

    Καλή, καλή μέρα και καλό Σ/Κ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να νιώθεις ότι αντέχεις παρά τις αντιξοότητες! Και να συνεχίζεις το κολύμπι γιατί είναι ο μόνο τρόπος.... να συνεχίζεις!
      Καλή σου ημέρα Σεβάχ μου
      Καλό Σαββατοκύριακο! :)

      Διαγραφή
  4. Κι εγώ περπατούσα γύρω στο μισάωρο να πάω σχολείο..το δημοτικό ήταν απέναντι από το σπίτι μου..το γυμνάσιο και το Λϋκειο όμως μακριά..
    αλλά η αγία τετράς (εγώ και οι φίλες μου..πιο κολλητές πεθαίνεις λέμε χαχα!!) το είχαμε κάνεινα μοιάζει καθημερινή εκδρομή..η βροχή στο σχόλασμα το καλύτερό μας..το πρωί προσέχαμε να μη πολυβρεοχόμαστε γιατί μετά κρυώναμε..αλλά το μεσημέρι έκλειναν οι ομπρέλες και το ευχαριστιόμασταν..έτσι κι αλλιώς θα ζεσταινόμασταν σπίτι ταυτόχρονα με το μάλωμα της μαμάς..."πωπω...θα πουντιάσεις...και μυαλό δε βάζεις...και τι θα κάνω εγώ με σένα"...τέτοια όμορφα...
    Ακόμα μου αρέσει η βροχή..αν βρέχει έξω και είμαι μέσα στα καθαρά μου και προπάντων τα στεγνά μου, να ακούω τον ήχο της και να χαλαρώνω το απολαμβάνω..αν θέλω να βραχώ,βγαίνω έξω και βρέχομαι..αν όμως πρέπει να κάνω ένα σωρό δουλειές και να είμαι στο τρέξιμο σε μια πόλη που με την παραμικρή ψιχάλα γίνεται το χάος από αυτοκίνητα ξενερώνω...άσε που χαλάει και το μαλλί ενώ έχεις σοβαρή συνάντηση και δεν πρέπει να παρουσιαστείς όπως παρουσιαζόσουν τα μεσημέρια στην ταλαίπωρη και ανήσυχη μάνα...εκεί δε θα σε στεγώσουν ανησυχώντας..θα σε κοτάξουν παράξενα!!
    Α κι επειδή εδώ όταν πει να βρέξει δε σταματά καταντά μονότονη και βαρετή η βροχή..θυμάμαι μια φορά είχαμε ξεχάσει στα αλήθεια πως είναι ο ήλιος...μόλις βγήκε μετά από μέρες κλείναμε τα μάτια σαν τυφλοπόντικες..χαχα!...

    Υγ..στα αλήθεια δεν ξέρω ακόμα και σήμερα αν η πραγματική απόσταση για το σχολείο ήταν μισή ώρα ή λιγότερο...εμείς τόσο το κάναμε χαζολογώντας και κουβεντιάζοντας...
    Καλό Σαββατοκύριακο....φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πρωί ήταν δύσκολα πολύ! Περπατούσα σε ένα δρόμο χωρίς άλλα σπίτια ώστε να προστατεύομαι από τα μπαλκόνια ή τα υπόστεγα! Σε έναν δρόμο που ποτέ δεν είχε διοχέτευση των νερών της βροχής και οι λούμπες φάνταζαν καταστροφή για μένα! Θυμάμαι όλες τις φορές που κρύωνα βρεγμένη μέσα στην τάξη και απορώ πως μεγαλώσαμε ! Κι όμως ήμασταν χαρούμενα παιδιά!
      Αυτό που είπες και εσύ: η καθημερινή διαδρομή για το σχολείο με τις φίλες ήταν εκδρομή!
      Ναι δε λέω όταν έχεις ένα σημαντικό ραντεβού η βροχή εξακολουθεί να είναι εχθρός ειδικά για το μαλλί! Και το δικό μου κατσαρό γαρ ....φριζάρει ! αχαχαχ! Βγαίνω μετά σαν τη Μαρία Σολωμού ένα πράμα! Αλλά ακόμα κι αυτό αντέχεται πια!
      ΥΓ: Εμένα η διαδρομή ακόμα και τώρα που περπατώ πιο γρήγορα εξακολουθεί να μου είναι τεράσται! Απορώ πως άντεχα κάθε μέρα το ίδιο δρομολόγιο! Σίγουρα το κάναμε περισσότερο με το κουβεντολόι!
      Φιλακια!
      Καλο ΣΚ ν αέχεις χαρά μου!
      Μου αρέσει ξέρεις αυτό το μοίρασμα εμπειριών από τα παλιά!

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα!!
    Και εγώ έμαθα να απολαμβάνω την βροχή ακόμα και όταν βρίσκομαι έξω...Εγώ έφτασα στο άλλο άκρο μάλιστα.
    Μονίμως ξεχνάω ( σκόπιμα ) την ομπρέλα μου :)
    Την απολαμβάνω λοιπόν σαν μικρό παιδί που γίνεται παπάκι και δεν το μαλώνει κανείς.
    Καλό Σαββατοκύριακο! Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α! Καλό κι αυτό! Να ξεχνάς εξεπίτηδες την ομπρέλα!
      χιχιχι! Να συνεχίσεις να απολαμβάνεις τα πάντα χαρά μου!
      Φιλάκια καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα! :)

      Διαγραφή
  6. Λατρεύω τη βροχή, το ίδιο και η μικρή μου πριγκίπισσα!!!!Είδες τι κάνουν τα γονίδια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχ! Φαντάζομαι μα΄να και μικρή στη βροχή....Μια ζωγραφιά θα είστε!
      Φιλάκια! :))

      Διαγραφή
  7. Στους ανθρώπους δεν μας αρέσει οτιδήποτε μας βγάζει από την ζώνη άνεσης..Αν ξεβολευτούμε γκρινιάζουμε..Είτε είναι ο αέρας,είτε η βροχή,είτε πιο σοβαρές άσχημες συνθήκες όχι καιρικές εννοείται..Εκεί όμως θα διαμορφώσουμε χαρακτήρα,εκεί θα τσεκάρουμε τις δυνάμεις μας κι εκεί θα δούμε πόσες ικανότητες έχουμε που ούτε καν το φανταζόμασταν..! Καλημέρα αγαπημένη μουυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτή η ζώνη της άνεσης! Έτσι είναι! Όταν βγαίνουμε από τα μαλακά μαθαίνουμε !
      Μαθαίνουμε ότι δεν είμαστε από ....ζάχαρη και δεν θα λιώσουμε!
      Πόσο δίκιο έχεις........
      Φιλάκια Κατερινάκι μου γλυκό! :)

      Διαγραφή
  8. Πόσο πολύ με άγγιξες με αυτές σου τις σκέψεις!Ακριβώς έτσι λειτουργούσαν και για μένα τα πράγματα.Όμως μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι μέσα από το άσχημο μπορούμε να βγάλουμε όμορφα συναισθήματα και μέσα από το κακό,καλά.Να'σαι πάντα έτσι αισιόδοξη σου εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εσύ χαρά μου να είσαι πάντα αισιόδοξη!
      Μεγαλώνοντας, περνώντας από πολλές και διαφορετικές καταστάσεις διδάσκεσαι ότι υπάρχουν πιο άσχημα από τις καιρικές συνθήκες!
      Φιλάκια πολλά πολλά! :)

      Διαγραφή
  9. Eγω έχω μια περιεργη σχέση με τη βροχή!
    Μου αρέσει να την ακούω να χτυπάει το τζάμι μου,όπως η Μαρία,δεν θέλω να μου χαλάει όμως και τα μαλλιά,όταν έχω ενα σημαντικό ραντεβού.
    Ξεχνάω όμως απο την άλλη και την ομπρέλα μου κλειστή,όπως η Παρασκευή..
    Κατερινάκι,μην με παρεξηγείς,αλλά ναι,το ομολογώ..μερικές φορές και εγω αν με ξεβολέψεις,γκρινιάζω:)

    αχ..αντε να βρέξει λιγάκι!!
    φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχα! Θα είναι μια γλυκιά γκρίνια φαντάζομαι! Σαν τη δική μου όταν χαλάει το μαλλακι μου που όμως τώρα που το σκέφτομαι δεν του δίνω πια και πολύ σημασία! Μάλλον δεν θα μου έχουν τύχει πολλά σημαντικά ραντεβού τα τελευταία χρόνια !:-ρ
      Εδώ έβρεξε πάντως!
      Υπέροχος καιρός !
      Φιλάκια καλή μου!

      Διαγραφή
  10. Καλησπέρα Αριστέα!
    Καλή και ευλογημένη Κυριακή σου εύχομαι !
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Iris...Έχεις ένα εξαιρετικό μπλογκ εδώ... Η βροχή μαρέσει πλέον και μένα... Οι άνθρωποι είναι μia πολύ διαφορετικη΄κατάασταση...Κουράζεσαι, μοχθείς για να τουε μάθεις και τελικα...? Τελικά όλα έχουν να κάνουν με το πόσο είμαστε έτοιμοι να...ξεπλύνουμε όπως η βροχή τα άσχημα και τα αρνητικά μας... Καλό βράδυ γλυκιά μου... Μου βγάζεις την αίσθηση μιας μοναχικής, διαφορετικής αγωνίστριας... Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μάκη και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ωραία το έθεσες: πόσο είμαστε έτοιμοι να τα ξεπλύνουμε όλα σαν τη βροχή μέσα μας! Είδες που χρειάζεται το ξέπλυμα;
      Να'σαι καλά και καλή Κυριακή να έχεις!

      Διαγραφή
  12. @iris μου όσο μεγαλώνουμε τόσο περισσότερους λόγους θα φροντίζουμε να βρίσκουμε για να αντέξουμε τους γύρω μας.. κι αυτό γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να είναι μόνος! όσο για τη βροχή, όσο και να μας τη "σπάει" κάποιες φορές, άλλες τόσες γίνεται συντροφιά μας! φιλάκια πολλά, καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Εύη έχεις απόλυτο δίκιο και για τη βροχή και για τους ανθρώπους....
      Ναι σε κανέναν δεν αρέσει να είναι μόνος! Κι έτσι αντέχουμε και τις καταιγίδες πού και πού!
      Φιλάκια ! Καλή Κυριακή να έχεις!

      Διαγραφή
  13. Ειναι σαν να γράφεις για εμενα. Κάπως έτσι κι εγω. Πλέον τη λατρευω και λαχταρώ κάθε σταγόνα της. Όμορφο, γλυκο κυριακάτικο πρωινό να εχεις κοριτσακι μου. Σου στελνω φιλί και μια καλημέρα. Να χαμογελας ΠΑΝΤΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :) Καλή σου μέρα Μαράκι μου!
      Φιλάκια πολλά και από μένα!
      Εύχομαι οι ευχές μου να πιάνουν... ;-)

      Διαγραφή
  14. Οταν δεν εχω βροχη εχω ντουζιερα για να ξεπλυνω αυτα τα ασχημα...
    Κατα ταλλα,απο παιδι οταν ειχα σχολειο που πηγαινα κ γω μετα ποδια, γκρινιαζα για την βροχη κ οταν ημουν διακοπες ή σαβ/κο εβγαινα εξω ξυπολυτη κ χορευα νατην. χαρω! Τσιριζε η μανα μου...
    Τωρα σαν μαμα βγαινω μετους απατσι μου κ χορευουμε στη βροχη κ κανουμε βλακειες κ συνηθως ειναι ο καλος μου που φωναζει να μαζευτουμε! Χαχαχα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! Να χαίρεσαι τους απάτσι σου γλυκιά μου!
      Τι όμορφη εικόνα να είστε στη βροχή και να τσιρίζει ο καλός σου!

      Διαγραφή
  15. Πέρασα μετά την προτροπή σου :-)
    Τι όμορφη ανάρτηση!
    Σου έγραψα:
    Όπως διάβασα και κάπου, δεν γίνεται να δεις ουράνιο τόξο, χωρίς λίγη έστω βροχή!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Κατερίνα μου!
      Να'σαι καλά!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Γεια σου Αριστέα μου!
    Η αλήθεια είναι πως αγαπώ τη βροχή από πάντα.. γι αυτή τη γλυκιά μελαγχολία που μου προξενεί.. τη βρίσκω λέμε! :))
    Αν και μένω σε πόλη, είχα λίγο περπάτημα μέχρι το σχολείο.. μα δε μου έχει μείνει ανάμνηση με βροχή.. δε θυμάμαι τι έκανα.. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως κάθε φορά που έβλεπα βροχή, έτρεχα έξω και γινόμουν παπάκι.. Μ' αρέσει να περπατάω στη βροχή..
    Βέβαια, έχω γίνω και άλλες φορές παπάκι χωρίς να το θέλω.. Δε θα ξεχάσω ποτέ, έχει ένα χρόνο περίπου, την κοπέλα που με μάζεψε από το δρόμο εκεί στην Ιταλία που περίμενα το άφαντο λεωφορείο των 18:30 για να γυρίσω σπίτι μετά το γραφείο, ενώ έριχνε βροχή με το τουλούμι.. Για ακόμα μια φορά, ήταν θεϊκή παρέμβαση..
    Επίσης μου άρεσε αυτό που έγραψε η Katerina Valsamidi, συμφωνώ!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου παπάκι! :))))
      εννοείται πως η ομορφιά του ουράνιου τόξου βγαίνει μετά από μεγάλες καταιγίδες και μονάχα όταν βγει ο ήλιος! Χωρίς τον ήλιο τίποτα δεν θα προκύψει! Για αυτό και πρέπει να προσβλέπουμε στο κομμάτι μετά την καταιγίδα!
      Φιλιά πολλά Παλόμα μου!

      Διαγραφή