Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Κάθε τι εξαρτάται από τη χρήση του!

Ας μιλήσουμε για διασκέδαση και παιχνίδια σήμερα.


Τότε...


Σήμερα...

Ίσως υπάρξουν ενστάσεις. Κι εύχομαι να υπάρχουν πολλές!
Αλλά πάντα ελοχεύει ο κίνδυνος.
Να ξεχάσουμε την πραγματική διασκέδαση.
Πιστεύω από την άλλη, ότι υπάρχει ακόμα περιθώριο βελτίωσης.
Πολλοί έχουμε αντιληφθεί
την αποξένωση που δημιουργεί η τεχνολογία
και προσπαθούμε για πραγματική επαφή. 
Ας ελπίσουμε ότι θα τη χρησιμοποιούμε εις όφελός μας πάντα
και ουχί εις βάρος μας.
Κυρίως οι γονείς ή όσοι πρόκειται να γίνουν,
αν θυμούνται πως μεγάλωσαν οι ίδιοι
θα δώσουν και στα αγγελούδια τους τις ίδιες ευκαιρίες.


Καλή σας μέρα
airis

28 σχόλια:

  1. Πολύ ενδιαφέρουσα δημοσίευση που σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο.Νομίζω ότι μπορούνε να συνδυαστούν όλα, αρκεί να εκμεταλλευόμαστε σωστά το χρόνο μας και να γίνονται με μέτρο.Χαρούμενη καλημέρα!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθυστερημένη καλημέρα!
      Είμαι διαρκώ εκτός pc .. τρέχω!
      Ταξίδι στο χρόνο...Έτσι ένιωσα κι εγώ!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΘΕΜΑΤΑΚΙ...ΣΕ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ ΑΝΕΜΕΛΑ.ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς! Ανεμελιά!
      Τι όμορφα πού ήταν Τότε!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Αριστέα! Η τεχνολογία (εννοείται) υπάρχει για να κάνει την ζωή μας πιο εύκολη. Η κατάχρησή της είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Πολύ σωστά έγραψες για τα παιδιά. Να ξερες τι στριμμένη γίνομαι όταν βλέπω τον μικρό μου γιο και τους φίλους του να κάθονται σε ένα pc μέσα στο σπίτι.
    18αρηδες που αντί να βγουν έξω να διασκεδάσουν κάθονται μπροστά από ένα γραφείο. Προτιμώ να βγει και να μην κλείνω μάτι να τον περιμένω παρά να τον βλέπω εκεί όλη την ώρα. Όλα με μέτρο είναι το καλύτερο! Για όλους...μικρούς, μεγάλους!! Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πολύ καλά κάνεις! Όλα θέλουν μέτρο..... μονάχα η αγάπη δεν θέλει!
      Φιλάκια πολλά! :))

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Συμφωνώ με την Παρασκευή..τώρα τα παιδιά αντί να διασκεδάζουν και να απολαμβάνουν ο ενας τη συντροφιά του άλλου,προτιμούν να βρίσκονται παρέα με την οθόνη του υπολογιστή τους..τι όμορφα χρόνια ήταν τα δικά μας..αχ!

      Διαγραφή
    4. Κι εγώ συμφωνώ με την Παρασκευή αν και δεν έχω δικά μου παιδιά, βλέπω τα ανίψια μου και τους φίλους τους κι ανησυχώ! Θυμάμαι τα δικά μας χρόνια.....
      Όντως "αχ" ! Μέχρι τα 29 μου δεν είχα κομπιούτερ και ιντερνετ! Είχα μόνο πραγματικές "σχέσεις", χωρίς να καταδικάζω τις "εικονικές" απλά πιστεύω χρειάζεται προσοχή!

      Διαγραφή
  4. όμορφα χρόνια και αθωα τα παιδικά
    οτι εκανες το εκανες αυθορμητα χωρις να σκεφτεις οτι καποιος θα το παρεξηγησει..θα το κοροιδεψει..
    τώρα πάνε αυτά :((
    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσοι ζήσαμε σε αθώες εποχές μπορούμε εύκολα να νιώσουμε αυτές τις αλλαγές!
      Ναι ήταν όμορφα .......
      Φιλάκια Δελφινοκόριτσο!
      Καλό μεσημέρι!

      Διαγραφή
  5. Είναι σημαντικό να μην αποξενωθούμε. Η τεχνολογία μπορεί να συναρπάζει αλλά αφήνει ένα κενό. Ουσιαστικές φιλίες και πολλές παρέες είναι αυτά στα οποία πρέπει να σπρώχνουμε τα παιδιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν διαφωνώ καθόλου μαζί σου καλή μου! :))
      Σύμπνοια στις απόψεις μας!
      Καλό μεσημέρι!

      Διαγραφή
  6. Νομίζω ότι μια ίωση την πάθαμε όλοι, λίγο-πολύ με το νετ. Έκανε τον κύκλο της κι έφυγε.
    Οι νεότεροι όμως δυστυχώς την περνάνε σαν πνευμονία. Δεν ξέρω αν μπορείς να απαγορεύσεις σε ένα 18χρονο παιδί, αν ωφελεί να μουρμουρίζεις ή να του κάνεις "κήρυγμα", να το προτρέπεις να βρεις ενδιαφέροντα στην πραγματική ζωή.
    Όλα έρχονται στο χρόνο τους- θέλω να πιστεύω. Η βοήθεια που μπορούν να λάβουν από μας, είναι να είμαστε ένα βήμα πιο πίσω, να τους δείχνουμε εμπιστοσύνη και να τα ενθαρρύνουμε στα νέα ξεκινήματα. Μια φιλία, ένας έρωτας, δραστηριότητες που τους δίνουν χαρά... Διακριτικά μα άγρυπνα τα μάτια κι η προσοχή μας. Και θα βρουν το δρόμο τους με τις δικές τους δυνάμεις.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφα που το έθεσες με την ίωση και την πνευμονία! Το ένα βήμα από πίσω με φροντίδα κι όχι μουρμούρα είναι το καλύτερο για τα παιδιά μας!
      Όπου αρχίσει το κήρυγμα τα παιδιά κωφεύουν! Όπως έκανα κι εγώ δηλαδή όταν η μαμά άρχιζε το "μπούρου-μπούρου"!
      Μου αρέσει που στο τέλος είσαι αισιόδοξη!
      Αμήν!
      Καλό μεσημέρι :)))

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Αριστέα μου! Συμφωνώ με το..Αγκάθι! Παν μέτρον άριστον! Ναι μεν ζούμε σε μια εποχή που η τεχνολογία παίζει σημαντικό ρόλο( πλέον εκτός από πτυχίο είναι απαραίτητο και το ecdl..) αλλά δεν πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά μόνο με την τεχνολογία.Υπάρχουν ένα σωρό οικονομικές δραστηριότητες για να μεγαλώσουν με υγιή τρόπο..Νομίζω πως δεν δεν υπάρχει διάθεση και θέληση..Νομίζω πως οι γονείς πρέπει να καταλάβουν την ουσιαστική τους ευθύνη στην διαπαιδαγώγηση..Αλλιώς να μην γίνονται γονείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Κατερινάκι μου!
      Παρατηρώ γύρω μου γονείς που γεννούν και μεγαλώνουν παιδιά , αλλά ξεχνούν πως η ευθύνη και το έργο τους δεν είναι απλά να φέρουν στον κόσμο δύο παιδιά , να τα θρέψουν και να τα ντύσουν! Διαρκώς διδάσκουν με τη συμπεριφορά τους κι έχουν όπως είπες ευθύνη στη διαπαιδαγώγηση που για μένα είναι το ίδιο σημαντική όσο και η φροντίδα της υγείας τους και η ασφάλειά τους!
      Όλα με μέτρο λοιπόν...συμφωνώ και με τις δυο σας!
      Φιλιά και καλό μεσημέρι !( Για μένα είναι ακόμα μεσημέρι ) :))))

      Διαγραφή
  8. Εγώ σήμερα δεν θα σχολιάσω το όμορφο θέμα που ανέβασες αγαπημένη airis.
    Θα σου αφιερώσω ένα γλυκό μουσικό κομμάτι που ανακάλυψα σήμερα και με άγγιξε:
    http://www.youtube.com/watch?v=6tdUoRBySyU&feature=related

    Σ' ευχαριστώ για την όμορφη παρέα σου...

    Βάγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. πως μεγαλώσαμε εμείς...τα μισά να κάνουν τα παιδιά μας από αυτά που κάναμε εμείς στης γειτονιές τότε..και σίγουρα μεγαλώνοντας θα μας ευγνωμονούν.. αλλά κύκλος η ζωή δεν ξέρω αν το δω πότε αλλά κάποτε η πλατείες και η γειτονιές θα γίνουν όπως παλιά... εύχομαι τουλάχιστον..τα φιλιά μου για ένα υπέροχο βράδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν αλλιώς εκείνα τα χρόνια ...υπήρχε αθωότητα, η φτώχια δεν ενοχλούσε γιατί δεν είχαμε μάθει στα περισσότερα! Φτιάχναμε παιχνίδια από το τίποτα ...άσε τα ομαδικά! Μακάρι να μπορούν να εξασφαλίζουμε καλές συνθήκες οι γονείς στα παιδιά τους! Καλό βράδυ γλυκέ μου! :))))

      Διαγραφή
  10. Αυτό που με φόβιζε πάντα στην εξέλιξη της τεχνολογίας (και πιο πολύ στους υπολογιστές) είναι η απομόνωση.
    Χρειάζεται μέτρο όπως είπαν και οι πιο πάνω blogόφιλοι!

    Ωραίο το θέμα που έθιξες, Αριστέα!
    Καλό βράδυ να'χεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σεβάχ μου!
      Κι εμένα η απομόνωση με φοβίζει. Καλό είναι να το θυμόμαστε.... Αυτό.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  11. καλώς κακώς οι γονείς δεν γίνεται να μπουν στο μυαλό των παιδιών..με αποτέλεσμα να χάνουν το παιχνίδι!
    παντού πρέπει να μπαίνουν όρια και στη τεχνολογία!
    ωραίο το μήνυμα σου!
    καληνυχτώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστή στις παρατηρήσεις σου!
      Χάνουν το παιχνίδι γιατί χάνουν την επαφή.... την εμπιστοσύνη.
      Σε ευχαριστώ γλυκιά μου ...
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  12. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε το ποτάμι, πρέπει να μάθουμε όμως να κολυμπάμε και δεν ξέρω ποιοί το έχουν περισσότερο ανάγκη ... οι μεγάλοι ή οι μικροί ή και οι δυο? Γιατί πολύ απλά ακόμα και σε μεγάλους , που έχουν ζήσει υπέροχες παιδικές ζωές, από την μεριά της αθωότητας εννοώ, βλέπω να υπάρχει μεγάλη εξάρτηση σαν ναρκωτικό με χίλιες μύριες δικαιολογίες που γίνονται πειστικές όταν τις ακούς από τα χείλη ενός ενήλικα.
    Αν αναφέρω πχ. το διαδικτιακό σέξ έχει να κάνει περισσότερο με ενήλικες και σε τέτοιο βαθμό που να μη μπορούν να αποδώσουν πλέον στην κανονική τους ζωή και δεν το λεω εγώ αυτό, πρόσφατα το διάβασα στην εφημερίδα.
    Πιστεύω πως τα νέα παιδιά θα διαχειρισθούν πολύ καλύτερα την τεχνολογία από εμάς που δεν μεγαλώσαμε μέσα σε αυτή ... θα την διαχειρισθούν με τον ίδιο τρόπο που εμείς παίζαμε κρυφτό ή τρέχαμε στις πλατείες, γιατί αυτό είναι το δικό τους παιχνίδι , είτε το θέλουμε, είτε όχι, φτάνει να είμαστε δίπλα τους να τα βοηθάμε όπως μας βοηθούσαν οι γονείς μας όταν πληγώναμε τα γονατά μας.

    Σε φιλώ και σου εύχομαι μια όμορφη μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρέσει που είσαι αισιόδοξη, και δεν έχεις άδικο στις παρατηρήσεις σου. Μας έδειξες μία άλλη πλευρά.
      "θα την διαχειρισθούν με τον ίδιο τρόπο που εμείς παίζαμε κρυφτό ή τρέχαμε στις πλατείες, γιατί αυτό είναι το δικό τους παιχνίδι , είτε το θέλουμε, είτε όχι".... Μακάρι!
      "Φτάνει να είμαστε δίπλα τους να τα βοηθάμε" Αυτό είναι το ζητούμενο και το επιθυμητό νομίζω!
      Φιλάκια πολλά γλυκιά μου Levina!
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  13. προτιμώ το χθες!!! τόσο όμορφα, ανέμελα χρόνια χωρίς τόσους κινδύνους, χωρίς τόση καχυποψία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όμορφα ήταν παλιά!
      Αλλά όλα προχωρούν μπροστά! Καλό είναι να κρατάμε μέσα μας εκείνα τα όμορφα χρόνια και να βοηθάμε τα παιδιά μας να αντιληφθούν τις διαφορές !

      Διαγραφή