Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Κατάματα!


Ο μόνος τρόπος να αποβάλεις οποιονδήποτε φόβο είναι να κινηθείς προς το πράγμα ακριβώς που φοβάσαι. Όταν έρχεται κάποιος σ' εμένα και λέει: ''Φοβάμαι το σκοτάδι", τότε πάντα του προτείνω: "πήγαινε και κάθισε μόνος σου, μέσα στη σκοτεινή νύχτα, έξω από την πόλη, κάτω από ένα δέντρο. Τρέμε, ίδρωνε, νιώσε ανήσυχος, αλλά μείνε εκεί !
Όσσο
Αυτό που λέγαμε και τις προάλλες...οι φόβοι....κατάματα!
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος!
Αντιμετωπίζω τους φόβους μου διαρκώς και καθημερινά.....

 Καλό σας βράδυ!
airis
©airis(Αριστέα Κουτά)
Σελιδοδείκτες ,

19 σχόλια:

  1. Ανώνυμος31 Οκτωβρίου 2012 στις 8:23 μ.μ.

    Ειναι το ποιόν σου αυτό. Την δύναμη στην έδωσε η ζωή και την χρησιμοποιείς καθημερινά.
    Και μη φοβάσαι γλυκιά μου. Έχεις αστέρι μέσα σου.

    Καλή ξεκούραση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. airis31 Οκτωβρίου 2012 στις 9:28 μ.μ.

      Δεν φοβάμαι... Όσο κοιτάζω κατάματα....δεν φοβάμαι!
      Ο φόβος σε πιάνει μόνο όταν γυρίζεις την πλάτη!
      Φιλιά! :)

      Διαγραφή
  2. ΦΛΩΡΑ31 Οκτωβρίου 2012 στις 9:07 μ.μ.

    Εγώ πάντως δεν μπορώ να το παλέψω έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. airis31 Οκτωβρίου 2012 στις 9:31 μ.μ.

      Το ξέρω, θυμάμαι τη σχετική σου δημοσίευση!
      Έχεις δοκιμάσει τη μερική απευαισθητοποίηση; Στους μεγάλους φόβους όπως η κλειστοφοβία, η υψοφοβία , ο φόβος των αεροπλάνων...κ.α. η ψυχολογία προτεέινει τη σταδιακή αντιμετώπιση του φόβου!
      Αν δεν το κάνεις πάντως μένεις αδρανής κι έχεις να αντιμετωπίσεις και την ανημπόρια σου από πάνω!
      Καλό βράδυ Φλώρα μου! ♥

      Διαγραφή
  3. αγκαθι31 Οκτωβρίου 2012 στις 9:20 μ.μ.

    Υπέροχη δημοσίευση!Έτσι είναι!Το φόβο πρέπει να τον διώχνεις με φόβο.Αν προχωράς προς την κατεύθυνση όπου ο φόβος μεγαλώνει, τότε βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο.
    Μόλις τελείωσα για σήμερα...Αύριο πάλι!Καλό σου βράδυ γλυκιά μου!:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. airis31 Οκτωβρίου 2012 στις 9:34 μ.μ.

      αχαχαχ! Έγραφα από πάνω και δεν σε είχα προλάβει!
      Έτσι είναι , για μένα! Αν προχωράς προς την αντίθετη κατεύθυνση ο φόβος μεγαλώνει γιατί είναι σαν να το βάζεις στα πόδια!
      Κάποτε φοβόμουν το σκοτάδι, τη μοναξιά και πολλά άλλα... Έμεινα στο σκοτάδι, έμεινα μόνη και είδα ότι μπορώ!
      Ξεμπέρδεψες τουλάχιστον;
      Εμένα έχει συνέχεια για απόψε: Πάω για γυμναστική! Φιλιά , αύριο πάλι! ♥

      Διαγραφή
    2. αγκαθι31 Οκτωβρίου 2012 στις 9:57 μ.μ.

      Φοβόμουν πολύ το σκοτάδι.Τώρα έχω τα παιδιά.Κάνει τον κύκλο του ο φόβος.
      Που να ξεμπερδέψω!Αύριο θα μου φέρουν τις μοκέτες.Ευχήσου μου καλά κουράγια!Φιλιά!:)

      Διαγραφή
    3. airis1 Νοεμβρίου 2012 στις 8:45 π.μ.

      Καλό στρώσιμο χαρά μου και καλό χειμώνα!
      Καλημέρα και καλό μήνα να έχουμε! ♥

      Διαγραφή
  4. myStickland31 Οκτωβρίου 2012 στις 10:03 μ.μ.

    Κατάματα!!!
    Αυτό θέλει η ζωή:):)
    Αυτό και οτι μας τρομάζει:):)
    Φιλιά και καλό ξημέρωμα:):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. airis1 Νοεμβρίου 2012 στις 8:46 π.μ.

      Το ξημέρωμα ήρθε....
      Καλό μήνα να έχουμε γλυκιά μου! :)))))

      Διαγραφή
  5. Leviathan31 Οκτωβρίου 2012 στις 10:53 μ.μ.

    Όντως, είναι ο μόνος δρόμος...Καλό βράδυ εύχομαι! φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Memaria31 Οκτωβρίου 2012 στις 11:32 μ.μ.

    Τη ζωή την κοιτάζω κατάματα..το ύψος αν το κοιτάξω κατάματα ζαλίστηκα αμέσως....για να το ξεπεράσω έκανα και χαζομάρες...αποφάσισα πως τελικά θέλω να ζήσω..χαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. airis1 Νοεμβρίου 2012 στις 8:50 π.μ.

      αχαχαχα δε πειράζει να αφήνουμε και κάτι στην άκρη ε;Κι εγώ με το ύψος δεν θα πω ότι τα πάω καταπληκτικά ;-)
      Καλημέρα Μαράκι μου, καλό μήνα! ♥

      Διαγραφή
  7. kwnnie1 Νοεμβρίου 2012 στις 12:29 π.μ.

    Όσοι μου λένε πως φοβούνται κάτι κι εγώ σαν τον Όσσο απαντάω-και να φανταστείς πρώτη φορά το διαβάζω-.
    Τελικά είμαι σοφή.χαχα.
    Αγκαλίτσα για καληνυχτα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. airis1 Νοεμβρίου 2012 στις 8:52 π.μ.

      αχαχαχα Σοφή μου kwnnie♥
      Α για αυτό κοιμήθηκα καλά....έστελνες αγκαλιές χτες εσύ!
      Καλημέρα και καλό μήνα γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  8. marie1 Νοεμβρίου 2012 στις 9:51 μ.μ.

    Να αντέξεις είναι το ζητούμενο για να προχωρήσεις. Καλό μήνα γλυκιά μου φίλη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. evonita2 Νοεμβρίου 2012 στις 4:57 μ.μ.

    καμιά φορά και να μη θες από μόνος σου να αντιμετωπίσεις μια φοβία, έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις μπροστά σου.. και ίσως να συνέβη γιατί απλά ήρθε η ώρα πια να την ξεπεράσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)