Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

24 Days Challenge, Day # 2 : Β

Β

Όπως λέμε βία.

Άκουσε την πόρτα να ανοίγει και αμέσως άρχισε να τρέμει η καρδιά της. Έτρεξε στη κουζίνα  κι έκανε το σταυρό της . Ποιος ξέρει πώς θα γυρνούσε απόψε! Με τι διάθεση. Δεν ήθελε να του δώσει αφορμή για οτιδήποτε. Την Κυριακή  είχε το μνημόσυνο του Λευτέρη, θα πήγαινε στην εκκλησία. Θα την έβλεπε κόσμος. Να μην δώσει λαβή για σχόλια.
Έστρωσε το τραπέζι σιωπηρά και κοίταξε να γεμίσει καλά το πιάτο του άντρα της.
Σιωπηρά κάθισαν να φάνε. Την αγριοκοίταξε , ήταν σίγουρη, μα γύρισε γρήγορα τα μάτια της αλλού. Δεν μπορούσε πια να τα κοιτάξει πάνω από δυο δεύτερα χωρίς να τρομάξει ( ή να αηδιάσει;).
Τον έβλεπε να τρώει και να πίνει, εκεί απέναντί της, σχεδόν άγνωστος πια. Δεν ήξερε ποιος ήταν. Δεν τον αναγνώριζε. Ήξερε πως ήταν "δεμένη" μαζί του, πως έτρωγαν μαζί, μοιράζονταν το ίδιο κρεβάτι, κάποιες στιγμές έπαιρνε το κορμί της, άλλες πάλι το βασάνιζε, είχαν δυο γιους. Αυτά. 
Δεν ξέρει τι έγινε αυτή τη φορά....ποια ήταν η αφορμή...ήταν κρύο; Δεν μπορεί! Ήταν σίγουρη, το είχε ζεστάνει καλά. Και το ψωμί φρεσκότατο. Μια τρίχα, ναι για τρίχα θυμάται αναποδογυρίστηκε το τραπέζι, όπως κάποτε αναποδογυρίστηκε όλη της η ζωή, τότε την πρώτη φορά που ένιωσε την πρώτη καυτή σφαλιάρα στο πρόσωπό της. Και κάθε φορά να ακούει όχι συγγνώμες, μα "τα'θελες"! "Εσύ φταις! Με προκάλεσες! Τρελός είμαι; Θα σήκωνα χέρι έτσι στα καλά καθούμενα; Άλλη όρεξη δεν είχα!"
Πόσες και πόσες φορές δεν είχε ακούσει τα ίδια λόγια...Έφταναν στα αυτιά της ανάμεικτα μαζί με τα ουρλιαχτά (των παιδιών) τους βρυχηθμούς του άντρα της, τα δικά της αναφιλητά.
Έτσι κι απόψε! Ασυναίσθητα μαζεύτηκε κουβάρι στη γωνιά κι έβαλε το κεφάλι ανάμεσα στα γόνατα.
- Όχι στο πρόσωπο φώναξε! Όχι....
-Γιατί μωρή! Έχεις γκόμενο; Και δεν θα του αρέσεις; Πες το μου κι αυτό!
Και την αρχίζει στις κλωτσιές...
Καλύτερα κλωτσιές σκέφτεται μέσα σε ένα όνειρο που ταξιδεύει και πετάει μακριά από το υγρό δωμάτιο...Οι κλωτσιές δεν φαίνονται τουλάχιστον!

Σκηνοθεσία by airis

Μια από τις αμέτρητες ιστορίες της διπλανής πόρτας. Μια από τις πολλές μορφές βίας. Συνήθως οι γυναίκες είναι αυτές που υφίστανται πιο συχνά βία, αλλά πάντα μπορεί να υπάρξει και ο αντίθετος συνδυασμός. Όπου υπάρχει διαφορά δυναμικού κι εκμετάλλευση αυτής της διαφοράς, θα υπάρχει βία.

Έμαθα από μικρή ότι τα ζώα λέγονται και κτήνη. Λάθος! Μεγαλώνοντας βλέπω πως τα ζώα κακοποιήθηκαν κι αυτά εν αγνοία τους ! Φοβάμαι τους ανθρώπους που δεν θα καταλάβουν ποτέ τη διαφορά!

Καλή σας μέρα
Καλό Σαββατοκύριακο
@ριστέα

58 σχόλια:

  1. φοβερο!!οτι διαβασα το εβλεπα και σαν ταινια.χαιρομαι που δεν εχω νιωσει τετοιες σκηνες στη ζωη μου.η σκηνοθεσια ολα τα λεφτα..σμουτς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι μόνο να χαιρόμαστε που δεν ζήσαμε τέτοιες σκηνές! Χρέομας να μεγαλώνουμε ανθρώπους που να είναι σωστοί κι ολοκληρωμένοι, να μη χρειάζονται τη βία για να αποκτήσουν υπόσταση(;)
      Νομίζω ότι ξέχασες να υπογράψεις;

      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  2. Αδικαιολογητο!
    Οσο υπαρχουν 1000 τροποι για να πεις ΥΠΟΜΟΝΗ
    ετσι υπαρχουν 10.000 τροποι να πεις
    ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
    και να φυγεις απο την πρωτη βιαιη ανασα.
    Δεν τις-τους δικαιολογω.
    Δεν τις ποναει το ξυλο..
    παρα ο φοβος.
    ΕΛΕΟΣ!

    Καλημερα ,Αριστεα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω λεξούλα από τα λόγια σου!
      Τα είπες όλα!
      Την καλημέρα μου χαρά μου!
      Και μια ζεστή αγκαλιά! :)

      Διαγραφή
    2. Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!!!!
      Συγχύστηκα πάλι...

      Υπέροχα δοσμένο το κείμενο, αλλά ανατρίχιασα από τον εκνευρισμό που μου προκάλεσε το θέμα... Αν είναι δυνατόν πια.

      Φιλιά Αριστούλα μου... και μακριά από μας τέτοια πράγματα, εν έτει 2013!

      Διαγραφή
    3. Αχ Μαρία μου σήμερα σας μελαγχόλησα! Επιφυλάσσομαι να βγάλω στην πορεία κι εύθυμα κείμενα!
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  3. Δεν θέλω να σχολιάσω το ποστ.Δεν δύναμαι.
    Καλημέρα μονάχα θα πω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ben!
      Νομίζω ότι η σιωπή είναι λαλίστατη!
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  4. Αριστέα μου, ούτε να διαβάζω δεν αντέχω τέτοιες καταστάσεις. Και όμως υπάρχουν και δεν το χωράει το μυαλό μου, πως ανέχονται οχι μόνο την σωματική βία κάποιες γυναίκες αλλά και τη λεκτική βία που εξίσου είναι απαράδεκτη.
    καλημέρα με πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η βία έχει πολλές μορφές, Κι η λεκτική πονάει εξίσου και μειώνει το άτομο που κάθεται κι ανέχεται! Το αγριόμελο τα είπε πιο πάνω λιτά αλλά περιεκτικά: από ένα σημείο και μετά δεν μπορείς να κάνεις υπομονή! Υπάρχει κι η αξιοπρέπεια!
      Φιλιά Μαρία μου!
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  5. Τα κτήνη Αριστέα μου συνεχίζουν πάντα στο ίδιο μοτίβο όσο βρίσκουν πάτημα. Το θέμα είναι τι κάνει εκείνος που κακοποιείται. Μένει και σκέφτεται όπως το θύμα της ιστορίας ή τελειώνει αυτή την σχέση;
    Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!! Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο βρίσκουν πάτημα! Συμφωνώ κι επαυξάνω! Τροφή τους η ανοχή!
      Φιλάκια Παρασκευούλα μου και χαρούμενο Σαββατοκύριακο σου εύχομαι! :))

      Διαγραφή
    2. Δεν είμαι ειδικός, αλλά νομίζω πως τα θύματα μπλέκονται σε ένα ατέλειωτο παιχνίδι ενοχών μια και ο θύτης φροντίζει πάντα να τον κάνει να νομίζει πως φταίει..
      Δεν ξέρω πως στην ευχή το καταφέρνει αυτό ο θύτης, αλλά πιάνει στις περισσότερες περιπτώσεις!
      Εκπληκτικό κείμενο και η σκηνοθεσία απόλυτα ταιριαστή!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    3. Όταν το θύμα έχει εξάρτηση και νιώθει φόβο είναι σαν να ζει μέσα σε έναν φαύλο κύκλο! Αυτός που μπορεί και πατάει στα πόδια του δεν κάθεται να μειώνεται, ούτε να κακοποιείται!
      Σε ευχαριστώ πολύ γι τα καλά σου λόγια Μαρία μου!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  6. Καλή σου μέρα Αριστέα μου!
    Δυστυχώς αυτή είναι μια πολύ πολύ άσχημη πραγματικότητα και θα πρέπει να μάθουν οι γυναίκες αυτές να μιλούν και να απευθύνονται σε ειδικούς για να μην πω πως πρέπει φυσικά να σηκωθούν να φύγουν! Αλλά αυτό είναι αυτό που θα έκανα εγώ εκτός του οτι θα ανταπέδιδα!
    Καλό Σαββατοκύριακο!!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υποστήριξη κι από την πλευρά της πολιτείας χρειάζεται γιατί συνήθως τα θύματα είναι γυναίκες χωρίς οικονομική ή άλλη υποστήριξη ( χωρίς να αποκλείω από αυτό άλλες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες). Ανησυχώ ότι η κρίση ίσως πάει κι αυτό θέμα πολύ πίσω!
      Μακάρι να μεγαλώνουμε σωστά παιδιά και να βγάζουμε ενήλικες με παιδεία! Αυτό τουλάχιστον!
      Σε φιλώ Κατερινάκι μου!
      Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!

      Διαγραφή
    2. Κι όμως υπάρχουν ανάμεσά τους και γυναίκες που στην κοινωνία φαίνονται ισχυρές και δυναμικές...πλούσιες φτωχές. μορφωμένες αμόρφωτες έχουν ένα κοινό που δεν κατανοώ σε αυτή την περίπτωση, αλλά τις κάνει όλες να κλείνονται στον εαυτό τους και να ανέχονται...μερικές τυχερές ξεφεύγουν, αλλά λίγες..ίσως εκείνες που έχουν κι ένα χέρι να πιάσουν..
      Καλά για τους άντρες που φέρονται έτσι δεν έχω λόγια..εξαντλούνται οι βρισιές μου..
      Συγνώμη που χώνομαι..χαχα!

      Διαγραφή
    3. Η εξάρτηση δεν είναι μόνο οικονομική! Μπορεί να εξαρτάμαι συναισθηματικά από κάποιον. Μπορεί να νιώθω τόσο μειονεκτικά που να φοβάμαι να σταθώ μόνη μου...παίζουν τόσα πολλά!
      Ξεφεύγουν όσες ανακαλύψουν την κρυμμένη δύναμή τους ή πιστέψουν στον εαυτό τους ξανά! :)
      Καλά κάνεις και χώνεσαι! Να συνεχίσεις ναι;

      Διαγραφή
    4. Ξαναχώνομαι..χαχα!!
      Σε καμιά περίπτωση δεν είναι μόνο οικονομική και σίγουρα νιώθουν εξάρτηση..νιώθουν και χίλια δυο πράγματα ακόμα...πολλές παλεύουν να φύγουν..άλλες φεύγουν και ξαναγυρνάνε και άλλες δεν μπορούν να φύγουν (απειλές κατά ζωής, για τα παιδιά)..νομίζω πως έχει πολύ βάθος όλο αυτό...
      Και πάω στοίχημα πως οι περισσότερες ντρέπονται που τους συμβαίνει και δεν το λένε ούτε στους δικούς τους...είναι ένας απίστευτος κύκλος ενοχών, ντροπής, φόβου...κάπως έτσι το έχω στο μυαλό μου..

      Διαγραφή
    5. αχαχα! Ελεύθερα!
      Μια χαρά περιγράφεις πολλές καταστάσεις που μπορεί να παίζουν!
      Αυτό : το κάνω για τα παιδιά μου είναι που με τσακίζει βρε Μαρία μου! Πόσο χαζή είναι κάποια που υποστηρίζει κάτι τέτοιο;
      Ναι είναι απίστευτος φαύλος κύκλος! Τέτοιοι κύκλοι η εμπειρία μου έχει δείξει ότι με έναν τρόπο σταματούν: σαν τον γόρδιο δεσμό! Μαχαίρι!
      Ποια βρίσκει εύκολα τη δύναμη για αυτό;;;;;;

      Διαγραφή
    6. Η κακοποίηση είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Οι γυναίκες που κακοποιούνται δεν έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Μπορεί να είναι φτωχές, πλούσιες, διάσημες και πετυχημένες ή απλά η γυναίκα της διπλανής πόρτας.
      Ίσως έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, ή ίσως χάνουν τον εαυτό τους σιγά σιγά.
      Δεν είμαι ειδική και δε θα διακινδυνέψω αναλύσεις.

      Read more: http://mytripssonblog.blogspot.com/2013/02/blog-post_4.html#ixzz2P766KxHX

      Αυτό είχα γράψει τότε με την ιστορία μου..δεν ξέρω γιατί χάνουν τον εαυτό τους..αλλά είμαι σίγουρη πως σε τέτοιες ιστορίες οι περισσότερες τον χάνουν τελείως..κι άμα χάσεις τον εαυτό σου χρειάζεσαι πολύ δύναμη για να τον ξαναβρείς..και στήριξη..πολύ στήριξη..που κάποιες δεν την έχουν ούτε από το περιβάλλον τους..

      Διαγραφή
    7. πολλή δύναμη και πολλή στήριξη...στραβώθηκα μόλις το ξαναδιάβασα!!..χαχα

      Διαγραφή
    8. Πού είναι η Νάσια καλέ...μπερδεύτηκα τελείως σήμερα...κάποιος να με ξεμπερδέψει γιατί κόλλησα!!

      Διαγραφή
    9. 1) Πάω να σε διαβάσω!
      2) Αυτό με το πολλή +θηλυκό ουσιαστικό όταν μου ξεφεύγει κι εμένα εκνευρίζομαι με μένα! :)))
      3 Με τη Νάσια μπέρδεψες κι εμένα!

      Διαγραφή
    10. Αχ Μαρία μου! Θυμήθηκα και η δική σου ιστορία γροθιά ήταν!
      Η συγκρότηση του χαρακτήρα μας γίνεται στα μικράτα μας!
      Αν εκεί δεν μάθουμε να στηριζόμαστε και να πιστεύουμε στον εαυτό μας είναι πολύ δύσκολο να το κάνεις μετά ως ενήλικας! Εγώ δεν τις κατηγορώ. Τις καταλαβαίνω. Θέλουν βοήθεια, ενθάρρυνση και υποστήριξη και μόνο αυτά δεν παίρνουν ζώντας μέσα στις προβληματικές ιστορίες τους!
      Δεν είναι εύκολο το : ανοίγω την πόρτα, παίρνω τα παιδιά και φεύγω! Όταν είμαστε έξω από το χορό πιστεύουμε πως χορεύουμε ως επαγγελματίες όλοι! :(((

      Φιλιά!

      Διαγραφή
  7. συγκλονιστικό!!το τραγικό είναι ότι σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις η γυναίκα θεωρεί ότι η ίδια ευθύνεται για όλο αυτό ....καλημέρα καλή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα κι από δω Γεωργία μου! Είναι τεράστιο το θέμα. Θα μπορούσα να είχα καταπιαστεί με την φαινομενική αδυναμία της κακοποιημένης που στην ουσία είναι μια τραγική κατάσταση από όλες τις απόψεις!
      Έδωσα μια μορφή βίας!
      Το μήνυμα είναι ότι η βία υπάρχει γύρω μας και σαφώς πρέπει να την καταδικάζουμε!
      Φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  8. Ένα σφίξιμο με έπιασε στο στομάχι, καθώς διάβαζα...
    Δεν έχω να σχολιάσω κάτι, κορίτσι μου...
    Μπράβο σου, που μπορείς να "μετράς" κ' να "ξυπνάς" τα (συν)αισθήματά μας, μέσα από τα κείμενά σου...
    Είναι πολύ σπουδαίο αυτό!!!
    Σε φιλώ, Αριστέα μου!!!
    Καλό Σαββατοκύριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Γιάννα μου! Δεν είχα σκοπό να σας μελαγχολήσω σήμερα. Για το "βιβλίο" ξεκίνησα. Αλλά κάτι ο μουντός καιρός, κάτι τα ψυχολογικά μου σκαμπανεβάσματα μου βγήκε σε στη βία, που με απασχολεί γενικότερα γιατί τη βλέπω πια παντού.... να αυξάνεται και τρομάζω!
      Φιλάκια πολλά κοπέλα μου!
      Χαρούμενο Σαββατοκύριακο! ♥

      Διαγραφή
  9. Καλημέρα Αριστεα μου!!!
    Συγκλονιστικά αληθινά τα όσα διάβασα!! Πόσες γυναίκες ζουν αυτες τις τραγικές στιγμές; Πόσες υπομένουν;
    Μα νομίζω οτι η λεκτική και η ψυχολογική βία υφίσταται συχνότερα απο αυτά τα τέρατα! Αυτη που δεν τους προδίδει μιας και τα σημάδια ειναι στη ψυχη!! Και συνεχίζουν! Και εμείς οι γυναίκες σκύβουμε το κεφάλι..και πιστεύουμε οτι ΠΆΝΤΑ εμείς φταίμε για όλα!!!! Μα ως πότε;;;; Μακάρι να μπορέσουν ολες εκείνες να σταματήσουν τον προσωπικό τους εξευτελισμο!!!
    Μεγαλώνω δυο κορίτσια!!! Τους μαθαίνω να ειναι ελεύθερες!! Να μην υποκύπτουν σε καμία βία!!! Να μην επιτρέψουν σε κανένα να βγάζει τα απωθημένα τους επάνω τους!!! Γιατί ας μην ξεχνάμε οτι και εμείς οι γονείς είμαστε υπεύθυνοι για τις αξίες που θα δώσουμε! Για την αυτοεκτίμηση και την αξιοπρέπεια που εχει ο καθένας μας.τον σεβασμό για τον εαυτό μας και τους άλλους!!!
    Μακάρι όσα εσυ περιεγραψες,να σταματήσουν να συμβαίνουν πισω απο τις κλειστές πόρτες!!! Μακάρι καμία γυναίκα να μην υποστεί αυτη τη βία ποτέ!!!!!
    Σε φιλώ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα γλυκιά μου φίλη!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα όσα έγραψες! Όλα όσα ήθελα να δω γραμμένα από μια μάνα! Συνέχισε έτσι! Όταν οι γονείς σκέφτονται έτσι και δίνουν αγωγή στα παιδιά τους, έχουμε ελπίδα για τούτο τον τόπο και για τις ζωές μας!
      Σε ευχαριστώ και πάλι! :))
      Φιλάκια πολλά πολλά!
      Καλό Σαββατοκύριακο !♥


      Θυμήθηκα τα λόγια του τραγουδιού....
      έχε το νου σου στο παιδί

      Υπερασπίσου το παιδί
      γιατί αν γλιτώσει το παιδί
      υπάρχει ελπίδα

      Διαγραφή
    2. Πόση αλήθεια κρύβουν οι στίχοι που επέλεξες!!
      Αν γλιτώσει το παιδί..υπάρχει ελπίδα!
      Δίκιο δεν έχει;)

      Διαγραφή
  10. Καλημέρα, φίλη μου!

    Το θέμα όντως είναι τεράστιο. Και η ιστορία σου είναι τόσο, μα τόσο αληθινή... Τις περισσότερες φορές, οι γυναίκες βιώνουν τέτοιου είδους καταστάσεις για μικροπράγματα, "μια τρίχα" όπως λες. Αρκεί μια τρίχα για να "εκραγούν" όλα. Από τη στιγμή που θα αρχίσει κάτι τέτοιο, δε σταματά ποτέ - και συνήθως η γυναίκα είτε δε θέλει, είτε φοβάται, είτε δεν έχει τη δύναμη να εναντιωθεί.

    Έχω δει να συμβαίνει κάτι τέτοιο μπροστά στα μάτια μου, σε δημόσιο χώρο. Πήγα να τρέξω και με σταμάτησαν. Γύρισα και είδα όλους τους άλλους, γνωστούς και μη, να παρατηρούν με σκυμμένο το κεφάλι, άπραγοι. Ξέρεις τι μου είπαν; "Μην πας να το σταματήσεις, αυτά είναι οικογενειακά ζητήματα, δεν πρέπει να μπλεχτείς". Νομίζω ότι πάνω από όλα αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Πώς περιμένουμε να σταματήσουν τα φαινόμενα βίας όταν κι εμείς οι ίδιοι τους δίνουμε το ελεύθερο, είτε βλέποντας, είτε μαθαίνοντας γι' αυτά και δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να ασχοληθούμε;

    Κανείς δεν γεννιέται για να αξίζει κάτι τέτοιο και να καταδυναστεύεται με αυτόν τον τρόπο. Για να ξεφύγει όμως, χρειάζεται υποστήριξη, βοήθεια... και πολλές φορές, ούτε η Αστυνομία δεν είναι σε θέση να την προσφέρει.

    Συγνώμη για το σχόλιο-κατεβατό... Αλλά είμαι εξαιρετικά ευαίσθητη σε αυτό το θέμα. Πολλά φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλλη μου, το βρήκα στα ανεπιθύμητα και το επανέφερα!
      Χαίρομαι που παρατήρησες την "τρίχα".... Την "ασήμαντον αφορμή"! Πολλές φορές η αφορμή είναι όντως γελοία!
      Η ανοχή είτε των ίδιων των κακοποιημένων, είτε του περίγυρου, που γνωρίζει και κάνει τα στραβά μάτια, είναι ένας σημαντικότατος λόγος για την διαιώνιση του κακού! Όταν η κοινωνία ανέχεται, το άτομο επωφελείται....έγραφα μαθήτρια ακόμα και μου έχει μείνει βαθιά χαραγμένη αυτή η φράση μέσα μου!
      Να μην ζητάς συγγνώμη! Χαίρομαι να βλέπω σχόλια που βοηθούν τη σκέψη μας να πάει παρακάτω ή μπορεί να προβληματίσουν κι άλλους!
      Υποστήριξη και βοήθεια! να τη δίνουμε αν βλέπουμε ότι χρειάζεται!
      Φιλιά!
      Καλό ξημέρωμα χαρά μου! ♥

      Διαγραφή
  11. Η βία έχει πολλές μορφές όπως λες κι εσύ.
    Για το συγκεκριμένο σκηνικό που τόσο δυνατά και
    ευσύνοπτα παρουσίασες θα πω, από προσωπική πείρα πως,
    όταν υπάρχουν μικρά παιδιά, το να επιτρέπει μια μάνα τέτοιες καταστάσεις, ισοδυναμεί με έγκλημα, χωρίς
    κανένα ελαφρυντικό, τίποτε άλλο..
    (για τέτοιους άντρες δε έχω κάτι να σχολιάσω)
    Σε φιλώ, καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ανταίε μου!
      Λένε πολλές ( έχω ακούσει πολλές ιστορίες όταν εργάστηκα ως κοινωνική λειτουργός) ότι το κάνουν για τα παιδιά! Αλλά όπως πολύ σωστά παρατήρησες αυτό δεν είναι φροντίδα για τα παιδιά! Είναι έγκλημα!
      Χρειάζεται ενημέρωση ...και υποστήριξη από το κράτος... ( ξέρω αυτό είναι ανέκδοτο)....
      Και καλά κάνεις κι αφήνεις τους "άντρες" ασχολίαστους!
      Φιλιά!
      Να έχεις μια υπέροχη μέρα κι ένα χαρούμενο Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  12. Καλημέρα Αριστέα μου!!
    Για 17 χρόνια έκανε υπομονή μια κοπέλα μορφωμένη αλλά που δεν της στάθηκε κανείς. Τώρα αναρωτιέται ποια ρουφήχτρα την έσυρε στη δίνη της! Είναι αργά... τα παιδιά με προβλήματα ψυχολογικά και μίσος για τον πατέρα που απομακρύνθηκε όταν την "έστειλε" στο νοσοκομείο.....
    Πληγές αιμορραγούσες ακόμα....
    Στους γύρο φαινόταν αδιανόητο αλλά σηκώνει πολύ κουβέντα...

    Να είσαι καλά! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιαγιά Αντιγόνη!
      Όπως έγραφα κάπου πιο πάνω στη me(maria) η εξάρτηση δεν έχει να κάνει με τα χρήματα ή με τις ακαδημαϊκές σπουδές. Λογικά θα έπρεπε να έχει αυτοπεποίθηση κάποια που έχει μόρφωση. Αλλά τα περιστατικά δείχνουν ότι η πίστη στον εαυτό μας, στις ικανότητές μας αλλά κι η αυτοεκτίμηση είναι χαρακτηριστικά που αναπτύσσονται στα μικράτα μας και πολλοί παράγοντες μπορεί να γίνουν ανασταλτικοί στη σωστή εξέλιξή μας! Ένας καταπιεστικός ή αυταρχικός γονιός μπορεί να κόψει τα φτερά του παιδιού του άνετα!
      Κρίμα για την κοπέλα που ανέφερες και για τα παιδιά της ...όπως για όλες τις γυναίκες και τα παιδιά που βιώνουν τέτοιες πληγές!
      Κι εσύ να'σαι καλά!
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  13. Η βία οποιουδήποτε είδους είναι απαράδεκτη.
    Ότι κι αν σου έχει κάνει ο άλλος δε σηκώνεις το χέρι σου,ούτε ασκείς στον άλλον ψυχολογική βία. Νόμος!
    Τα άτομα που την διαπράττουν επανειλημμένα είναι άπλα άρρωστα και δε χωρούν ανάμεσά μας.
    Αλλά δεν μπορώ να δικαιολογήσω τις γυναίκες που το ράβουν,δε μιλάνε αλλά υπομένουν. Δεν μπορώ να το κάνω! Υπάρχει και κάποια αξιοπρέπεια και είναι αδυναμία χαρακτήρα να αφήνεις τον άλλον να σου καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
    Δεν το δέχομαι. Μιλήστε γυναίκες και απαιτείστε σεβασμό!
    Καλό σκ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που μιλάς και για τις άλλες μορφές της βίας γιατί αναγκαστικά καταπιάστηκα με μια μορφή της! Άρρωστες πιστεύω ότι είναι και οι δυο πλευρές, το μόνο που αλλάζει σε κάθε περίπτωση είναι η ονομασία της ασθένειας!
      Κανείς δεν τις δικαιολογεί αλλά τουλάχιστον κατανοούμε ότι υπάρχει ένας εσωτερικός μηχανισμός που πάσχει. Αν μας τύχει τέτοιο περιστατικό και θέλουμε να βοηθήσουμε πρέπει να στηρίξουμε τον άνθρωπο να πιστέψει στον εαυτό του!
      Και κυρίως: όσοι μεγαλώνουν παιδιά να μην τα κάνουν άβουλα ρομποτάκια!
      Σε φιλώ χαρά μου!
      Καλά να περνάς! ♥

      Διαγραφή
  14. Μεγάλο θέμα, μεγάλη κουβέντα Αριστέα...
    Το κείμενό σου για άλλη μια φορά, μας μετέφερε αλλού...
    Καλό σ/κο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Χριστίνα μου, μεγάλο θέμα κι εγώ απλά το πήρα ξόφαλτσα!
      Πώς να μπεις πιο βαθιά μέσα από μία ανάρτηση εξάλλου;
      Σε φιλώ!
      Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα !

      Διαγραφή
  15. Αριστέα μου, αυτό είναι ένα θέμα που δεν έχει τέλος...
    Συμβαίνει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, από ανθρώπους μορφωμένους και αμόρφωτους...
    Το θέμα είναι ότι η αξιοπρέπεια που ζητάμε να έχουν αυτές οι γυναίκες... είναι ανύπαρκτη γι αυτές ή γιατί δεν την έμαθαν απ' το σπίτι τους, όπου μπορεί να διαδραματιζόταν παρόμοιες σκηνές ή γιατί τις έχουν συνθλίψει τόσο οι επαναλαμβανόμενες βίαιες συμπεριφορές που δεν βρίσκουν τη δύναμη να σταθούν στα πόδια τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα πασταφλωρίτσα μου!
      Έτσι είναι, δεν κάνει διακρίσεις το φαινόμενο! Μια χαρά τα γράφεις Φλώρα μου , για αυτό διαρκώς μιλάω για παιδεία, αγωγή οικογένεια!
      Φιλάκια πολλά πολλά! :)

      Διαγραφή
  16. Αν και το θέμα δεν παίρνει αστεία θα σε πείραζε ν'αφήσω κάτι ?
    "Βία στην βία της αιχμαλωσίας" παράφραση...
    Tο άφησα πριν απαντήσεις... :)... Σαφώς και η άποψή μου δεν είναι αυτή.
    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γνωρίζω τις απόψεις στο θέμα και χαίρομαι ! :)))
      Φιλάκια πολλά πολλά!
      Καλό Σαββατόβραδο!

      Διαγραφή
  17. Υπέροχο κείμενο η βία Λεκτική και σωματικηκαθημερινά στη διπλανή μας πόρτα σε γυναίκες σε παιδια αλλα και σε άνδρες .δεν έχει ακριες τούτο το κουβάρι δεν γνωρίζει κοινωνικά στρώματα γενιές οικονομικές τάξεις πιστεύω πως έχει μονάχα άτομα ενήλικα με μηδενική αυτοεκτίμηση ώστε να κινηθούν τα νήματα της αξιοπρέπειας και της δύναμης να πατήσουν στα πόδια τους και να προχωρήσουν . Όσο για τα παιδια ποιοι ειναι άραγε αυτοί που έχουν δικαίωμα να τσακαλακωνουν και να ακρωτηριαζουν ψυχές . Αν ο μάνα έχει την δύναμη να σηκώσει το κεφάλι να πιστέψει στον εαυτό της θα τα αρπάξει τα παιδια και θα κάνει καινούριο ξεκίνημα . Ο μως Αριστεα μου ποιος μας διδάσκει απο τα μικρατα μας την αυτοεκτίμηση ;Άλλη μια φορα σε ευχαριστω για την ψήφο σου και με αυτο το κείμενο άνοιας το τροπο που ψηφίζεις φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με αυτο το κείμενο ενοιωσα το τροπο που με ψηφισες εννοούσα αλλα αλλα γράφω εγω και αλλα καταγράφει το καρβουδιστηρι μου φιλια να περάσεις καλα αποψε

      Διαγραφή
    2. Τα είπες όλα: μηδενική αυτοεκτίμηση!
      Και συνήθως οι άνθρωποι τη χάνουν εκεί ακριβώς που θα έπρεπε να τη διδαχτούν!
      Για αυτό μου άρεσε η ιστορία σου και την ξεχώρισα! Έδειχνε ένα πολύ κακό παράδειγμα μητέρας που κακοποιεί το παιδί της μέσω των δικών της προσδοκιών!
      Δεν θα μπορούσα να μην της δώσω τη μεγαλύτερη βαθμολόγηση και να εκφραστώ τόσο "θεαματικά" για αυτήν!
      Σε φιλώ!
      καλή συνέχεια στο γράψιμο! :)))

      Διαγραφή
  18. Ήμουν έτοιμη να γράψω ότι κι ο Ανταίος. Δεν αλλάζω ούτε σημείο στίξης απ' το σχόλιο του. Για όσες είμαστε μανάδες, είναι εγκληματικό να μη ζητάμε βοήθεια (υπάρχουν φορείς για κακοποιημένες γυναίκες, τηλεφ. γραμμές για καταγγελίες, ακόμα και στα σχολεία μέσω των κοινωνικών λειτουργών και των συλλόγων γονέων.
    Συγχαρητήρια για την επιλογή του θέματος και για το ηχηρό χαστούκι που μας έδωσες με το κείμενό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Να γιατί ανέλαβα αυτό την πρόκληση ...Γιατί βρίσκω αφορμή και βήμα να γράψω σκέψεις και να δημιουργήσω προβληματισμούς! Να μην βιώσει κανένα παιδί βία ή κακοποίηση μέσα στην οικογένεια ...μια οικογένεια που θα έπρεπε να παρέχει αγάπη και ασφάλεια!
      Σε φιλώ!
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  19. :'(
    Πολυ με ταραξε η ιστορια σου,πριγκηπισσουλα μου!
    Δεν αντεχω τετοιες σκηνες ουτε στη σκεψη,οχι να τις βλεπω να διαδραματιζονται!!!
    Δεν μπορω να πιστεψω οτι φτανει καποιος να χτυπησει καποιον,ακομα κ οταν "του τα'χει μαζεμενα"!!!
    Δεν το ανεχομαι!!! Μα αν μου συνεβαινε κατι τετοιο,δεν ξερω πως θα αντιδρουσα.
    Σε λεκτικη κ ψυχολογικη βια δεν εχω αντιδρασει καλυτερα απτη γυναικα της ιστοριας σου (ευτυχως οχι στο οικογενειακο περιβαλλον! Ειμαι απτις τυχερες που εχουν εναν αντρα να με αγαπαει βαθεια κ να παλευει για το καλο της οικογ.του!) Μα στον εργασιακο χωρο,ακομα κ απο φιλικα μου προσωπα,εχω υποστει λεκτικη κ ψυχολ.βια σε βαθμο που με διελυσε!
    Κ ξερεις,οταν αυτο συμβει κ σε τρυφερη ηλικια,οι πληγες δυσκολα επουλωνονται...

    Η σωματικη βια κατα την γνωμη μου ειναι η πιο ελαφρια μορφη γιατι το σωμα θα επουλωσει με καποιο τροπο (φανταζομαι,συνηθως ειναι θεμα χρονου κ φροντιδας )τα τραυματα του.

    Η ψυχη ομως;;; Πως να κλεισουν οι πληγες;;; Κ πως να χτισεις "αυτοπεποιθηση" κ "αυτοεκτιμηση" οταν σε κανουν να πιστεψεις οτι εισαι αναξιος για πολλα;
    Υπουλη η ψυχολ.βια... "η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει κ κοκκαλα τσακιζει "

    Καλη Κυριακη....
    (ωραια σκηνοθεσια! Μακαρι να μη συμβαινουν ολα αυτα τα ασχημα σε κανενα αδυναμο ανθρωπο,ειτε ειναι αντρας ειτε γυναικα ειτε (το χειροτερο) παιδι! Ξερεις ποσες φορες αναρρωτιεμαι,αν "μαλωνοντας" τις κορες μου να "συνετιστουν" τελικα μηπως απλα τους ασκω καποια μορφη βιας;;κ τους κανω ζημια αντι για καλο;;; :-(
    Φιλια,καλη μου! Πολλη δυνατη κ αυτη η αναρτηση σου!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλημέρα ψυχούλα μου!
    Δεν ήθελα να σας αναστατώσω, αν κι εγώ έτσι ήμουν όσο έγραφα, άσε όταν έκανα τη σκηνοθεσία της φωτογραφίας!
    Είχα μπει στην ιστορία και τη ζούσα κι ήθελα να ουρλιάξω!
    Δεν θα πειράξω λέξη από όσα είπες! Έδωσες τόσο δυαντά τη ψυχολογική βία!
    Καρδούλα μου, έχεις παιδιά. Αυτό που έχεις να κάνεις είναι να πιστεύεις και να ενθαρρύνεις πάντα τα παιδάκια σου! Ήδη θα έχεις προσφέρει ό,τι μπορούσες πάνω στο θέμα!
    Σωστούς ενήλικες ...αυτό πρέπει να δίνουμε στη ζωή!
    Σε φιλώ!
    Μεγάλη , ζεστή αγκαλίτσα!

    (διδάσκεις πολύ περισσότερο με τη συμπεριφορά από ότι με τα λόγια...αυτό να θυμάσαι καρδούλα μου)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι,το θυμαμαι,απλα αγχωνομαι ναμαι καλη σε κατι που το μαθαινω βημα-βημα οπως καθε γονιος. Νομιζω ειναι βαρυς ο ρολος,οταν δεν μπορω ναμαι οσο παιδι νιωθω μεσα μου! :-P
      Ευχαριστω για την αγκαλιτσα! Πολυτιμη....

      Διαγραφή
    2. Αν έχεις την αγάπη οδηγό σου όλα θα πάνε καλά!
      Πέρνα αύριο ! Η δημοσίευση με το γράμμα Δ θα είναι απάντηση στις αγωνίες σου! :)))
      Φιλάκια τσουπίτσα μου!

      Διαγραφή
  21. Κοριτσακι μου μολις ειδα ρον συνδεσμο ηρθα να σε διαβασω!! Η αληθεια ειναι πως οταν αργω να διαβασω αναρτησεις χανω αρκετες αξιολογες οπως αυτη.

    Δεν εχει σημασια που ηταν απο την φαντασια σοθ. Την παρουσιασες τοσο αληθινα που με συγκλονισε. Και ποσες αλλες τετοιες ιστοριες και χειροτερες διαδραματιζονται καθημερινα και αναμεσα μας. Ειναι λυπηρο..

    Μα ειναι και εξοργιστικο πως τετοια κτηνη ζουνε αναμεσα μας. Ναι ολα ξεκινουν απο τα βιωματα μας. Ανησυχω για τα παιδια που μεγαλωνουν μεσα στην κριση. Τα βιωματα που αποκτουν και σε τι ανθρωπους θα εξελιχτουν. Οσο περνανε τα χρονια τοσο αγριευουν οι ανθρωποι..απλα ανησυχω..

    Εξαιρετικη αναρτηση αριστεα μου!καλο βραδυ σου ευχομαι! Φιλακια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ γλυκό μου κορίτσι! Τι σύμπτωση κι αυτή με τις αναρτήσεις μας ε;

      Σίγουρα! Οι αληθινές ιστορίες έχουν ακόμα περισσότερο πόνο!
      Όλα ξεκινούν από τα μικράτα μας! Εκεί που χτίζεται η αυτοπεποίθηση και κυρίως η αυτοεκτίμηση! Εκεί θα ανακαλύψουμε πώς να στεκόμαστε στα πόδια μας και να μην εξαρτώμαστε από κανέναν! Πόσοι γονείς το φροντίζουν αυτό επισταμένα άραγε;;;;;;;;;
      Πολλά φιλιά γλυκιά μου !
      Καλό σου βράδυ! :)))

      Διαγραφή